#BTS_SCENARIO_QRF ❓Құпия❗️ 5-бөлім – Келіп тұрып, көрмей кеткеніміз жарамас. Не дегенмен біраз жол жүріп келдік қой. – Иә, үй ішіне кірмесек те, тым құрымағанда сыртынан, терезе арқылы бақылап кетейік, - деп, екеуі ақыры дегенде үйді сырттай бақылап шығуды ұйғарды. Алдымен үйде өзге біреулердің жоқтығына көз жеткізбек болған жігіттерді әлдекімнің тамағын кернеген дыбысы тоқтатты. Екеуі де тұрған орындарынан қозғалмай, бастарын кері бұрып қараса, бір ағай оларға қарап тұр екен. Минджу сәл ыржиып: – Сәлеметсіз бе?! - деді, қолын сермеп. Әлгі ағай да оған қолын сермеп: – Сәлем! Сендер кімсіңдер? - деді оларға біртүрлі көзқараста. – Ііі, біз, әлгі не ғой… - Минджу кібіртіктеп, сылтаурататын сөз таппай тұрғанда Чимин: – Ағай, біздің мысығымыз болатын, ол қашып, осы үйге қарай кіріп кетіп еді… – Иә, айтайын дегенім де сол еді. Енді оны қай бұрыштан іздер екенбіз, өзі сондай кішкентай еді, - деді, Минджу басын қасып. – Ааа, онда мысықтарыңнан күдер үзе берсеңдер болады, әне, - деп, арттарында бір нәрсені шайнаңдап тұрған итті меңзеді. Арттарына қараған екеуінің көздері шарасынан шығардай болып, бір-біріне қараған күйі қалды. Чимин ішінен: – Құрып кеткір, мына итті қалай байқамағанбыз? Минджу да ішінен: – Өзі сондай қорқынышты екен, сәл болмағанда оған таланушы едік. – Оның бізді шайнамай-ақ жұтып тастары анық…. Осылай екеуі бір-біріне қараған күйі іштей тілдесіп тұрғанда, әлгі ағай орнында жоқ болды. Екеуі бірден жан-жағына қарап, оны таппағасын басты мақсаттарына көшті. Чимин терезе арқылы үй ішіне көз жүгірте, үйде өзге ешкімнің жоқ екендігін байқады. Минджу да есікті ашып көруге бекенгендігімен есік құлыптаулы болды. – Есікті қай уақытта құлыптап үлгерген? Есік құлыптағандарын көрмедім ғой, - деді Минджу, терезе сығалап тұрған Чиминге қарап. – Мүмкін үй ішінде біреу бар, сол іштен құлыптап алған шығар. – Бірақ тым-тырыс қой, артық еш бір дыбыс байқалмайды. Шынымен біреу бар деп ойлайсың ба? – Тіпті білмеймін, басым қатып кетті. Чимин әлгі терезені ақырын тартып көріп еді, терезе ашыла кетті. Екеуі бір-біріне қарап: – Ашылды! - деді бірдей дауыста. – Ішке кіріп көреміз бе? - деген Минджу, үй ішіне басын сұғып, қарап жатты. – Сен кіріп тұрсың ғой, - Чимин Минджудың әрекетіне күле. Осылай екеуі аса ептілікпен, үй ішіне енді. – Мә саған, үйдің іші бәз баяғыша. Еш нәрсесі де өзгермепті ғой. Чимин айналасына қарап, бала күніндегі шаққа қайта оралғандай күй кешуде. Чимин мен Минджу үйдегі барлық дерлік бөлмелерді қарап шығуда, кезек Чиминнің бөлмесінде. Есігін ақырын ашқан Чимин, есік алдында бөлмесіне ұзақ қарап тұрды. Осы сәтте Минджу, баса көктеп бөлмеге кірді де: – Чимин, сен қағаз алатын тесік қайда еді, - деп, айналасынан іздей бастады. Чимин де оның артынан кіріп, әлгі тесіктің орынына қараса бекітілген екен. Чимин әлгі жерге жақындай келіп, тізерлей отырып: – Бұл жерді бітеп тастапты. Меніңше, ата-анам да бұл тесіктен мен сияқты қағаз тауып алса керек. – Демек, ата-анаң бұл жайында білген болып тұр ғой. Жын ұрсын, бұл не болып кетті өзі? - Минджу болып жатқан дүниелерді дым түсіне алар емес. Бұл бір тереңде жатқан үлкен құпия тәріздес. Осыдан шамамен 10-11 жыл бұрын иә, сол аралықта нендей жағдайлар орын алды? Чимин білмейтін бұл үйде не құпия бар? Ал оның түсі ше? Түсіндегі қорқынышты бейнедегі қыздың кім болғаны? Бұның бәрі бір шиеленіскен шешімсіз жұмбақтай. Чимин отырған орынынан жерге жата қалып, құлағын еденге тосты. Бірақ ол ешқандай дыбыс ести алмады. Чиминнің бұл әрекетін байқаған Минджу: – Чимин, сен не істеп жатырсың? – Есіңдеме қағаздардың бірінде "құлағыңды еденге тос, біз бірге бола аламыз" делінген еді ғой, - деді Чимин, еденнен басын көтере. Осы бір сәтте ас үйден ыдыстардың сақұр-сұқыр еткен дыбыстары естіле бастады. Екі достың дәл осы тұста жүректері атша тулап, не істерлерін білмей абдырып қалған-ды. – Қарғыс атсын, бұл кім болды? Ата-анаң қайтып келді ме? - Минджу есікті ақырын ашып, сығалай қарады. – Енді не істейміз? - дей бергені сол, Чиминнің телефоны шырылдап сала берді. Сасқалақтаған Чимин телефонды сөндіремін деп, алақ-жұлақ жерге тарс еткізіп құлатып алды. Минджу іштей: “біткен жеріміз осы” деген күйі есікті ақырын жапты. Чимин дереу жерде жатқан телефонның үнін өшіріп: – Анам қоңырау шалып жатыр, үйде жүрген анық анам емес, - деп, телефонын толықтай сөндіріп тастады. Минджу ақырын құлағын есікке тосып еді, тым тырыс. Ешқандай ыдыстың да, басқаның да дыбысы естілмейді. – Чимин, мен қорқа бастағандаймын. Енді не істейміз? - сыбырлай сөйлеп тұрғанда, есік сыртынан ескі еденнің шиқылдаған дыбысы естілді. – Біреу келе жатыр, - Чимин, дереу терезеге жақындай, оны ашуға бекінгендігімен ашылар емес. – Құрып кеткір, неге ашылмайды. Ашылсаңшы, қане, ашыл, - деп, терезенің тұтқасынан тартып, жұлқылай бергенде, тозығы жеткен терезе тұтқасы бір-ақ жұлынып түсті. – Чимин, мұнда кел, - Минджу кереует астын нұсқай, Чиминді шақырды. Осылай екеуі кереует астына кіріп болғандары сол, есік ашылды. Ақырын қадамдап келе жатқан адамның аяқтарына қарап-ақ оның әйел адамға тиесілі екенін аңғаруға болады. Жіңішке әрі нәзік аяқтар, бұл расымен де әйел адамға тән аяқ еді. Әлгі адам бөлмені аралап, киім салынатын шкафты ашып, қарап жатқанда тым жақын жерден дыз-дыз етіп жатқан дыбысты анық естіді. Бұл дыбыс Минджудың телефонынан шығып жатқан болатын, дыбыссыз режимде болғанымен, вибрацияның дызылы шығып жатты. Минджу ақ тер - көк тер болып, қалтасынан әлгі құрып кеткір телефонды шығара алмай әлек болып жатқанда, әлгі аяқтардың өздеріне тым жақында тұрғанын байқап, қимылсыз қата қалды. Бұл қимылсыз қатудың арты қаншалықты дұрыс болары енді белгісіз. Чимин ауызын басқан күйі тіпті демін шығаруға қорқып жатты. О, міне бар ғой, бар. Құдай бар, есіктің тоқтаусыз қағылған дауысы әлгі әйелді дереу бөлмеден алыстатқан еді. “Уххх” деп әрең тынысын шығарған Чимин, төсек астынан шыға, есікке бірден жүгірді. Есіктен басын шығарып, айналасында ешкімнің жоқтығына көз жеткізген Чимин, артына қараса Минджу әлі төсек астынан шықпапты. – Ей, Минджу, не істеп жатырсың? Болсаңшы, шық енді. Бірақ ешқандай жауап болмады. Чимин ақырын төсек астын қараса, Минджу көзін жұмып жатыр екен. – Қап, сені ме?! Дәл қазір әзілдесетін уақыт емес Минджу, тұр, қане, - деп, оны жұлқылағанымен түк шықпады. Шамасы әлгіндегіден кейін талып қалған-ау. Чимин не істерін білмей, Минджудың қалтасындағы телефонын ала, оны да толығымен сөндіріп, өзімен ала, бөлмеден шығып кетті. Ал Минджу ше? Өз обалы өзіне деді ме? Әйтеуір Чимин, оны тастап, өзі кете барды. Чимин ақырын қадамдай ас үйге жақындай келіп, сыртқы есік жақтағы адамдарға көз тастады. Есіктің ішкі жағында жаңағы белгісіз әйел, ал арғы жағында бір ер адам болды. Екеуінің де түрі көрінер емес. Бірде есік жабылып, қолына пакетін ұстаған әлгі әйел ас үйге кіріп кетті. Шамасы келген адам жеткізуші болса керек. Әлгі әйел ас үйден шыға, тура Чимин тұрған жаққа жүре бастады. Чимин дер кезінде перде артына жасырынып үлгерген еді. Чимин ол әйелдің кім екенін білуден бұрын оның түрін көргісі келуде. Осылайша әлгі әйел тура Чиминнің бала күніндегі бөлмесіне қайта кіріп кетті. Чимин қолымен бетін баса: – Бітті Минджу, құрып кеткір, соншалықты әлсіз болуға бола ма? - деп, өз-өзімен сөйлесіп тұрғанда әйел бөлмеден шығып, есігін қайта жапты. Айналасына мұқиятпен қарап шыққан әйел, Чиминнің ата-анасының бөлмесіне кіріп кетті. Чимин артынша перде артынан шыға бергенде, кілем астында тұрған белгісіз қатты затты басып, табанын ауыртып алды. – Бұл не тағы, ауыртты ғой, - деп, әлгі кілемді көтеріп еді. Кілем астынан белгісіз төрт бұрышты есік көрінді. Чимин енді әлгі есікті ашқалы жатқанда. – Не істеп жатырсың? - деген дауыс оны тоқтатты. #HobiLopi

