#NOFA_story_18 | #cherry ?
Algashqy zhane songy mahabbatym?
Күңгірт күз. Жол бойымен келе жатқан Арунаның іштегі ойлары,жанын жеуде. Ойларымен сапырылыса, қайда кетіп бара жатқанын да түсінбеуде. Әйтеуір таныс қала, таныс көше. Есінде қалған сол көшеге соңғы күндері келгіштеуі жиілеп кетті. Бұнда оны әкелген тәні емес, жаны шығар..
Аруна өзіне таныс қараңғы көшелердің біріне еніп кетті. Іштей бұл көшелер қорқыныш сезімін ұялатпады да. Себебі бұның бәрі оған таныс еді. Бірде аяқ- қолы дірілдей бір үйдің алдына келді де, отыра кетіп өкісіп жылады. Көз жастарын тоқтату сірә мүмкін емес еді.
— Болды, сезімім үшін күресемін! - орынынан атып тұра, көз жастарын жеңіне сүрте.
Аруна жігерлене бұл зәулім үйдің сыртқы темір есігін бар күшімен ұрғылады.
— Есікті аш, аш деймін!- айқайлай.
Бұл шулы дыбыс Алдиярдың титығына тимей қалмады, ашулана барып темір есікті жұлқып ашты.
— Аруна, нестеп жүрсің мұнда?- жігіттің қабағы қатқыл тарта.
— Мен саған өз еркіммен келіп тұрмын, пайдалан мені, қалағаныңды істе! Айырылысуымызға сол себепші болса жаса ал қалағаныңды, берілем, бұл түні тәнім сендік!- қыз қанша қаламаса да, сезімі үшін бәріне дайын болды. Осыдан бір жарым ай бұрын Алдиярдың жыныстық қатынас туралы ұсынысы үшін екеуінің арақатынасы үзіліп еді. Ия, Алдияр оны тек тән ләззәті үшін ғана пайдаланбақ болған, алайда Аруна одан бас тартқан еді. Ал бүгін.., бүгін ол Алдиярдың алдына өзі келуде.
Қыздың ұсынысынан кейін Алдияр бір езуімен күлді де, қызды қолынан тарта ішке кіргізді. Ақылды есік өзімен - өзі жабылды. Үйдің қақпасынан кірген бойда Алдияр Арунаның ерініне жабыса жөнелді. Аруна өз ісіне жиіркенсе де, іштегі лаулап тұрған махаббат сезімі оның миын түгелімен жаулаған еді. Сырттағы сүйіске сүйемел болғандай жаңбыр құя жөнелді. Алдияр қызды көтере үйге кірді. Бірден жатын бөлмеге беттей, үсті басы су болған қызды төсекке лақтырды. Өзі де шапшаң шешіне, қыздың ерініне тағыда жабыса кетті. Қолы қыздың астын уқалап жатса, енді бір қолмен оны шешіндіріп үлгерді. Қыздың денесін түгелімен тілімен шарлап шықты да, өзінің шалбарын шешіп, досын алып шықты.
— Сор,- жігіт мүшесін қолымен сипалай. Аруна бұл жолы өзінің толық берілгенін түсінді. Үнсіз еңкейе жігіттің мүшесін қолына алды да, ұшын жаймен ауызына салды. Тілімен Алдиярдың мүшесінің ұшын жалап алды да, толық ауызына алды.
— Ах, тереңінен,- жігіт бұл ісіне қымсынып та тұрған жоқ.
Қыздың ауызына мүшесін тыққылап, қызды әбден шаршатты. Енді қызды төсекке итерді де, қыздың астына екі саусағын тықты. Ары - бері қозғай қыздың стонын әбден естіді- ау.
— Ммх, кірші,- Аруна нәзік дауысымен.
Жігітте осы сөзді күткендей, бір жақ миығымен күле, қыздың мүшесіне толық кіріп кетті. Мүшесін бір тығып ала қызды қыздығынан айырды.
