Архивная служба при Министерстве цифрового развития поделилась фотографией из фондов Центрального государственного архива кинофотофонодокументов КР. На фото зажжение вечного огня на площади Победы. Огонь зажигает первый секретарь ЦК КП Киргизии Турдакун Усубалиев. Снимок сделан во Фрунзе 8 мая 1985 года. Турдакун Усубалиев родился 6 ноября 1919 года в селе Теңдик, Кочкорского района, Нарынской области. Он возглавлял страну с 1961 по 1985 годы. За годы руководства Т.Усубалиева были построены десятки крупнейших заводов и фабрик, Нарынский каскад — Токтогульская, Уч-Курганская, Таш-Кумырская ГЭС и другие культурного значения. Он избирался депутатом Верховного Совета СССР VI-XI созывов (1962-1984), депутатом Верховного Совета Кыргызской ССР и Жогорку Кеңеша восьми созывов. Награжден четырежды орденом Ленина, дважды орденом Трудового Красного Знамени, орденом Октябрьской Революции и многими медалями СССР и других стран. В годы независимости удостоен ордена Дружбы Российской Федерации, ордена «Манас» I степени, присвоено звание Героя Кыргызской Республики с вручением особого знака отличия — «Ак-Шумкар».
Другие записи сообщества
Каракол. На летнем кочевье. Фотография: Иван Панов. Фото:1920-е Информационная справка: Направление скотоводческого хозяйства менялось в зависимости от исторических условий. В период, предшествовавший присоединению Кыргызстана к России, когда часто возникали феодальные войны и совершались нашествия завоевателей, киргизы разводили главным образом лошадей, меньшее значение имели овцы и верблюды. С переходом кыргызов после присоединения к России к мирной жизни первое место заняло овцеводство и одновременно увеличилось количество крупного рогатого скота и верблюдов. При переходе части хозяйств к земледелию как основному занятию, особенно в южных районах, главное место в их стаде стало принадлежать лошадям, крупному рогатому скоту и отчасти козам. Крупный рогатый скот приобретал все большее значение в бедняцких хозяйствах, которые были вынуждены переходить на оседлый образ жизни. Одним из основных видов животных, издавна разводимых кыргызами на восточном Памире и в южной, горной части Ошской области, являются яки (топоз). Ослов и мулов раньше держали преимущественно байские хозяйства на юге Киргизии для своих пастухов. Только с 20-х годов нашего века они получили более широкое распространение, частично и на севере.
Кыргызская невеста с приданным. Фото:1906 год Автор фотографии: Карл Густав Маннергейм (Karl Gustav Emil Mannerheim)(с)
Садыр Арзымат уулу (Садыр баатыр, хан Садыр, Эр Садыр, Эр Садыр хан), (т.ж. белгисиз - 1780-ж. өлгөн ) - кыргыз элинин эркиндиги үчүн күрөшүүчү, колбашчы, баатыр, саяк уруусунун Кабанын тункатарынан чыккан. Кетмен-Төбөдө туулган. Каба - Түнкатар - Түмөнбай - Майрыке - Козуке - Чөкө - Сакай - Качканактын Зуура байбичесинен (Сарыбагыштын Көкүл бийдин кызы) Асан, Арзымат, Жорукту, Көкүмбай. Эр Садыр мына ушул Арзыматтын үч уулунун улуусу. Арзыматтын Садыр, Сейит, Бекболот деген 3 уулу болгон. Урпактары Токтогул районунда жашашат. Садыр хандын иниси Бекболоттон Маткерим бий туулган. Маткерим бий азыркы Токтогул районундагы (Кетмен-Төбө өрөөнү) Арым болуштугун (Арым деген кенен жайлоо