#BTS_FANFIC_QRF ♨️ ҮШІНШІ КӨЛЕҢКЕДЕ ♨️ Басты рөлдерде: Чон Чонгук, Ким Се Яң, Мун Бёл, Ан Хи Ра, Ким Сокджин. Жанр: романтика, драма, фантастика. Бөлім саны: mini 6. Автор: #FlowerFly [5-бөлім] — Баланы бер! Баланы бер мына сорлыға! - Сокджиннің қолынан баланы тартып алды. Алды да, Се Яңның қолына ұстатты. Сокджин оған атылып жатыр еді, Се Яң оған тоқта дегендей қолыңмен алдына тосқауыл болып тұра қалды. Сокджин мұны түсіне алмады. Бірақ ол Се Яңға құрметпен қарайды. Оның əрқашан ақылмен əрекет ететініне сенеді. Солай ол тыныш тұра қалды. Чонгук балаға келгенде сəл тиянақты болды, бірақ бəрібірде ашулы. Баланы бірден Се Яңға берді. Одан соң Се Яң қолынан қысып ұстай: — Менімен кетесің! Баланы қимайды екенсің рұқсат бердім, бірге алып кетеміз! Жүр енді. - деп қолынан тартып жатыр еді, Се Яң Сокджинге қарай ығысты, Чонгук ызалана: --Жүрсеңші қане! - даусын қатты көтере айқайлай бастады. — Жүр деп тұрмын саған Се Яң! Қазір бəріңді атып өлтіремін! Жүр. - Се Яңды қолынан қысып ұстап алды. — Чонгук, - Се Яң байыпты сөйлей Чонгуктан қолын алды, əрі жеңіл жымия қарап тұрды. Бұл Чонгукты тыныштандырушы дəрі еді. Се Яңның жымиысы ғажап болатын. — Сен мені мазақ етіп тұрсың ба? - Се Яңда еш реакция болмағанына, бəріне бейжай қарап тұрғанына үшін ашуға боялдырды. — Чонгук, қойшы болды. Бір-бірімізді көргенде бұлай, ұрыс-керіс болып айқайласқанымызды қаламаймын. - енді ғана көріскен бөтен адамға сөйлегендей, сыпайы үн қатты. — Нені қояды екенмін? Нені? — Өзің тастап кеткен қоқысыңды қайта іздеуді. — М? - əрдайым күліп жүретін көздері, жыпылық қағып түсінбей қалды. Жəне сəл сабырға келе бастады. — Менің махаббатымды қоқыстай лақтыра салдың. Мені сен тастадың. Мен сені емес! Жетер бəлкім, осы қойылым. — Се Яң.. Білемін мен қателік жібердім. Бірақ сені шын сүйемін - көзіне жас жинай сөйледі. Чонгук қатты қиналғаны көрініп тұр. Ол əліде шындық қалай болғанын білмейді. Білсе тіптен қиналатыны анық. Чонгук білген ақиқат ол тек қана Мун Бёл айтқан Хи Ра, Се Яң мен Чонгукты əдейі ажыратып жібергені. Жəне де Се Яң өзін шын сүйгені, оған опасыздық жасамағаны. — Сен мені сүйген жоқсың Чонгук. — Олай демеші, өтініш. — Рас. Мен сені шынымен сүйдім, құлай сүйдім. Бірақ бəрі өзгерді Чонгук. Менде өзгердім. Бұрынғыдай сені де, Хи Раны да кінəлі деп санамаймын. — Қайта мүмкіндік берші, сен сол баяғыша мені сүйесің ғой - Се Яңның қолын ала кеудесіне қойды. Сокджин қызғанып барады. Бірақ, алдынғы жолғы қызғанышының соңы өте ауыр аяқталды, сол үшін Се Яңға сенім артып тек қана күтіп тұр. — Жоқ, жоқ болмайды. Енді ештеңе қалпына келмейді, ештеңе баяғыдай болмайды - көзіне жас жинала, қолын Чонгуктан алды əріқарай терең тыныстай сөзін жалғады. — Чон.... Бізде қаншама естелік бар. Солардың құрметі үшін араз болып қоштаспайықшы. Дос болып қалайық. — Қоштасуы несі? - даусы жай шыға. Жаңағы ашулы Чонгук, Се Яңның жылы, жұмсақ үніне еріп кеткендей, тонын басып сөйлеп жатты. — Сен менен бір ауыз "не жағдай болды?" деп сұрадың ба? Жоқ. Сен əрдайым өзің сенген дүниені ғана таңдап келесің. Мен қазір бақыттымын. Сен де бақытты бол. Өткен уақыттарды артқа қалдырайық. Осымен жолдарымыз екі жаққа кетсін. Бір-бірімізді көргенде ескі достар ретінде амандасайық. Тіпті бірге əңгіме айтып қыдырайық. Тек бұлай өзімізді өзіміз қажытпайық. Жарайма? — Кешірім сұраймын, кешірші. Саған сенбеген əр сəтім үшін кешір. Сенің жаныңа азап сыйлаған менің əр сөзім үшін кешір. Не жағдай болсада, сол жағдай кезінде сенің жаныңда қолдау болып, бірге болмағаным үшін кешір. — Жə, болды. Кешірім сұраудың қажеті жоқ. Өтті, кетті. Сенде мені кешір. Бақытты болғайсың. — Бірақ Се Яң... — Болды тоқта. Жетеді. - арттық сөзді тыңдағысы келмеді Се Яңның. Жай ғана жаңа өмірі, Сонудың өмірі еш қиындықсыз өтуі үшін бəрін өз ретіне түсіргісі келді. — Ех.....уфффф. Се Яң. - терең дем алып сөйлегісі келіп ақ тұрды. Көзіне жастары жинала берді. Сокджиннің алдына көз жас төккісі келмеседе болмай барады. Се Яңның расымен онымен осылай жылы қоштасып жатқанына сене алмай жатты. — Се Яң.. Мені кеш. Артық ештеңе айта алмаймын ренжіме. Сені соңғы рет құшақтайыншы. Өтініш. Сенің жылы құшағыңда соңғы рет болуыма рұқсат етші. - көзінен бір-екі тамшы сырғып түсе кетті. Се Яң да үнсіз көздерінен жас ағызды. Ыстық махаббаттарының соңы осылай болып тұрса кімде болсын жыламайма? Се Яң мен Чонгук бір-бірінің көздеріне ұзақ қарап тұрды. Одан соң Се Яң, Сонуды Сокджинге беріп, одан рұқсат сұрағандай басын изеді. Сокджин еш қарсылық көрсетпеді. Чонгук артқа бұрылып, аспанға қарады. Терең тыныстай, жүрегі қысып барады. Се Яң құшағын ашып: — Кел, келе ғой. - Чонгукқа бұрылды. Чонгук оның көздері жасаурап, құшағын ашып тұрғанына қуанып кетті. Бірден Се Яңды қатты қыса құшақтады. Се Яң иісіне тоймай барады. Се Яң оны құшақтап тұрып: — Мен сені сүйдім. Менің кішкене бопашиім - деді. Ол екеуі кездесіп жүрген уақытында оны əрдайым солай атайтын. Чонгук мықты жігіт болса да, Се Яңның алдында сəби секілді еді. — Мен сені əлі де сүйемін, - Чонгук қатты құшақтады да, Се Яңды бірдене жіберіп кете берді. Се Яң оған артынан қолын бұлғады да, Сокджиннің қолындағы кішкене жүрегі Сонуды иіскеді. — Қош бол, ессіз махаббат! - аспанға қарай айқайлады, артынан бір күрсінді де, көзіндегі жастарды сүртты. Артынан Сокджиннің иығынан қағып қойды. Тап бір үнсіз тұрып, оған сенгені үшін мақтағандай. Солай үйге қайтты. Сокджин мен Се Яң махаббат деп өліп өшіп тұрмаса да, араларында сыйластық пен құрмет бар. Чонгук Се Яңды алып кетемін деп үміттеніп еді, керісінше мəңгіге айырылды. Бəлкім дəл осылай байыпты қоштасқанда дұрыс болар, екі жаққада кінə артпай қоштасса бұл махаббаттың жеңісі ғой. Чонгук іш құса болып, тағы ішкілікке салынды. Се Яң үшін қоштасу ең дұрыс шешім болды. Ал Чонгук тек махаббаттары үшін күрескісі келді. Се Яң сонша жылы қоштасқаны үшін Чонгуктың махаббаты тіптен артып кетті. Се Яңды мүлде жібергісі келмей тек күйініп іше берді. Сокджин жақсы əке болып, Се Яңның көңіліп табушы еді. Сол себепті де Сону үшін жақсы əке тек өзінің əкесі, Сокджин деп қабылдады. Чонгукқа сезімі мүлде жоқ деп айта алмайды əрине іштей сезімдерін сөндіріп, болашаққа қадам басуға ұмтылып жүрді. Кеш. — Сокджин, Сону жылап жатыр барып қарашы. - жуынатын бөлмеден дауысын қаттырақ шығарып айқайлай. — Оййй, Се Яң жылап жатқан жоқ, алаңдамай жуыншы. Қасында отырмын. Меніңде балам шығар, қараймын ғой. - деді күле, Сонуға бір қарап. Сону тəп-тəтті болып ұйықтап жатырған еді. Сокджин ноутбукпен жұсыстарын реттеп отырды Се Яңда асықпай жуынып шықты. Бірден Сонудың қасына келіп оның жағдайын бір қарап қойды. Сонуданда "айырылып қаламын ба?" деген ой оны үнемі қорқады. Сокджиннің оның жанында екенін көріп көңілі жайланып, шашын кептіруге кетті. Бөлменің есігін жаба шыға бергені сол еді, Се Яңның жан дауысы шықты. Сокджин дауыстан шошып, Се Яңға келді. Се Яңның бозарған түріне қарап: — Не жағдай? Бəрі дұрыспа? — Анау жерде, онда.. мен көрдім.. - даусы діріл қағып əзер жауап берді. — Не көрдің? Тек қоңыз дей көрмеші. - Сокджин əзілдеп, бұл жағдайды күлкіге айналдырмақшы болды. Бірақ Се Яң сол күйі абыржып, əлі қорқып тұр. Сокджин оның бұл түріне қарап, жағдайдың шынайы екенін байқады. — Туф, ойнап тұр дейсің бе?