— Пәкпін де, - миығынан күлді де, мүшесін астыңғы көрпешеге сүртті. Ары қарай өз ісін аптығып жасады да, қыздың қасына құлады.
Таң. Алдияр Арунадан бірінші оянды. Қаснда жатқан жалаңаш қыздың жүзіне бір көз тастады да, қыздың шашын қолымее қайыра:
— Ақымағым-ау,- жігіт орынынан тұрып киіне бастады. Осы сәтте Арунаның өзі де оянған еді.
Кешегі ісі бірден есіне түсе қоймаса да, жайлап бүкіл оқиға есіне түсті. Ісіне қатты ұяла басын ұрғылауда. Бұл сәтте Алдияр душтан шыққан еді.
— Ояндың ба? Ақшаңды қолма- қол берейін бе әлде каспиге ме?- жігіт миығынан күле. Жігіттің бұл әзіліне ашуланған Аруна тұрып киіне, бірден сыртқа шығып кетті. Сыртқа шыға телефонына көз жүгіртсе, ескертусіз жатаханаға қонбағаны үшін жатаханадан шығарыпты. Қыздың мұңына тағы бір мұң қосылғандай.
— Қайда барам енді мен,- қыз басын ұстай. Іштей кешегі істеген ісі де өзегін өртеп барады.
Жол бойымен не ойларын білмей келе жатқан қыздың қасынан бір үлкен көлік өтті. Тым жақын өткеннен бе, кешегі жаңбырдан қалған жердегі суды қыздың үстіне шашып өтті. Бай жігіт екені анық, қызға бұрылыпта қарамады.
Қанша жылағысы келмесе де, осы сәтте Аруна жерге отыра жылай жөнелді. Қыздың жерге отырып жылап қалғанын көрген жаңағы жігіт көлігінен түсті.
— Кешіріңіз, бір жеріңізді ауыртып алдым ба? Киіміңіз үшін төлеп беремін, жыламаңызшы,- жігіт Арунаның иығына қолын сала.
Осы сәтте Аруна өксіп жылай бастады.
— Қайда барамын енді мен. Мына қатыгез Алматының қай жерінде түнеймін, өзімде ақымақпын,- қыз жатахана үшін уайымдай жыдап жіберді.
Алматыға студент болып келген жас ару еді. Бар баспанасы осы жатахана болды. Бірақ бұдан да айырылды сірә.
— Не болды? Бәрін түсіндіресіз бе? - қыз үнсіз қалды. — Алайда менің шаруам емес,- жігіт сұрағанына өкіне.
— Мен студентпін, жатаханадан шығарып тастады. Енді ата-анама не айтамын? Одан бұрын қайта түнеймін?- қыз жылай.
Қызды аяп кеткен жігіт:
— Менің үйімде тұра аласыз.
— Ақшам жоқ пәтерге төлейтін,- қыз жылауын доғармай.
— Ол үшін сізден ақы сұрамаймын,- жігіт қызды иығынан көтере орынынан тұрғызды.
Қыз үнсіз жігітке қарады.
— Қазір жүріңіз жатаханадан сіздің заттарыңызды алып келейік, кейін менің үйіме жайғасыңыз. Жалғыз тұрамын,- жігіт қызды көліктің алдыңғы орынына отырғыза. Қанша ұялса да, Аруна бұдан бас тарта алмады. Себебі бұдан басқа барар жері, басар тауы жоқ еді.
Көлік іші. Екеуі үнсіз келеді. Осы үнсіздікпен көлік жатахана есігінің алдына келіп тоқтады.
— Заттарыңызды жинастырып шығыңыз, осында күтемін, деді Азамат. Аруна басын изей ішке кірді.
Ішке кіре бірден заттарын жинастырып сыртқа шықты. Азамат көліктен түсіп, қыздың заттарын багажникке орналастырып өз үйіне қарай жол тартты. Арада тағыда тыныштық орнады.