бар) башкарып турган. Ал кийин орус бийлиги тарабынан кулакка тартылып, күлүк аты менен Таласка качкан (Таласта берендер деген уруу бар. Ошолор менен карым-катнашта болуп, ошолорго качкан). Маткерим бийдин артында Самаган (улуу баласы) жана Самидин (кичүү баласы) деген уулдары калган. Маткерим бийдин кичүү баласы Самидин (Самидин Изамбаев) Токтогул районунда көп жылдар англис тилчи мугалим болуп иштеп, пенсияга чыккан. Маткерим бийдин урпактары Токтогул шаарында турат. Тарыхчы Белек Солтоноевдин ырастоосунда XVIII кылымдын экинчи жарымында бүткүл арка кыргызына кадыры таанылган элбашылардын бири. Кыргыз элинин байыркы мезгилдерден бери жердеп келген жерлерин алгач, калмактардан, андан кийин казактардан бошотууга активдүү катышкан. Жаштайынан айбаттуу, жоокер чыгып, калмакты сургон бир нече уруштарга катышып, жаштайынан Эр Садыр аталган. Кийин бүткүл кыргызга таанылган. Кыргыз калкын, кыргыз жерин чет жердик баскынчылардан коргоп, абройлуу колбашчы болгон.Талас аймагына коркунуч пайда боло баштаганын баамдап, Чон Капка капчыгайынан чыга беришиндеги Кызыл мойнок ашуусунун этегине ордо куруп, көргөн салдырган . Ал жер «Садыр коргон» деп аталып калган. Садыр баатырдын бул коргону кийин суу сактагычтын алдында калгандыгы жөнүндө илимде жазылган . Садыр баатырдын казак баатырлары Жанек, Абак, Көкжал Барактар женилишкен. Садыр баатырдын аскердик күчү абдан кубаттуу болгондуктан, коншу Улуу жуз казактардын уруу башчылары Сары-аркадагы Аблай хандан жардам суроого мажбур болушкан. Казак ханы Аблайга каршы күрөшү Уйсун казактарынан чыккан Бердикожо кыргыздарга чабуул коюп, жылкыларга тие берет. Кыргыздардын Садыр баатыры менен Момокон баатыры аны Чымкентке чейин сүрүп барат. Казак Уйсун уруусунан Жапектин Кооман деген уулу өлөт , Бердикожо мындан 20-25 жыл илгери Ташкент шаарындагы талашта өлтүрүлгөн Кара Байтигинин кунун кубалап жүргөн болсо эми ага Жапектин куну дагы кошулат. Алар Аблай хандан жардам сураганга мажбур болушкан Аблай хан, «Мен кыргыз деп аттанбайм, Садыр деп аттанам, аттангыла үч үйдөн - бир адам, эки адамга үч ат алгыла, эки адамьң бир бээ сүтүн ичесиң, талкан алгыла!» - деп Аблай хан буйрук берип жолго аттанат. Аблай хан жолдо келе жатып Ташкентти алат. Кыргыздарга элчи жиберип ортодогу чыр-чатакты тынчтык жол менен чечмек болот. Биринчи ирет Кыргыздардын урууларынан 40 элчи Ташкентке жөнөтүлгөн.Садырдын элчисин кабыл алат, алардын ичинде бизге белгилүү солтонун Жамансарттын баласы Түлөберди да болгон. Түлөберди Аблайдын уруксаты жок ун катып суйлогон эмес, андан кийин бардык элчилер ким күнөлүү, эмес деп талашып-тартышып атканда Түлөберди Аблай хандын дагы уруксааты жок бир дагы үн каткан эмес, ал ошол элчилик сапарында мактоого, Аблай хандын алкышына татыган. Аблай ханга, Садыр Ханга Эсенгул солтонун Кебек бийди жиберет. Садыр өзүн ханмын деп билип турган, анткени Кетмен-Тободон Таласка кочуп келээринде ак кийизге салып, айлантып Хан которушкон:- Мени тааныбаган Сарт кулга көрсөтөм! - дейт. "Сарт кул" деп ал Аблай ханды айткан. Садыр баатыр менен Момокон кан достордон болот - моңолдор , черик, саяк биз жакта, сен кошулсан солю дагы кошулат деп Момоконду көндүрөт. Бирок Алайдын башчылары келип Момоконду Садырга кошулбасын суранышат. Бул жерде Алайлыктардын Аблайга жан тартканында чон мандем бар. Эмнеге казак Аблайга жан тартты деген ?!. Момокон достуктан кечет. Аблай хан кыргыздарга каршы көп кол менен келип Чүйдөгү элди чаап , андан соң Таласка бет ала баштайт. 