-дауысын ақырын шығарып, терезе жақты нұсқай: — Қарашы енді, көріп тұрсың ба? Қоңызға ұқсайма? — Бұл не? - терезедегі қанды көріп таңырқап не дерін білмей. — Мұны жасаған Мун Бёл. Мен оны көрдім. Маған қарап күлді ол. Мені мазақ етіп күлді. - дауысы дірілдеп, жылады. — Сенімдісің бе? Мун Бёл болса, мен оның сазайын өзім ақ берем уайымдама тек. Жарайма. — Сонуды қорғашы, мен өлсем де разымын. Тек Сонуым бақытты болса болды. - Сокджиннің қолдарын қыса ұстап, оған сенетінін білдірді. — Мен екеуіңдіде қорғай аламын. Қайдағыны айтпа. Мен қазір сыртты қарап келемін. - Се Яңның шашын жеңіл сыйпады да, шығып кетті. Се Яң тек Сонудың жанында отырды. Іші бір жамандықты сезіп тұрғандай. Қырсыққанда ауа райы да өзгеше болып тұрды. Тап бір аспан жерге жақындап, үйлерді езіп жіберердей төніп тұр. Сокджин əлі келмеді. Се Яң қатты уайымдап, оның артынан шыққысы келіп тұр. Бірақ, Сонуды да қараусыз қалдыра алмады. Тек күтті. Бір уақытта есік қайта ашылды. Тыныштық. Кейін ақырын қадамдардың дауысы шықты. Əдетте Сокджин дауыстап кіретін. Бірақ бұл жолы үнсіз қадамдар. — Сокджин?! Бұл сен бе?-дауысын қалыпты шығарып, есік тарапқа қарады. Сонуды оятып алмау үшін қатты дауыспен сөйлемеді. Бірақ жауап қайтқан жоқ. Келе жатқан адам, бөлмеге жақын қалды. Бірақ үнсіз. — Сокджин сен бе? Əй жауап берші енді. - үрейленіпте, қуаныпта тұр. "Сокджин қайта ішке кірді" деп қуанса, "неге үн шығармай келе жатыр?" Деп үрейі ұшып барады. Ақырын өзі есікке жақындады, қолына қаттылау затты ұстап алды. Ішке кірген уақытта Сокджин болмаса сұлатып салмақ ойы бар. Қадамдар есікке жақын шықты. Есік тұтқасын ұстады. Се Яңда қолындағы ағаш қаруын қатты қысып ұстап алған. Есік жаймен ашылды. Се Яң шетте тығылып тұрды. Ішке биік бойдың көлеңкесі түсті. Се яң анықтап қарап еді, түрі мүлде көрінер емес. Ол ішке енді. Се Яң қолын көтере салып қалмақ болды, кенет тоқтай: — Чонгук? - көзі бақырайып кетті. Тұрған орнында мүсіндей қатты да қалды. — Се Яң кешір. Бірақ, бірақ мен бұны жасауым керек. - бірден Сонуға қарай беттеді. Се Яң мұны түсінбей қалды. Чонгук баланы қолына алғанда ғана есін жинай: — Чонгук не істеп жатырсың?! Жайына қалдыр баламды! - баланы алуға ұмтылғанда Чонгук оны қағып жіберді. — Қазір мен оны апармасам сен өлесің. Апарамын мен бұны. Сосын екеуіміз бақытты боламыз. — Есіңнен алжастың ба? Не сандырақтап кеттің?! Жібер баламды. — Ей! Айтып тұрмын ғой! Мун Бёлге Сия рухы керек, егер апармасам ол сені өлтіреді. - ессіз адамдарша бір сөзді қайталаумен болды. Се Яң оны мүлде ұғыпта тұрған жоқ. — Қумашы, Сокджин барда ешкім де, ештеңе жасай алмайды. Ал енді кет. — Хы, кім дейсің? Əлгі сені пайдаланып жүрген жексұрын ба? Ол өзін қорғап алсыншы. Қазір қайда ол? А? Сен "ойбай бізді қорғайды" деп отырған адамың таза суайттың өзі. Ол қазір Мун Бёлдің жанында! Дəрменсіз қалыпта. — Не?! Не деп көпіріп кеттің?! Қайдағы жоқты айтпа ол туралы! - кіршіксіз сенетін жалғыз адамы Сокджин болған соң бұл сөздерді мүлде естігісі келмеді. — Пах, шіркін-ай. Сенбисің маған. Мейлі өзің қалағаныңды істе. Енді жолдан былай өт! - есіктен шықтыда, Се Яңның тосқауылдарына мүлде мəнде бермеді. — Ей, ей! Қайтар баламды Чон! - артынан ілесе шықты. Тоқтатпақ болды əрине, бірақ Чонгук көлігіне отырып, жылдам жүріп кетті. Се Яңда көлік жоқ, таксимен барайын десе Чонгуктің қайда кеткенін біле алмай дал болды. Сокджинге жүз рет қоңырау шалды. Бірақ тіпті байланыс болмады. Се Яң өзін тап бір тас дəуіріне түсіп кеткендей сезім кешті. Түнерген аспан ғана Се Яңға сүйеніш болды. Өзі іздестіріп қарады, бір-екі таныстарына қоңырау шала оларғада өтініш жасап тауып беруді сұрады. Еш хабар жоқ. 7 сағат өтті. Таң бозарып, айнала жарық бола бастаған уақыт. Се Яң мүлде көз ілмеді. Көз ілген бұлай тұрсын, үйге кірген жоқ. Бар үміті чонгуктың не Сокджиннің телефонынан байланыс пайда болуы. Бірде Се Яңның телефоны шырылдады. Се Яң көшедегі баспалдақта отырған соң, телефонына қоңырау келгенне қуанамын деп телефонын қолдан шығарып алды. Қоңырауды аламын дегенше басып тастады. Кейіннен қарағанда қоңырау шалған Чонгук екен. Бірінші қоңырауға жауап бере алмады, кейіннен əлгі таныс достары Чонгукта байланыс шығып тұрғанын хабарлады. Байланыс көрінген жердің нақты мекен-жайын жіберді. Такси шақырып енді мінгелі тұрғанында, Чонгук қайта қоңырау соқты. — Аллоо! Чон Чонгук! Мен сені өз қолыммен өлтіремін. Сұрмырай! — Сону.... — Балам қайда? Оңбаған. — Кешірші.. - терең тыныстай демін шығарып күрсінді. — Чонгук! Ыңылдамашы! Балама не істедің, не болды Сонума? — Өлді... 5 бөлімнің соңы. Келесі бөлім финал!

#BTS_FANFIC_QRF ♨️ ҮШІНШІ КӨЛЕҢКЕДЕ ♨️ Басты рөлдерде: Чон Чонгук, Ким Се Яң, Мун Бёл, Ан Хи Ра, Ким Сокджин. Жанр: романтика, драма, фантастика. Бөлім саны: mini 6. Автор: #FlowerFly Финал! 5 жылдан соң. — Чон Чонгук! — Ейй, мені олай атама! Мейлі əкең емеспін, бірақ үлкенмін. Жасымды сыйласай сен бала. — Өй, уəдесінде тұрмайтын адамды солай атаймын мен, - түрін тыржитып, теріс қарай қолдарын айқастырып тұрып алды. Сонудың бұл қылықтары Се Яңға ұқсап кетіпті. — Тағы қандай уəде орындамадым? — "Апаңа апарамын" дедің! - Чонгук оны өзіне қаратқысы келсе де, бұрылмай сол күйі əлі ренжіп тұр. — Аа, апаңа барасың ба? Апарамын, əрине. — Рас па? - бірден қуана қайта Чонгукқа қарай бұрылды да, оның мойнына асыла кетті. — Иә, апарамын! Енді маған бұлай ренжуші болма. Келістік пе? - алақанын созып, уəдесін алмақшы болды, ал Сону одан қарағанда жылдамырақ бола: — Келістік! Чон көке! - деп, Чонгуктың алақанын өзі соғып қалды. — Жарайсың, менің батырым. Солай екеуі Се Яңмен кездесу үшін көлікке отыра, жолға шықты. Көлікте отырып екеуі əн айтты, бірде рэп оқып жарысты. Солай ақырын жүріп межеленген жерге жетті. Сону көліктен түсе əлде бір жаққа жүгіре кетті. Ал Чонгук жүк салғыштар əлде бір заттарды түсіріп жатырды. Заттарды түсіріп болған соң, Сонудың жанына келді. Се Яңның естеліктері сақталған арнайы орын. — Қане, Сону, апаңа тағзым етіп, сəлем берсеңші. — Иә, Чон көке, - кішкентай Сону дəстүр бойынша тағзым етіп, құрмет білдірді. — Көрдің бе? Се Яң... Ұлың өте ақылды. Дəл өзің секілді. — Иә, апа! Мен мүлде бұзықтық жасамаймын. Бала-бақшада осы жылы соңғы рет оқудамын. Келесі жылы мектепке барамын. — Жəне сен секілді, білім құмар, - ақырын күліп жіберді. Чонгук та құрмет көрсетіп тағзым жасады. Кейін ыдысқа күріш шарабын қойып, Се Яңға ұсынды, қасына тəттілерін де қойды. Одан соң өздері отырып: — Апа, бүгін сенің дүниеден өткеніңе 5 жыл болды. — Эх, зымыраған уақыт. Бірақ ол мен үшін 500 жылға татыды, - деді Чонгук, бір күрсініп. — Білесің бе? Сол 5 жылда саған 2 рет қана келдім, - Чонгукқа алара қарап қояды. Сону анасына 4 жасынан бастап жəне тек Се Яңның туылған күні мен өлген күнінде ғана келді. — Маған қарама олай! Сен өсуің керек болды. — Пфф, сөйлемеші маған! — Сен! Апаңның алдына келіп құтырып отырсың ба? — Хэ, ендіше, менің апам ең күштісі. Сол үшін оның алдында сенен қорықпаймын. — Иә, апаң ең күшті адам еді. Се Яң, сені сағындым, - басын төмен сала, терең тыныстады. Ішіндегі өртеніп жатқан отқа күйіп барады. Сонудың шашынан сипай, қайтадан сөзін бастады: — Егер сол күні мен сені құтқара алғанымда, əттең-ай! Се Яң! Неге бізді тастап кеттің?! "Сону өлді" дегенде сөзімді соңына дейін тыңдағаныңда ғой. Сен қазір жанымызда болар едің. #ескетүсіру — Сону өлді. — Чонгук! Ойнайтын кез емес. Олай менімен ойнаушы болма. — Се Яң, сені құтқару