Арунаның ендігі ойы істеген ісінде еді. Өз денесінен өзі жиркеніп келеді. Ендігі Алдиярдың шын бет бейнесін көріп, сезімі өшкені анық.
Су жаңа көлік, зулай Азаматтың үйіне де келіп тоқтады. Аруна да, Азамтта көліктен түсті. Азамат Арунанының заттарын көтере ішке кіргізді. Екі қабатты зәулім үй. Ауылдан келген Аруна үшін бұл үй құтты бір хан сарайындай көрінді.
— Екінші қабаттан кез келген бөлмені таңдасаң болады,- Азамат қызға бұрыла қарап. Аруна тағыда үнсіз басын изеді.
Қыз өзіне бөлмені таңдап, бірден душқа кірді. Азамат болса қызға тамақ әзірлеп жатқан еді.
Аруна бөлмесінен ұзақ шықпағанына алаңдай, тамаққа шақыруға Азамат қыздың бөлмесіне келді. Ақырын есікті қағып көріп еді үн шықпады. Бірде душтан жылағаг үн естілді. Азамат қыздың жағдайын түсінбесе де, оған жаны ашыды.
Аруна душтан шыға киініп, шашын кептіріп төменге түсті.
— Кел, тамақтанып ал,- Азамат оған қарай. Аруна әлі үнсіз. Дастархан басында да үнсіз тамақтанды.
Осылай бір күн де өте шықты.
Аруна азанымен универге дайындалды.
Азаматта осы сәтте ояу екен.
— Жеткізіп тастаймын, асықпа,- қыздың асығып жүргенін көрген Азамат.
— Жақсы,- кешелі бері Аруна бірінші рет үн қатқан еді.
Универ ішінде сапырылысқан студенттер. Әрқайсы өз дәрісханаларына кіріп-шығып, шуап жүр. Аруна дәрісханаға келіп жайғасты. Қанша Алдиярға қарамауға тырыссада, Алдиярға қырындаған қыздар гның назарын қайта-қайта бұра берді. Ішін қызғаныш оты кернеп барады. Сонда да өзін сабырлы ұстауда. Осы сәтте ішке оқытушы кірді. Ішке кіре дәрісін оқуды бастап кетті. Бәрі жылдам оқыған оқытушыға ілесе жазуда. Бір сәтте оқытушы өз лекциясын аяқтады.
— Сендерге айтар жаңалығым бар. Мүмкін қуанышты,- оқытушы әйел күле. — Бүгінгі жазған дәрістеріңіз мен оқыған дәрістердің соңғысы болмақ. Ертең басқа оқытушы келеді, ал қазір кешегі дәріске берілген жобаларыңды топтарыңмен келіп қорғаңдар!- оқытушы нық сөйлей орынына жайғасты.
Әр топ өз жобаларын келіп қорғады. Осылай 90 минуттық бір парада аяқталды. Арунаның бар ойы Алдиярда болсада, алдыңғы ісінен кейін Алдияр оған пысқырып та қарамады.
Осылайша оларда 3 пара да аяқталды. Аруна бүгін ешкіммен ашылып сөйлеспеді. Алдыңғы оқиғадан кейін, өзін қоғам үшін қоқыс санауда.
Универ сыртына шыққан Арунаның көзі бірден Азаматтың көлігіне түсті. Мән берместен өтейін десе де, Азамат оған сигнал басты. Кейін өзң көліктен түсіп:
—Аруна, күтіп тұрмын,- деді. Аруна жан жағындағы таңқалып тұрған қыздарға бір көз тастады да, ұяла жүгіре көлікке беттеп кетті. Бұл көріністі Алдиярда байқаған еді.
— Неге әуре болдыңыз? Өзім ақ баратын едім.
— Жұмыстарым шығып қалды осы жақын жерде, сосын саған да соға кетуді жөн санадым. Ода тұрған ештеңе жоқ. Тамақтандың ба?- Азамат қызға қарай.