1780- жылы ал Садырды жана уулу Доскулуну кармап алып, туткунга түшүргөндүгү жөнүндө маалымат булактарында бар. Жекеге чык Аблай жекеге десе болбой, Аблай олтурткон. 14-жаштагы уулума жан соого амандык бер десе, Аблай конбой олтурткон. Садыр баатырдын уулу Доскулу туткундан качууга коп аракеттенип, салгылашып жатып өлгөн, алардын сөөгүн туугандары сурап алышып, Таластагы Үчкоргон деген жерге коюлган. Садырдын эрдиги жөнүндө көп малыматтар бар, анын кыргыз элин, кыргыз жерин, өзгөчө [[Талас өрөөнү]н сактап калганга көп аракетин жумшагандыгы жөнүндө тарыхчылар белгилеп келишет.
Архивная служба при Министерстве цифрового развития поделилась фотографией из фондов Центрального государственного архива кинофотофонодокументов КР. На снимке запечатлен председатель Совета министров СССР Алексей Косыгин с членами правительства Кыргызской ССР на Кыргызском камвольно-суконном комбинате. Слева первый секретарь ЦК КП Кыргызской ССР Турдакун Усубалиев, справа председатель Совета министров Кыргызской ССР Ахматбек Суюмбаев. Фотография сделана во Фрунзе в 1974 году. Турдакун Усубалиев родился 6 ноября 1919 года в селе Теңдик, Кочкорского района, Нарынской области. Он возглавлял страну с 1961 по 1985 годы. За годы руководства Т.Усубалиева были построены десятки крупнейших заводов и фабрик, Нарынский каскад — Токтогульская, Уч-Курганская, Таш-Кумырская ГЭС и другие культурного значения. Он избирался депутатом Верховного Совета СССР VI-XI созывов (1962-1984), депутатом Верховного Совета Кыргызской ССР и Жогорку Кеңеша восьми созывов. Награжден четырежды орденом Ленина, дважды орденом Трудового Красного Знамени, орденом Октябрьской Революции и многими медалями СССР и других стран. В годы независимости удостоен ордена Дружбы Российской Федерации, ордена «Манас» I степени, присвоено звание Героя Кыргызской Республики с вручением особого знака отличия — «Ак-Шумкар». Ахматбек Суюмбаев — государственный и общественный деятель КР, участник ВОВ. Он родился 17 декабря 1920 года в селе Орто-Алыш Аламединского района в семье крестьянина. В 1955-1960 годы был министром финансов Киргизской ССР. 1960-1962 - председатель Ошского областного исполкома. 1962-1968 - первый секретарь Ошского обкома Компартии Киргизии. 1968-1978 - председатель Совета Министров Киргизской ССР. 1978-1984 - министр коммунального хозяйства Киргизской ССР. Был награжден двумя орденами Ленина, орденом Красной Звезды, орденами Отечественной войны I и II степени, тремя орденами Трудового Красного Знамени, медалями «За оборону Ленинграда», «За освобождение Варшавы», «За взятие Берлина», «За победу над Германией», «За боевые заслуги» и многими другими. Алексей Косыгин родился 21 февраля 1904 года. Он был председателем Совета министров СССР и автором знаменитой экономической реформы. В 1964-м Косыгин возглавил правительство СССР и руководил им 16 лет. Его называли автором «истинной перестройки».
Джалал-Абад, автостанция. Фото 50-х годов