үшін, оны құрбан ету керек болдым... Тек алаңдама, мен... — Сөйлеуші болма! Үндеме! - жерге отыра кетті. Қолдары дірілдеп телефонды ұстау мүмкін болмай тұрды. Такси жүргізушісі: — Бəрі дұрыс па сізде, ханым? Ханым?! — Мені өлтіріңші! - Се Яң еңіреп жылай бастады. — Мен қалай өмір сүремін? Сонуым! - қатты айқайлады. Ащы шыңғырық тұла бойды, түршіктіріп жібереді. Такси жүргізушісі де не жасарын білмей орнында тұрып қалды. Се Яң айқайлап жылай берді. Денесі өзіне бағынар емес. Кеудесі қысылып дем алу мүмкін болмай бара жатқан секілді. Жүрек тұсын ұрғылаумен болды, бірақ онымен жүрегі жеңілдер емес. Чонгук оған бəрін түсіндіргісі келсе де, Се Яң оған мүлде жауап қайтармады. Се Яң бірде тып-тыныш болып қалды. Алыстан келе жатқан жүк көлігінің жарығына қараумен отырды. Такси жүргізушісі оны сабырға келді екен деп, жүруге дайындалып көлікті оталдырды. Əлгі жүк көлігі тым жақын қалғанда, Се Яң орнынан ұшып тұрып, жүк көлігіне қарай жүргірді. Аяқ астынан шыққан қызды көрсе де, аса үлкен көлікті бірден тоқтату мүмкін болмай сол жерде Се Яңды 20 метрдей жерге ұшырып түсірді. Такси жүргізушісі болған жағдайға көз ілестіріп те үлгермеді. Се Яңның ақ күртешесі қызыл қанға боялды. Айналадағы адамдар жедел-жəрдем шақырды, бірақ жедел-жəрдем келгенше, Се Яң соңғы демін шығарды. Жерлеу рəсімі. — Ким Сокджин мырза, қайғыңызға ортақпыз, - Бөлме шетінде, қара кастюмде отырған Сокджинге полиция қызметкерлері келді. Сокджин Мун Бёлдің сиқырымен естен танып, қалың ұйқыға кеткен болатын. Ал оянған уақытында, Сонудан да, Се Яңнан да айырылып қалғанын естіп, қатты есеңгіреп қалды. Жылаған көздері қызара, басын жоғары көтерді де: — Тағы не керек? — Біз ұлыңызды таптық. — М? Оның жансыз денесін маған көрсетпексіңдер ме енді? Мені солай жазалап жатырсыңдар ма? Оларды қорғай алмағанымды бетіме басып жатсыңдар ма? Ақымақ! Ақымақ, Сокджин! - өзін ұрғылай берді. Шашын тартып, басын қабырғаға соқты. Полиция қызметкерлері оны əзер тоқтатты. — Жоқ, мырза! Ұлыңыз тірі екен! — Қалай дейсің? Тірі? Расымен бе? Сонуым ба? — Иә-иә, мырза. Ким Сону тірі! Оны ұрлап кеткенін хабарлағанда берілген номердің мекен-жайына бардық. Ол жерде Чон Чонгук мырза болды. Жəне де Ким Сону. Негізгі қылмысқа себепкер адамды да таптық. Ан Хи Раның өліміне кінəлі деп көрсетілген əйел туралы ақпарат ала алдық. — А? Ол қалай болды, ол елес емес пе? — Чон Чонгук мырзаның арқасында болды. Барлығы тылсым дүние болған соң, мен түсіндірме жасай алмаймын. Бірақ білетінім қазір Мун Бёл кісі өлімі жəне адам ұрлықтары үшін қатаң түрмеде. Міне, осылай. Сонуды өлді деп айту, Чонгуктың жоспары ғана болған. Мун Бёлден Се Яңды мəңгіге азат еткісі келді. Се Яң азат болды, ол өз өмірін аяқтады. Сокджин Сонуға барды, бірақ оның анасыз өсуіне өзін кінəлі сезінді. Тіпті оған қарауға бата алмады. Се Яң өмірде кезінде Сокджин мен Чонгук бірін-бірі жек көргенімен, уақыт өте келе қарым-қатынастары реттелді. Сокджин Сонуға күтуші жалдап, оған көңіл кемде-кем бөлетін болды. Себебі, өзін Сонудың алдында кінəлі сезінді жəне Сия рухы қабілеті енді Сонуға берілген болатын. Чонгук бұл жағдайда Сокджинді түсінуге тырысты. — Сону менімен қалсын. Сен өз-өзіңе кел. Басқа қалаға немесе шет елге барып қайт. Бəрібір сен мұнда болғаныңмен, Сонуға əкесі жанында екенін сездіре алмаудасың. Оған өз баламдай қамқорлық жасаймын уайымдама, 1 жыл есіңді жинап кел, - Сокджиннің арқасын қаға оған демеу болды. — Мен жақсы əке болғым келеді. Бірақ қолымнан келер емес. — Бəрі жақсы болады. #ескетүсіруаяқталды — Апа. Мен сені сағынамын. Əкемді де сағынамын. Ол маған соңғы рет 4 жасымда туылған күніммен құттықтап хабарласты. Иә, ол маған сыйлықтар жібереді, бірақ оны көргім келеді. Сен оның түсіне кірші, сосын маған келсін деп айт оған, - кішкентай былдырлап сөйлеп отқан түріне Чонгук, тамсана қарап отырды. Шашынан сипап қояды. Үнсіз іштей қынжыла: — Сону, мені кешір, əкең мен анаңның құшағында өсуіңе кедергі келтіргенім үшін, - деп, іштей сөйледі де, көзінен еріксіз жастар шығарды. Сону бірден жерге жата кетті. — Ей, Сону, не істеп жатырсың? Жер салқын ғой. — Чон көке, бұл жер жылы. Апамның құшағы мен үшін əрдайым жылы, - кішкентай қолдарымен жерді ұстап, тап бір анасының құшағында жатқандай жатты. Көзінен жастар байқалды. — Сону, жылама. Сенің жаныңда мен бармын. Əкеңді де шақырып беремін. Тек жыламашы, - Сонудың арқасын қағып, оны жұбатуға тырысты. Əрине, оған да оңай емес. Бала-бақшадан басқа балаларды аналары еркелетіп, құшақтап сүйгенін көреді, кемі əкелері оларды көтергеніне қызығады. Ал Чонгук ол үшін анасы да, əкесі де болуда. Кішкентай сəби кезінен оның жанында болған соң, Чонгук өзін оның əкесіндей ұстауға бейімделіп кетті. Қаншама ұйқысыз түндер өтті. Анасын сағынып жылағанда да тек Чонгук оны жұбатты. Сонудың көзінен шыққан əр тамшы жас Чонгукқа қанжардай қадалушы еді. — Тұр, Сону. Кетейік болды, - Сонудың көтенінен ұра, кішкене жымиды. — Чонгук! Олай істеме! - жерде жатқан жерінен басын бірден көтере. — Ля-ля-ля, тұр болды. Тағы келеміз кейін. — Жақсы, сау бол, апа! - Се Яңның суретін ұстап, бетінен сүйді. Кейін Чонгук екеуі де иіліп, қоштасып кете барды. Көлік іші. Чонгук телефонмен əлдекімге жазып келеді. Кейін бір жолдын шетіне тоқтай, сыртқа шығып сөйлесті. Кішкене ашуланғаны да байқалды. Сону терезені ашып тыңдауға тырысып жатты. Үзік-үзік сөздер ғана естіледі: — Мен саған "тек 1 жыл" деп айттым, есіңде жоқ па?! — Қап, түсінсеңші! Ертерек келуге болатын еді ғой! Болды! - кейін темекісін шеге, біраз сыртта тұрды. Сонудың өзіне қарап тұрғанын байқаған сəтте дереу темекіні тастай салды. Əдетте Сонуға жаман дүниелерді көрсетпеуге барынша тырысатын. Жақсы ер азамат болуы үшін, жақсы тəрбие бергісі келді. Қайта көлікке отыра: — Темекі өте зиян! Оған жолаушы болма. — Өзің шегіп алып, маған зиян дейсің бе? — Көп сөйлеме, маған ешкім оның зиян екенін айтпады. Ал мен саған айтып отырмын. Түсіндің бе? - қастарын көтере, қатулы түр жасап, ақыл айтты. Ал бұл Сонуға əсер етпейді де. — Өйй, кетшей! Айтса да тыңдамайтын едің ғой сен. — “Əдеп” дегенді қашанғы үйретемін саған? "Сен" деп сөйлеме маған, үлкенмін сенен! — "Мені досыңдай көр" деп айттың ғой. Мен өз досыма “сіз” демеймін. — Сенімен сөз таластырудың мүлде қажеті жоқ. Бəрібір пайдасыз. — Алақай! Түсіндің бе ақыры? — Сөйлемеші маған! Ренжідім мен, - көлікті жүргізіп келе жатып, өте сүйкімді іс-əрекеттер жасады. Сону болса күле-күле ішегі түйілді. Бірде Чонгуктың басқа жолға бұрылғанына қарап Сону: — Қап, жолдан адастық па? — Жоға, осылай баруымыз керек. — Мен білемін, бұл біздің жол емес... Ауруханаға бармаймын! Ине салады олар! - жұлқынып, тепсініп айқайға басты. — Ойбай. Кім сені ауруханаға апарайын деп жатыр? Қой, теппе! Жетер, ей! — Алдыңғы жолы да солай дедің! Бармаймын мен! — Жоқ! Ауруханаға бармаймыз! Əуежайға барамыз! Тосынсыйым бар саған. — А? Тосынсый? Не ол? — Не екенін айтсам тосынсый бола ма? — Туйй. Чон көке! — Ау, көтеншик. — Олай атама! — А? Көтеншик, - Сонумен ойнау өте қызықты, ал оны мазақ ету тіптен қызық. — Кетші, жылауық! - қанша дегенмен Чонгуктың көп жылағанын көрген адам ғой. — Ей! Түс көліктен, болды, келдік, - Чонгук көлікті көліктер тұрағына қойып, Сонуды ерте əуежайға кірді. Адамдар өте көп, осы жерде Сонудың қолын жіберетін болса, оны таппай қалу оп-оңай. Сону əуежайға алғаш келген болатын. Айналаға қарап таңқала Чонгукқа əзер ілесіп жүр. Ұшқан ұшақтар мен қонып жатқан ұшақтарға қызығып қарап қолуда. Чонгук