Аруна басын шайқады. Азамат бірден көлігін бұра, жақын маңдағы кафелердің біріне келді. Аруна Азаматтың бұл істерінен кейін қатты ұялк бастады. Өзін Азаматқа масыл болып жүргендей сезінді.
— Мен жұмыс іатеп сізге бәрін өтеймін,- Аруна ұяла.
— Ой қойшы соны, менде бәрі жетет. Студенттік өмір менің де басымнан өткен, ұялма же,- Азамат бірінші рет осындай ашық жанға айналған еді. Студент деп аяғаннан ба, әлде басқа сезімнен бе өзіде түсінбеді.
Екеуі үйге келді. Аруна душ қабылдай бөлмесінде отырды. Сырттай күлімсіресе де, оңаша қалғанда жылап қалатын еді. Оны Азамат бірнеше рет байқады. Бұл жолы да көрген еді. Қанша ыңғайсызданса да, Азамат жылап отыоған қыздың бөлмесіне рұқсатсыз кірді.
— Аруна, не болды? Не мазалап жүр, неге сонша жылайсың?- Азамат алаңдай.
— Сіз түсінбейсіз Азамат,- қыз көз жасын тоқтата алмай.
— Бәрін айтсаң түсінемін, адаммынғой.
Осы сәтте қыз қатты өксіп жылай, ішіндегінің бәрін ақтарды. Азамат үнсіз қалды.
— Айттымғой түсінбейсіз. Себебі еркексіз, еркектің бәрі бірдей,- қыз жастарын сүрте.
— Мені пайдалан. Егер ол жігітті көрсең, бақытты кейіп таныт. Мені жігітің ретінде пайдалан,- Азамат жымия. Аруна үнсіз қалды.
Ертеңгі күні де екеуі универге бірге келді. Аруна жүгіре ішке кіріп кетті. Бірінші пара аяқталып, үлкен демалыс уақытында универ асханасынан тамақтанып алып, дәрісханаға оралды. Бәрінің ауызында жаңа оқытушы кім деген сұрақ. Бірі орта жастағы оқытушы десе, енді бір қыздар сұлу жас ағай деп жорамалдап жатты. Дәріс басталатын уақыт. Ішке жас жас жігіт кірді.
—ВМО24 осы топ па?- жігіт қатаң дауыспен. Бәрі хормен ия деп жауап берді. Қыздар оның сұлулығын айтып та үлгерген. Жігіт әлдекімді іздегендей топқа бір көз салып шықты.
Осы уақытта Аруна партада баспен жатқан еді. Ештеңеге назар аударғысы келмеді. Тіпті айналасындағы дауыстарды да естімеді.
— Хм,хм. Дәрісімізді бастаймыз,- деп құлағының түбіне келген дыбыстан ғана Аруна селк етіп есін жиды. Басын көтере сала:
— Азамат ?- деді. Азамат жымия салды.
Дәріс басталмас бұрын Азамат бәрімен танысып шықты.
— Соңғы орындағы жігіт, есіміңіз?- деді Азамат.
— Алдияр Канибекович,- Алдияр орынынан сүйретіле тұра.
— Қуаныштымын!- Азамат кешегі Аруна айтқан жігіттің кім екенін бірден түсіне.
Пара бойы Азамат Арунаны өзіне жақын тартуға тырысты. Қалжыңдап та қойды. Ал қыздар оған ғашық болып та үлгергендей.
— Оқытушы, сіз Арунаны қайдан танисыз?- бір қыз суырыла сөйлеп.
— Кейін біле жатарсыздар,- Азамат бәріне ой тастап сөйледі.
Осы сәтте Алдиярдың есіне кешегі оқиға түсті. Ақ түсті көлікпен Арунаны күтіп алған жігіт. Алдияр бәрін түсінгендей, Азаматқа ашулы қарады. Пара аяқталып, бәрі үйіне тарқады.