оның бұл əдетіне сүйсінді. Се Яңның да балаша əр затқа қызығатын əдеті бар еді. Екеуі жаймен жүре келушілерді күтіп алатын жерге келді. Шри-Ланка жəне Сеул аралығындағы ұшақ жолаушылары түсе бастады. Көбі туристер болды. Көп адамдар ішінен Сону өзіне ыстық адамды бірден байқады. Чонгук оның байқағанын көріп оны бақылап тұрды. Əуелі расымен осы адам ба деп қарап ұзақ тұрды. Ақырын чемоданын ала, Сону мен Чонгукке қарай келе бастағанда ғана расымен əкесі екесіне көзі жетті. Иә, расымен əкесі. Анасын сағынғанмен оны көре алмайтынын біліп, ең болмағанда əкесінің құшағында болуды армандаушы еді. Міне, арманы орындалды. Ес білгелі күткен əкесі көз алдында. Тек оны барып құшақтар болса, ол оған махаббатын білдіре ме екен? Əлде кеудесінен итере ме? Сону Чонгуктың қолын ұстап, қатты қысып алды. Əрине, қобалжып тұр. Бір сөз де айтуға шамасы жоқ. Бүгін ғана анасынан өтініп еді, ол бірден орындалады деп күтпегені анық. Сокджин алдарына келіп тоқтады, Чонгукпен иық түйістіре амандасып, Сонуға жымия: — Мені танымадың ба? Əлде мені жек көріп кеттің бе? - Сону басын шайқап қана қоя салды. Сокджин отырып, Сонудың шаштарын қайыра: — "Апаңмен əрдайым маған ұқсайды" деп таласушы едік, расымен анаңа ұқсайды екенсің. Маған ренжулісің бе? Құшақтауыма рұқсат етесің бе? — Сіз ше? Сізді құшақтауыма рұқсат етесіз бе? — Əрине, маған жүгіріп келіп құшақтамағаныңа, "сені қатты ренжітіп алдым" деп ойлап едім, - Сонуды қатты құшақтай, арқасын сипап отырды. — Осы уақыт ішінде сені көруге келмегеніме кешір. Жаман əке болғаным үшін кешір. Сені жалғыз қалдырғаным үшін өкінемін. — Жооқ, мен жалғыз болмадым! - бірден Сокджиннің құшағынан шыға басын шайқап. — А? - деп, таңғалып қалды Сонудан бұндай жауап күтпеген ол. Ал Чонгук оның ары қарай қалай жауап беретінін іштей сезе, Сокджиннің реакциясына күлкіден жарылғалы тұрды. — Өлəə, алдында тұрған бөренедей үлкен адамды көрмей тұрсың ба? - Чонгуктың қолынан ұстай, алдына қарай тартты. — Көремін ғой, əлгі не ғой.. - аузына сөз түспей қалып, кібіртіктеп қалды. Ал бұны Сону жақтырмай: — Мына түріңмен сені ешкім жұмысқа алмас, эх, қалай адам, кішкентай баланың алдында сөйлей алмауы мүмкін, - басын ұстап, үлкендерше əрекет жасады. Мұны көріп тұрған Сокджинге тек Се Яң елестей берді. Əрі оның кіп-кішкентай бола осылай үлкендерше сөйлеуі оны есінен алдастыруға шақ. Қандай сүйкімді. Чонгук Сокджиннің шокқа түсе тұрып қалғанын көріп: — Жə, жетер, жетер. Сону əкеңе бірден бұлай салмақ салмасаңшы. Жүрегі ұстап қалар. Сосын неге оған "сен" деп мəмле жасап жатырсың? Қане, жүріңдер кеттік үйге. — Пфф, кетші, сен жылауық. — Мынауың əлі "сен" деп жатыр ма? Міне, Сокджин балаң. Өзің еге бол. Мен мынаған енді шыдай алмаспын, - басын екі қолымен ұстап, алдына түсіп жүре кетті. Артынан қайта келіп Сонуды көтеріп алды. Сокджин екеуі балаша ұрысатынын көріп, Сону расымен осы уақытқа дейін жалғыз болмағын көрді. Үшеуі бірге көлікпен үйлеріне келді. Мəз-мейрам болып отыра тамақтанды. Кезінде ит пен мысықтай болған адамдар қазір бір ғана қыздың арқасында жақын достар. Ал Сонудай ғажайыптың арқасында керемет əкелер. Мун Бёлдің сыры қалай ашылғаны бəрімізге белгісіз болып қала берді. The end. Осымен фанфигіміз өз мəресіне жетті. Бізбен бірге болғандарыңызға рақмет♡

#BTS_IMAGINE_QRF #Елестетші, ақшаға әуес болған күйеуің сені құмар ойынға тігіп жіберсе. #Елестетші, бір сәтте тас түнек ішіне сүңгіп кеткен секілдендің. Олар сені көлікке сүйрелей алып барғанда, ауызыңды шүберекпен басып, есіңнен тандырып тастап еді. Құлағың кернеуінде Магридждың сені тоқтаусыз шақыруы қайталана берді. Қайталана берді… Құлан иектен көрініп, көмегейі шыға қоймаған күн сәулесі аптығып келіп жүзіңе тыным бермеуде. Айқасқан кірпіктеріңді ақырын ашып бастағанда, басыңның сылқ ауырып жатқанынан, жарытып ештеңені есіңе түсіре алмадың. Жабық көк түстегі бөлме төбесі, онан соң осы түсте жаппай жабдықталған жиһаздар. Көзіңді ашқанда алғаш көрінген осылар ғана болды. Қайда тап болғаныңды аңғару үшін жан-жағыңа қарайлап едің, сол тұсыңда отырған адамды көріп, зәрең зәр түбіне кетті. Тыпыршып орныңнан қалай тұрып кеткендігіңді сезбедің. Әлгі кісі сенің шошынғаныңды көрді. Бірақ әрекетсіз және артық реакциясыз отыра берді. Оңға иіліңкіреген шаш, тұспалдап таба алмайтын эмоциялық келбет, алдыңғы түймелері ағытылған ақ жейде. Үлкен кресло үстіне жауырынын тақап, сенің ендігі күйіңді әрі қарай бақылап отырғандай. Иегін саусақтарымен тіреп: — Қайырлы таң, - деді тым жұмыр үнмен. Сен іштей өзіңді-өзің табалап, азапты күйге түстің. “Кім бұл? Неге бұл жердемін? Ол неге жайбарақат отыр?” деген толассыз сұрақ сені үстіңнен көме бергендей. — Кімсің? - дедің, қасыңды кішкене көтеріңкіреп. Ол түсіңнің сұрланып кеткенін өзінен қорқып отырғаныңды сезіп, орнынан тұрды. Тумбочка үстіндегі вазадағы суды стаканға құйып саған ұсынды. Жанарында әлсіз бір беймәліи мейірімділік жымың қағатындай. Сен сұраулы жүзбен "менің сұрағыма жауап бер" деген сыңай таныттың. Оның үстіңнен төніп тұрғаны өзіңді тым жайсыз жағдайға түсіріп жіберді. — Іш! — “Кімсің” деймін? - қабағыңды түйіп. — Саған қазір сол қызық па? Мүмкін, неге мұнда екеніңді сұрарсың? Бұл сөз сенің ауызыңа бітеу қойып тастап, жараңа тұз себіп өтті. Себебі, астарында ащы ақиқат жатыр. Сен не үшін мұнда екендігіңді жақсы білесің. Ол мұны әдейі айтты. Әйтпесе, Магридждың сені құмар ойынға тігіп жібергенін білетініңді ол білмейді дейсің бе? Сен әрі қарай жақ ашпадың. — Қаласаң, ішерсің, - ол қолындағы стаканды тумбочка үстіне қайта қойып, жейдесін шеше бастады. Сенен көзін айырмай, дәл қарсы алдыңда киімсіз көрінуге еш қымсынбады. Сен көзіңді демде алып қаштың. Ол бір жейдесін сен жатқан диван үстіне тастап, екінші бірін ілгіштен суырып киіп алды. — Тэхён, - деді, ол жейде ілмектерін қадап тұрып, қадала қарауын доғармастан. — Менің есімім. — Арсыз! - дедің іштей бұлданып. Есік қағылды. — Кір, - деді, манағы жұмыр даусы жуандап. Көздері әлі сенде. Саған енді ыңғайсыз бола бастағанда ғана тайдырып әкетті. — Қайырлы таң, мырзам! Джэва ханым күтіп қалды, - ішке иіле кіріп келген егде жастағы еркек құрмет танытқандықтан ба жерден басын алмай, оған хабар жеткізді. — Қазір барамын, - ең ақырында кастюмді киіп, онымен ілесе шығып кетеді. — Қалған танысуды кешке жалғастырамыз. Кешке көріскенше, - деді кетерде ақырғы рет. #Елестетші, оның көлденең көрікті келген көздерінен құтылғаныңа шүкіршілік еттің. Шынында, шыдауға келмейтін, тесіп өтердей өткір жанары осы 2 минутта сені парша-паршаға бөліп тастағандай. Есеңгіреп кеттің. Есік тағы қағылды, бірақ сенің жауабыңды күтпестен, ішке кіріп келген екі-үш үй қызметшілері қолындағы киім-кешек бұйымдарды ұқыптап диван үстіне жайғастырды да, шығып кетті. Түрлері сұсты. — О, Құдай, мені қайда тап қылдың! - қарашығыңа жас үйіріліп орныңнан тұрдың. Бөлмеде үлкен бір қабырғадай көлемді терезе болды. Терезеге көк шілтері перде жабылған. Сен алдымен сол терезе алдына келіп перделерді шетке ысырып, сыртқа көз тастадың. Бірінші көргенің баппен өсірілген алқап, үлкен скамейка, және қоршаулар болды. Олар бірнеше шақырым алысырақ орналасқанына қарағанда, сен тұрған жер үйдің екінші қабаты болса керек. Бір сәт ойыңа жарыңнан жасаған опасыздығы оралды. Қандай жиіркенішті. Қандай ақылға сыймайтын әрекет. Жүрегіңде сені тігіп жібергенге де, ұтып алғанға да бір уақытта жек көрініш бүршік атты. Құдды, бір жарамсыз зат секілді. #Елестетші, қызметшілер әкеліп берген киімді