Алдияр дәрісханадан жүгіре шығып, Арунаның артынан жүгірді. Қыздың қолынан қыса тоқтатып:
— Өзіңе папик тауып алдым де. Шлюха! Жігітің менімен жатқаныңды біле ме?- Алдиярдың көзі қанталай.
— Не оттап тұрсың сен?- қыз оған ашулана, жиіркенішпен қарады.
— Періште болмашы а! Жаңағы Азаматтың саған көз қарасын, күнде әкеліп, әкетіп жүргенін байқамайтын соқыр деймісің мені?
— Есің дұрыс па? Жібер, бәрін білмей жатып ауызыңа келгенін оттама!- қыз қолын сермей алып, кетіп бара жатқанда Алдияр оны тағы тоқтатты.
— Не анамен ара қатынасыңды үзесің, не менің алдыма өзің келіп берілгеніңді бүкіліне жаямын,- Алдияр қызбалана.
Осы сәтте бұл көріністі Азамат байқап қалып, олардың қасына келді. Алдиярдвң қолын қағып, қызды босатты.
— Көлікте күт!- Аруна көз жастарын тоқтата алмай, сыртқа жүгірді.
— Екінші рет осындай әрекетіңді көрсем, универден шығартамын. Өз жайыңа жүр!- Азаматтың бойын осы 25 жылда бірінші рет қызғаныш сезімі керней.
— Қызыңның пәк емес екенін біліп ашулысың ба?- Алдиярда қоймастан. Азамат оған артық жауап қайтармады. Бірден көлікке бет алды. Көлік ішінде Аруна жылап отырды. Азамат оған үнсіз ғана қарады.
— Ол бізді жұп деп ойлайды,- Азамат қыздың жылағанына шыдамай, әңгімеге тарта.
— Ойласын, өкінсін. Алдыма ит болып келгенде менде оны қыңсылатып сыртқа тебемін,- қыз дірден көз жастарын тия.
Іштей тырнағына да татымайтын жан үшңн жылауын жөнсіз санады. Аруна көліктің қайда келіп тоқтағанын да байқамаған. Қараса үлкен сауда орталығы екен.
— Өзіңізге бірдеңе алайын деп пе едіңіз?- қыз сұраулы жүзбен.
— Иә, менімен жүріп таңдауға көмектес.
Аруна Азаматтың соңынан ерді. Азамат зәулім ғимараттың ішіне кіре, жоғарыға көтерілді. Аруна іштей бұл жерден киіну арман деп келе жатыр еді. Бірде Азамат әйелдер киімін сататын бөлімге кірді.
— Анаңызға сыйлық алмақшысыз ба?- қыз Азаматтың адымына ілесе алмай артынан жүгіріп келеді. Азамат үн қатпады.
Бірде ол артына бұрылып:
— Маған киім таңдауға көмектес,- деді.
— Әрине, сізде маған көмектестіңіз, қалайша бастартайын,- қыз күлімсірей. Қыздың күлімсіреген жүзді Азаматтың жүрегін дір еткізгендей. Көз алмай қарап тұр.
Ішке кірген екеуі біраз киімді таңдады. Азамат Арунаға киіп көруін сұрады. Аруна киіп көріп, Азаматқа көрсетіп отырды. Азамат өзіне ұнағандарын таңдап кассаға келді.
— Салеметсіздер ме, сізден жүз елу тоғызмың алты жүз теңге,- кассадағы ару жымия. Азамат үнсіз картасын ұсынды. Бұндай суммаға киім алу Аруна үшін өте қиын еді. Орта отбасыда өскендіктен, көбіне базардан киінетін.
Екеуі сыртқа шығып, тамақтанатын орынңа келді.
— Бүгінгі көмегің үшін, қалағаныңды ал,- Азамат күле. Осылайша екеуі дүкен аралап, тамақтанып болғанша кеште батты.