киіп, төменге түстің. Үйдің астыңғы бөлігі мүлде басқаша екен. Бір тарихи ескерткіштер сақталатын музей тәрізді. Саған келіп кеткен манағы қыздар ендігі дастархан жайып жүргенін көрдің. Үй сәнді әрі жабық сарғылт түспен жабдықталған. — Келіңіз, ханым! - деді, ас даярлап жүргендердің біреуі. Сен асықпай үстел басына бардың. — Тамақтанып алыңыз, - деді жымиып. Олар сен үстелге отырғаннан кейін біртіндеп арқа тұсыңнан алыстау жерге барып, қаз-қатар тізіле қалды. Сен үлкен үстел басында жалғыз қалдың. Бұл оғаш түйіліп, әлі бері қасыққа қол сұғуға қысылдың. Қарның аштықтан біріне-біріне жабысуға сәл-ақ тұрғандай. Әрине, 2 күн тамақ жемегесін… Сенің қысылып отырғаныңды көрген бірі жаныңа келіп, тарелкаға әртүрлі астан салып, шырын құйып алдыңа құйды. Кейін шанышқыны жақындатып: — Ас болсын! - деді, күлімсіреп. Не керек, енді тек ауызыңа салып беруі ғана қалғанын түйсініп, шанышқыны алдың. Дұрыс, бөтен үй, бірақ мұның еш ұяты жоқ еді. Ол қайта орнына келіп тұрғанда, үлкен ашық есіктерден үйге сұңғақ бойлы ер азамат кіріп келді. Шыттай киінген, шалбар мен сол кастюм үлгісіндегі үтіктің қыры түспеген киім. Келбетті де келісімді тұрпат. — Анна! - деді, үстіңгі бөлмелерге бара жатып. Үйдегі қонақты байқамаған сыңайлы, қолы бриджи қалтасында. — Қош келдіңіз, мырза! - қапталынан пайда болған әйел сәлемдесіп, тізесін бүгіп қойды. — Соңымнан ер, - деді, нық қадамын қалтыссыз баса беріп. — Бірақ, мырза… — Не? — Үйде қонақ бар, - дауысын бәсеңдетіп. — Оны жалғыз қалдыра алмаймын, - дастархан басында тамақтанып отырған сені көрсетіп. Кристиан жалт бұрылып, оның сөзіне сеніңкіремеп еді, үстел үстіндегі бөтен қызды көріп таңғалды. — Қандай қонақ? — Тэхён мырзаның “қадірлісі” деп естідім. Оны да болса Шарлот айтты. Кристиан күліп жіберіп: — “Қадірлісі”? Анна оның сөзін дұрыс деп білгендей басын изеді. Кристиан сенің сыртыңнан біраз бақылап, қонақ үйдегі үстелге қарай жүріп кетті. #Елестетші, шишадан қаланған шыңдары күнге шағылысқан биік мұнара. Мұнара болсын, басқа болсын. Бір анығы жұмыс орын. — Ақымақ! Сен мұның қылмыс екенінен хабарың бар ма? Адамды бәске тігу?! Түсінсем бұйырмасын! — Миымды ашытпашы, - деген Ким, қағаздар ішінен тиісті құжатты іздестіріп. — Күйеуі де бір көнбіс екен! Жоқ, ол да, сен де ақымақсың! Ертең мынауың дүйім жұрттың құлағына жетсе абыройдан айырыласың. Түсіндің бе? — РОУН, шық кабинеттен! — Мен айтты дейсің ғой, әлі… мен айтты дейсің! — РОУН… — Не? — ШЫҚ! — Шықпаймын. Неге шығады екенмін? Қазір орталық басқармамен мәслихат. Жүр, кеттік. — Есептік құжаттар қайда? Роун қолындағы жоғары көтеріп: — Соқырсың ба? Тәк! Ким және Роун. Қалың жылдық қымбатты достар. Бірінің қамын бірі жегендіктен, өз наразылығын ашумен де, қалжыңмен де жеткізе алады. Тэхён оның бастығы болғанына қарамай, өзін одан бір саты жоғары тұтқан емес. Роун да мұнымен оны басынып алмайды. Өз сыйын орнына қойып қойған. Тэхён сыйлайды. Бірақ Тэхённың құмар ойынға көзсіз кіріп кеткендігінен күйінеді. Ол үшін достық пікірінде талай айтқан. Деген, орайынан қайтара алуға қауқары жетпеді. Роунның өзі жоғары, білімді, білікті маман. Ал, Тэхён оны сондықтан жанына жалау етіп, әрі достық ықыласпен бірге жұмыс істеуге шақырған. Осылайша, екеуі бір ғаламат компанияны аяғынан тік тұрғызып еді. Компания айтпақшыдай әлемдік нарықта тауары ызғып жүрген ірі әрі ауқымды заттарға демеушілік етеді. Қол астында 500-ге жуық қызметкер жұмыс атқарады. Шамасы, түсінікті болды деп түйіндейін? Олар орталық комитетпен мәміле жүргізу үшін мәжіліске кетті. Бұл ары кетсе 4 сағатты алады. Не одан да көп уақытты қамтиды. Кәсіпкерлердің ісі оңай ма? Шыдауға тура келеді. #Елестетші, өзіңе қарай келе жатқан кісі сұлбасын сездің. Дереу басыңды көтеріп, одан соң орныңнан тұрып кеттің. Ал, Кристианды әрекетіңнен гөрі әлпетің таңғалдырды. — Қош келдіңіз! Мен — Кристиан Охос боламын! - жымиып қолын ұсты. — С/е, - дедің тұйық үнмен. — Тэхённың “қадірлі қонағы” екенсіз? — “Тэхённың”? Ол кім? — Түсінбедім? Сен Тэхённың таңдағы адам екенін енді ұғамын дегенше, Кристианның артында тұрған Анна оның құлағына әлдеңені сыбырлап үлгерді. Кристиан қасын көтеріп: — С/е, - деді бұл жолы жылы жымию емес, келеке етіп күлгендей болды. — Меніңше, мен шатастырып алдым. Қадірлі қонақ! — А? — Тэхён қашаннан бері казинодан ұтып алған әйелдерді төріне шығарып, сыйлайтын болған? - жағымсыз мысқыл. — Кристиан мырза?! - деді Анна, оның бұл сөзінің орынсыз екенін білдіріп. — Не мұны жертөледегі жезөкшелер жанына алып бармады? Сенің көзіңнен жас ыршып түсті. Мұншалықты төмендетуге төтеп бере алмай, көз жасқа ерік бергеніңді көрген ол: — А, айтпақшы! Ол әуелі әр әйелді осылай сыйлайды да, одан кейінгі өмірін тас талқан етеді. Күнге айналдырады. Үміттендіріп қойған қандай жақсы, ә? Қазір тойып тамақтанып ал, қымбатты С/е! Бәлкім ертеңгісін әр бұрышта қисалаң етіп жатарсың? Ол осы айтқандарын ащы ақиқат деп білді ме мұрнын шүйіре қалып, үстел басына жайғасты. Оның көзінше саған қызметшілердің ешбірі қолдау көрсете алмады. Сен "ап" етіп жарылуға сәл-ақ қалғанда, ақ көйлек жеңімен жастарыңды сүртіп, баспалдақтарды тез-тез басып, жоғарыға кеттің. Таңда шыққан бөлмеге кірдің де, есікті іштен бекітіп, жарға сүйеніп жылай кеттің. Артыңнан ашынған Анна: — Бұл ісіңізді Тэхён мырза білсе, бей-жай қалдырмайды. — Немене? Анна, оның карта бәсінен жеңіп алынғанын өзің айттың емес пе? — Олай дегем жоқ! Кристиан орнынан тұрып, Аннаның нақ алдына келіп тұрды да, тістене оның мойындарынан қысып: — Жақ ашсаң, жаныңды жаһаннамға жіберемін. Жақсысы, сен араласпа! Мақұл ма? Кеш. Тэхён мен Роун жиналыстан шықты. Роун ертеңгі жұмыс тізбегін Тэхёнға көрсетіп, үйге қайтты. #Елестетші, ол үйге келсе, үй іші тым-тырыс. Ызың етіп ұшқан дүние жоқ. Қызметшілер сол баяғы орнында, Тэхённың тамағын әзірлеп қойған екен. Тэхён Аннаның шақырды. — Қайда ол? - деді жаны көргенше байыз таппағандай. — Бөлмеде! - деді сыр білдірмей. Тэхён галустыгын босатып, жоғарыға қарай кетіп бара жатып Анна: — Кешкі ас ішпейсіз бе? — Аш емеспін, - қысқа қайырып. Ол бөлмеге келіп, есік бұрамасын басып еді, есік ашылып ішке кірді. Сенің шағын диван үстінде отырғаныңды көрді. Орныңнан селт етіп тұрдың да, оны сөзге тартып: — Сөйлесейік? Ол сенің сөзіңнен бұл жаққа тез үйренісіп кетті деп түйді. Кастюмді шешіп: — Не жайлы? - деді. — Мен жайлы. Ол бір қасын көтерді. — Мені Магридждың қаншаға пұлдағанынан беймәліммін. Бірақ мен саған қанша десең сонша беруге дайынмын. Мені жібересің. — М? - ол сенің өзің үшін ақшаны өтеймін дегеніңді дұрыс түсінбегендей. — Иә, Магриджтың қанша қарыз болғанын айт. Тиын-тебеніне дейін төлеймін. Сен ол қолын қойған құжатты маған бересің? Сен де, Тэхён да ақыл тоқтатқан ересек адам болғасын, мұны шешіп алуға болатынын білдің. Тэхён ретсіз күліп жіберіп: — Төлейсің бе? - деді қаһарлы қарасы құбылып. — Иә. Несі күлкілі? Ол галустыгын шешіп, алдыңғы түймелерін шешіп, диванға отырды. — Сеніңше, мен ақшаға мұқтаж адамға ұқсаймын ба? Сен оны өз байлығын мақтанып жатыр деп ойладың, ал түпкі ойын аңғармадың… Арада 2 минуттық үнсіздік өтті. — Жақсы, ақшаны қалай табасың? Қалай төлейсің? Даяршылық бес-он тиын ақшамен? — Оны не істейсің? Қайтарып берсе болды емес пе? — Ұсынысым бар, - сені күшпен ұстауға қауқарлы болса да, ойына мынадай сап келді: — Менің үй қызметшім бол. Мен айлық жалақыңнан күйеуіңнің қарыздарын қысқартып отырамын? Бұл ұсыныста оның түбірі, терең мақсаты жатқан болатын. Сен тосылып қалдың. #browinv ?