— Бұл киімдер қарындасыңызға ма әлде басқа бір жанға ма?- күні бойы Аруна сұрағына жауап ала алмай.
— Қызыма,- Азамат күле.
— Қызыңызға? Сіздің қызыңыз бар ма? Егер мен сіздің үйіңізде тұратынымды білсе…. Жоқ-жоқ,- Аруна ауызын баса.
— Қобалжығанда тым сүйкімдісің. Қалжыңдаймын әрине, бұны саған сенің көңіліңді аулау үшін алған едім,- Азамат қызға ерекше бір көзқараспен қарап. Өмірінде қыз атаулысына бұнша ақша шашып көрмеген Азамат, өзінің қалай өзгеріп кеткенін де білмеуде.
— Азаматтт!! Мен ұяламын, сізге онсызда қарыздармын,- қыз ұяла.
— Жә қойшы.
Екеуі сауда орталығынан шыққанда, Аруна сырттан Алдиярды байқады. Басқа қызбен. Қанша мән бергісң келмесе де, жүрек құрғыр шыдатар емес. Азамат қыздың қобалдып бара жатқанын көріп, жан-жағына көз тастады. Алдиярды байқады.
— Сонымен балапаным, саған киімдер ұнады ма?- Азамат дауысын сәл қатты шығара, Арунаның иығынан құшақтады. Алдиярға да көз тастады. Алдиярдың да назары бұларға түсті. Іштей ашуы кернеп барады
— Құрып кеткір бай неме?- Алдияр іштей ойлағанын сыртқа шығара.
— Не дейсің жаным?- қыз Алдияр қарап тұрған жаққа бұрыла.
— Құрые кетші заебал! Ұнамайсың сен маған, алатынымды алдым жоғал,- Алдияр осы сәтте ғана Арунаны әлі сүйетінін түсінді. Қасындағы қыз ашулана кетіп қалды. Алдияр олар көлікке отырғанша олардан көзін алмады.
Универге Аруна кешегі киімдерін киіп келген еді. Жүзі бұрынғыдан жайдарлы. Алдиярды ұмыта бастады.
— Арунаның оқытушы Азаматпен жүретінін білесіңдер ме?- Алдияр бүкіл аудиторияға мысқылдай сөйлеп.
Бәрі шу ете түсті. Аруна үнсіз. Жан-жағында “бұл рас па?” , “Қалай, Қашан?” Мыңдаған сұрақ. Қыз әлі үнсіз. Азамат осы сәтті есіктен байқап ішке кірді.
— Не шу? Орындарыңа!- қатқыл жүзімен.
— Оқытушы сіздің Арунамен жүретініңіз рас па? Алдындағы қандай байланысыңыз бар деген сұрағымды үнсіздікпен толтырып едіңіз. Енді бәрін айтсаңыз,- алдындағы қыз тағы суырыла сөйлеп.
— Иә, ол менің қызым. Ары қарай жекеге өтпеңіз. Ал қазір тақтаға келіп, кешегі лекцияны баяндаңыз,- деген сөзлен кейін қыз қобалжып тақтаға шықты. Дайындықсыз келгені үшін тиісті бағасын алды.
Осылайша күндер өте берді. Азамат пен Арунаның арасы тым жақын болып кеткен еді. Азамат сезімін барын жасырмайтын да. Аруна болса сәл қашқақтап қоятыны бар, алайда оның да іштей бір тылсым дүниесі бар еді. Универ ішіндегі екеуі жұп деген қауөсек бәсеңдеген. Мүмкін бәрі үйреніп кеткендей.
Бүгін Азамат достарымен клубқа бармақшы. Досы Даниярдың туылған күні еді.
— Аруна, мен кеш келемін немесе келмеймін. Есікті құлыптап отыр,- Азамат аяқ киімін кие.
— Жақсы,- қыз есікке келе ол шыға салысымен есікті құлыптады.
Клуб іші. Көңіл көтерген жастар.
Бір бұрышта төрт