#BTS_IMAGINE_QRF  #Елестетші, өзің қатты қорқатын Юнгимен келісім бойынша некелесудесің. 3-бөлім #Елестетші, үйлену тойы. Салтанатты сарай. Ертегідегідей үлкен қақпасынан қонақтар ағылып кіріп жатты. Бұл салтанатты кеш патша мен патшайымның үйлену тойы секілді. Барлық Кореялық тұрғындар осы кеш қонағы болуға келгендей. Əрине, Юнги де, сен де өте қауқарлы адамдарсыңдар. Биік ғимарат терезесінен сыртқа көз тастай қарап тұрсың, ішің алай-дүлей болып барады. Бір апта алдын Юнгидің айтқан сөздері көкейіңді кернеп барады. Бұл неке бекер болмағаны ғой. Ол шынайы некені қалау себебін сенің ашық сандарыңа, мойныңа ынтыға қарауымен-ақ түсіндірсек болады. Дұрыс таңдау жасай алмасаң, өміріңнің күл талқаны шығуы мүмкін. Өмірің тозаққа айналмаса болғаны. #ескетүсіру — Біз бұлай келіспеп едік! — Қалай келістік енді? "Маған тұрмысқа шығасың" дедім. Келіскен сенсің. — Сен "сценарий бойынша" дедің! — Сценарий тек біздің махаббат хикаямызда ғана болады. Ал өміріміз шынайы. Сен енді бұл шарттан бастартасың ба? Мен сені қинамаймын. — Бірақ... — Не бірақ? Ақша керек пе? Компанияда керек солай ма? Менің есімімнің өзі саған үлкен көмек. Сол үшін сен бас тарта алмайсың. Менің айтқаныма қарсы келме! #ескетүсіруаяқталды Есік қағылды. Ойға батып кеткен сен селк ете, терезеден алшақтадың. Етегі ұзын, ақ көйлегіңмен əзер дегенде артыңа қарай бұрыла алдың. Юнгидің көмекшісі теріс бұрылған күйі сөйлей: — Юнги мырза ішке кіргелі жатыр, дайынсыз ба? — Иә, бұлай сөйлескенің маған ыңғайсыз. Неге маған қарап сөйлемейсің? — Болмайды. Мырза сізді той көйлегімен алғаш болып тек өзі көру керектігін айтты. Бізге болмайды. — Қойсыншы, сол мырзаң. Бəрібір де киінуіме көмектескен қызметкерлер бар ғой көрген. — Мырза оларды арнайы өзі таңдады. 25 адамның ішінен сізге көмектесуі үшін тек 2 адам ғана таңдап алды… — Ой, қойшы болды. Білдік мырзаңды, - ауыр көйлекпен əрең жүре орындыққа отырдың. Көмекшіге “кете бер” дегендей қолыңды сермеп, өзің шалқая терең тыныстап алдың. Бұл іс сені тыныштандырушы еді. Юнгиді көргің де келіп тұрған жоқ. Бірақ енді онымен бір үйде тұрып, бір төсекте жатасыңдар. Бəрі бірге, жұмыста да Юнги, үйде де Юнги. Ол туралы əр ойлаған кезіңде атом бомбасын жұтып алғандай ашуға берілесің. Ол сені шарасыз хəлге жеткізді. Қанша жерден одан қорықпайтындай сыңай танытсаң да, ол саған бірдеңе жасай ма деген қорқыныш сені ешқашан босатқан емес. — Қап! Мына Юнги! - жоғары қарап жата, Юнгиді біраз жерге дейін апара боқтап тастадың. — Өте əдемісің, - Юнгидің қоңыр дауысын естіп, басыңды бірден көтердің. Ойыңда бір ғана сөз "оны боқтағанымды естіді ме?". — А? Қашан келіп қалдың? - көйлегіңнің кеудесі төмен түсіп, ал Юнгидің екі көзі төртеу бола соған бақырайып қарап тұрғанын көріп, реттеле бастадың. Юнги көздерін алмай: — Көйлек шамасы сенің арық мүсінің үшін үлкен болды, - орныңнан тұрып реттемек болып жатқанда, Юнги үлкен қадамдармен сенің алдыңа тым тез жетіп келді. Дұрыстауға тырысқан көйлегіңді, сенің қолыңды ала өзі көтере дұрыстай бастады. Аппақ қолдарында кішкене көкшіл тамырлары айқын білінеді. Үстіне сепкен əтірі бөлмеге жайылып тұрды. Кеудеңе көйлекті көтеріп дұрыстауда. Оның жылы қолдары денеңе тиген кездерде тым суық секілді сезілді. Сені айнала артыңа қарай өтіп, қайта көйлегің босамауы үшін, көйлектің арқасын қысып байлады. Содан соң ашық тұрған иықтарыңнан сүйе: — Мені сонша жек көресің бе? Өлгенше боқтадың ғой. Аз қалды сен бəрібір маған тиесілі боласың, - қолдарын беліңе жібере, арқаңнан құшақтап тұрды. Сен оның жасап жатқан əр қылығынан ыңғайсызданып барасың. Юнги мұны бірден сезе: — Менен қысылушы болма. Менен ұялма, ыңғайсызданба. Сен солай еткен сайын бұл мені азапқа салады. — Юнги, жіберші. Көмектескеніңе рақмет. Енді қонақтар алдына шығатын уақыт келді. — Иә, сен енді менің əйелім боласың. Оның қолдарын ұстай ақырын төменге түстіңдер. Барлығы қол шапалақтай сендерді қарсы алды. Екеуің өте жарасымды жұп болғаннан кейін бəрі сендерге тамсана қарады. Жоғарыдағы неке қию орнына келіп тұрдыңдар. Неке қиюшы қызметкер өзіне берілген міндетін атқарып, некелеріңді қиды. Қонақтар кезекпен сендерді құттықтауда. Артынан би, əн болып кеш керемет өтті. Əкең сені ұзақ құшақтай, бақыт тіледі. Ол сенің бұл некеге əкең үшін келіскеніңді білмейді, əрине. Білген болса бұл некеге келісім бермес еді. Əп-сəтте ғана салтанатты əрі өте жоғары деңгейдегі тойларың соңына жетті. Маңызды қонақтармен өздерің арнайылап қоштастыңдар. Əлі ортада би болып жатты. Сен оларға қарап, сызылып тербеле билеп тұрдың. Қасыңа Юнгидің көмекшісі келді: — Ханым, сізді үйге апаруымды сұрады. Жүріңіз. — Неге? Юнгидің өзі қайда? — Шет елден келген қонақтармен отыр. Сізді алып кетуімді айтты. Жүріңізші. — Мейлі, өзім де шаршап тұрмын, - сені үйге жалғыз жібергеніне қарап, бүгін ол күткен неке түні болмайтына қуандың. Ішің біртүрлі ауырып өзің де үйге қайтуға асық болған соң, Юнгисіз кету сені қатты қуантты. Үй өте үлкен. Сендерге арналған бөлме қайда екенін таба алмадың. Қызметшілерден сұрайын десең олар да жоқ. Ішің бүріп ауырып сала берді. Демалғың келіп, жататын төсек орын іздеп барлық бөлмеге кірдің. Өз бөлмелерің болмаса басқа бөлмеге кіруге бата алмадың. Ақыры таптың, дəліз соңындағы бөлме сендерге арналып жасалған секілді. Бөлме іші өте əдемі. Көйлегіңді шешуге өзіңнің шамаң келмеді. Ішіңмен қоса белің де, ауыр жүк арқалағандай сыздап сала берді. Төсекке той көйлегіңмен құлай кеттің. Ішіңнің ауруы тектен-тек емес. Жаңадан бері тұрып тұрған аяқтарың босаңсып, денеңе ғана той көйлектен еркіндік сезімі жетіспей тұрды. Солай тыныш қана жатқанда, Юнгиді қалай алдап соққаның есіңе сап ете қалды. Бірден орныңнан атып тұрып күнтізбеге қарадың: — О, жоқ! Əлгі күндер ме? Қалайша мен ол жайлы ұмытып кеттім? Қуаныштысы əлі 4 күн бар, - басыңнан ұстап, төсектен тұра бергенде сыртқы есіктің жабылған даусы шықты. — Қап! Юнги келді, шамасы біткен жерім осы болар, - тез-тез қимылдауға тырысып, көйлегіңнің етегін қолыңа жинап жуынатын бөлмеге қарай асыға кірдің. Есігің жаба бергенде Юнги де бөлмеге кірді. Ол саған ауыз ашып сөйлеймін дегенше есікті құлыптап алдың. Қол жуғышқа сүйеніп тұрдың. — Өтірікті де дұрыстап ойластыру керек еді, ұзақтау уақытқа созылатындай етіп. Мына сорлы да неге келіп қалды, айщ. Блять, қарашы қандай күйге түстім! - Юнгидің есік тақылдатқанынан қорқып, айна алдындағы шыны ыдыстағы сусабынды сындырып алып едің, сені өз-өзіне бірдеңе жасап қояма деген Юнги, есікті дереу бұза ішке кіре кетті. — Бəрі дұрыс па, С/а? Неге жауап бермисің? - асты-үстіңе түсіп, жағдайыңды білуге тырысып жатыр. — Сабын қолымнан түсіп кетті, - қобалжып тұрған, тіпті той көйлегіңді де шешпеген саған қарап, Юнги абдырап қалды. Сені алғашқы түннен қорқып тығылып жүр деп ойлады ғой шамасы, бетіңнен ұстап: — Неге сонша шошисың? Қорықпа, түніміз лəззатқа толы болады. Сөз берем. Көйлегіңді шешуге көмек қажет пе? - сені жерден жатқан шыны сынықтардан асыра, оп-оңай көтеріп алды. Оған не сөз айтарыңды білмей, тентек болып барасың. Сені көтерген күйі бөлмеге əкелді. Төсектің жанына əкеле қойып жіберді: — 3 жыл, сені дəл осылай көруді күттім білесің бе? Сенің əрбір милиметріңе дейін мендік болуың, - саған жақындап, нəзік сүйісін бастады. Сен көзіңді жұма, жауап қайтара бастадың. WTF! Бұл сезімді сөзбен жеткізу мүмкін емес шығар. Ол бірден мойныңа түсе, асығып барады. Мойныңдағы ащы іздерден көзің бақырайып кетті, Юнгиді итергің келсе де ол ажырамай жатыр. Оны ажыратудың жалғыз жолы болды, оның жанды жерінен бір тептің. Басқалайда тоқтатуға болар еді, бірақ сенің ақымақтығыңда бар ғой. Ол қып-қызыл бола төсекке отыра кетті. — С/а! Қарғыс атқыр! - дем ала алмай, қиналып кетті, байғұс. — Болмайды! Кешір, бірақ... — Зай***, тағы қандай былық ойлап таптың! - орнынан тұрып, саған жақын тұрып: — Тағы сылтау ма? Неге саған жақсы қарауыма мүмкіндік бермейсің? Сабырлы болуға тырысқаныма қарсы осылай жасайсың ба? - қолдары қатқылданып, беліңнен қысып ұстады. Сабырлы адамдардардың ашуы жақсы бола бермейді деуші еді. Бұл жолы расымен Юнги өз-өзін ұстай алмай қалмаса болды. Беліңнің ауырсынуы үдей түсті, шыдай алмай оның қолын алуға тырысудасың, бірақ болар емес. — Ауырттың! Жібер мені! - бетінен салып қалдың. Бірақ бұл оған мүлде əсер етпеді. Керісінше ызаландырып жіберді. Шапалағыңнан кейін ол біраз кідірді де, сені тым дөрекі сүйе бастады. Бұл жолы қалай əрекет етсең де оған əсер етпейді. Мейлі итер, мейлі соқ ол саған мүлде мəн бермеді. Көйлегіңнің байлауларын босатып жіберіп еді, онсыз да əрең тұрған ауыр көйлек жерге сырғып түсті. Жарыққа шағылысқан денеңді аймалап төсекке жатқызды. Сүйісті тоқтатпай, өзі де киімсіз қалып үлгерді. Сенен ажырап, өзінің ісін бастап кетті. Сен қанша қарсылық көрсетсең де оның аңсаған арманы орындалды. Сен енді расымен Юнгидікісің. Ыстық, суық, ауырсыну, лəззат барлық сезім араласып жатырды. Ұзаққа созылған жұмыс ақыры аяқталды. Юнги саған тіпті мəн бермеді де, теріс бұрыла жамылғыны жамылып телефонын алып қарап жата берді. Бұл сенің ашуыңа тиді. Сен оның алдында көз жасыңды көл қылғың келмеді, ақырын тұра жуынатын бөлмеге кіріп кеттің. Душтың астында барлық жеріңді қайта-қайта жуып, оның іздерінен құтылғың келіп барады. Жылағың келеді, əрине, бұл түннің келісіммен болғанын қаладың емес пе? Ал ол сені зорлағандай күштеді. Сенің қырсық мінезің жылауға мүлде мүмкіндік берер емес. Жуынып болып, үстіңе халат киіп алдың. Шашыңды əдейі кептірмедің, айна алдына отырып мойныңдағы көгерген іздерге қарап: — Өлгенше тістепті ғой, жабайы! Түрі ғана жабайы мысық емес екен. Өзі де жабайы. Көрсетермін оған жабайылықты! - шаштарыңды артқа лақтыра, орныңа келіп жаттың. Жамылғының шетін ғана жауып алған ұйқыдағы Юнгиге қарап: — Сені білмеймін, мен ешқашан бір затты бөлісіп көрмеппін. Ренжіме! - деп, көрпенің барлығын дерлік одан тартып алдың. Бұл оны оятқаны сөзсіз. Көздерін ашпай: — С/а, берші. Ұйқым келіп тұр. — Ұйықтасаңшы, - оның түріне күлкің келсе де өзіңді əзер ұстап тұрсың. — С/а! Өтінемін… - орнынан амалсыз тұрды. Саған қарап көздерін ашып, жұмып ұйқысынан ояна алмай отыр. — Мен бере алмаймын, ренжіме, жаным, - оның бетін шымшып, көрпеге орана төсекке жаттың. Ол арқаңнан түрте. — Мен жамылу арқылы ұйықтай алатын жалғыз көрпе осы. Берші, шаршап тұрмын, - ыңырсып, балаша жұлқына бастады. Оның түріне қарап отырып, ойыңа келгені ол үшін керемет жаза болды. — Кешір, Юнги. Мен де бөлісе алмаймын. Бірақ сен үшін болады, - деп, арамы жымидың. Ахх, Юнгиді қалай жазалаймыз? — Не дейсің? - басын қасып, есінеп қояды өзі біздің мысық. — Кел, қасыма жат. Бір көрпеге сыямыз ғой. — Расымен бе? Менімен бірге жатпақшысың ба? — Иә-иә, кел, - ол сенің жаныңа құлай, ұйқысын жалғастырды. Сен əдейі кептірмеген шаштарыңды оның бетіне лақтырып қойып қойдың. Ол біріншісінде алып тастады, екіншісінде алып тастады, үшіншісінде атып тұрып: — С/а! Қанымды ішпеші! - деп, айқайлап жіберді. Сен өтірік ұйықтап қалған түр жасап ала қалдың. Ол оған сеніңкіремеді. Кейін қайтадан орнына жатты, бұл жолы өзің бұрылып, шашың дəл алдына түсті. Тағы да қыдықтай оны ұйқысынан оятып ала бердің. Ол ақыры шыдамай басқа бөлмеге кетіп қалды. Бір түнде оның əрбір жүйке талшықтарын тоздырып жібердің. Солай кең төсекте жатып ұйықтап қалдың. Күнде шығып қалған еді. Юнги екі сағат көз іліп ала, жұмысқа кетті. Ұйқысы, əрине, дұрыс болмады. Сен тіпті əлі оянбадың. Юнги сені оятпақ болып, түртпектеп көрді мүлде оянбадың. Кейін оятқышты ұзақ шырылдатты. Сен оны сезіп те жатқан жоқсың. Сені оята алмай, қызметшілеріне сен тұрғанда жақсылап қарауын, бірақ ұйқыңды бұзып оятпауын тағайындап кетіп қалды. Сен түс болған уақыттарда ояндың. Онда да күн түсіп, бөлме ысыған соң. Орныңнан дереу тұра перделерді жауып тастадың. Кейін бөлме есігін құлыптап, қайтадан жатып ұйықтай бердің. Есік құлыптаулы болған соң, Юнги кіре алмасына сеніп еркін ұйқы болды. Кеш болды. Сен əлі ұйықтап жатырсың. Арасында оянып кішкене телефон қарадың. Біраз уақыт өтпей қайта ұйықтап қалдың. Юнги келді. Қасында кеше тойға келе алмаған досы бар. Қызметшілер сені мүлде төменге түспегеніңді, тіпті есікті ашпағаныңды айтты. Ол сені əрдайым еңбекқор, жұмыс басты əйел деп ойланушы еді. Сені кешке дейін ұйықтады дегенге сенбей бөлмеге келді. Есікті қатты соқса да сен мүлде оянбадың. Есікті қойшы соғыс болса да тұрмайтын секілдісің. Юнги ақыры есікті бұзып, ішке кірді. Ал сен төсекте ұйқының түбін түсіріп жатырсың. — Өлəə! С/а! Тұр! - сені жай түртпей, қатты-қатты жұлқылап жатыр. Сен көзіңді кішкене ашып: — Қойшы, Мартин. Мазаламашы! - деп, қойып қалдың. — “Мартин”? Мартин дегенің кім? — Мартин. Кім екенін білмейсің бе? — Мен білетінге ұқсап тұрмын ба? — Жоқ!!! - деп, кетпек болып төсектен тұрғалы жатыр едің, ол сені қолыңнан тарта қайта орныңа отырғызып қойды. — Кім ол? — Сен! - қолыңды тартып алдыңда тұрып кеттің. — Мен? - басын қасып отырып қалды. Сен тіпті əлі киінбеген де едің, ұйқыңды аша алмай, айна алдында біраз кідіріп тұрып қалдың. Юнги артыңнан: — Тіпті киім ауыстырмадың ба? Əлі халатпен жүрсің ғой сен. — Жабайы, Мартин. Өшірші үніңді! Өлгің келіп тұр ма? — Не? — Ештеңе! - бір жұтым су іздеп, төменге түсіп кеттің. Юнги тіпті киім ауыстырмай, халатпен төменге кеткеніңе таң қалып отырып қалды. Төменде досының отырғанын естіп, бірден сенің соңыңнан жүгірді. Енді баспалдақпен түспек болғанда тоқтатып: — Мына түріңмен қайда барасың. Киіміңді ауыстыр. — Маған кім қарайды? Шөлдеп тұрмын. Су ішемін. — Төменде қонақ бар. — Қайтейін? — Осылай ашық-шашық халатпен кімге көріне алмай жүрсің? — Қазір халатсыз кетемін. Сонда көресің кімге көрінгім келгенін! - ай сенде де мінез жатыр, иә? — Шеш ал! Қолыңнан келе ме? Төменде менің досым бар. — Жарайды, - теріс бұрылып төменге түстің. Юнги сені жоғарыдан бақылап тұр. Досы отырған диван жанында су құйылған ыдыс болды. Суыңды іше, əлгі досымен амандастың. Ол сенің мінсіз дене-бітіміңе сілекейі шұбыра қарап отыр. Юнги мұны байқап, дереу қастарыңа жетіп келді. — Чонгук, танысып қой, бұл менің əйелім — С/а. — Əйелің өте əдемі, - Юнгиге бұл сөздер жақпай тістеніп: — Иә, өте əдемі... - дей бергенінде, сен халатыңды шешіп қалдың. 3 бөлім соңы #FlowerFly

#BTS_FANFIC_QRF ♨️ ҮШІНШІ КӨЛЕҢКЕДЕ ♨️ Басты рөлдерде: Чон Чонгук, Ким Се Яң, Мун Бёл, Ан Хи Ра, Ким Сокджин. Жанр: романтика, драма, фантастика. Бөлім саны: mini 6. Автор: #FlowerFly [4 бөлім] Чонгук: — Жаңағы ісімді жалғастырар болсам, қазір сені біреу келіп, құтқара алады ма?! - Се Яңның белін қысып ұстай, оған жақындай бастады. Сокджин: — Қолыңды тарт қане одан! — Сен кімсің тағы? Менің үйімде не шатағың бар?! Араласпай, кет! — Ол менің болашақ əйелім! Жібер қане. Оған екінші жақындаушы болма! - деп, Се Яңды Чонгуктың қолынан суырып алды. Чонгукқа бір рет жұдырық жұмсап, Се Яңның жағдайын тексерді. — Бəрі жақсы ма? Еш жерің ауырып тұрған жоқ па? — Жоқ, жақсымын. Сонуға барайықшы. Тезірек кетейікші мына жерден, - жылауға шамасы келмей, дірілдей сөйледі. — Жарайды. Қазір, мына сұмырайдың ісін бітірейін. Содан соң кетеміз. — Жоқ. Керек емес. Өтінем, кетейікші. Чонгук: — Сайқал, өзіңді кіммін деп жүрсің?! Қайдағы болашақ əйелің? Ол мендік! Түсіндің бе?! — Ей, СЕН! Қалай-қалай сөйлейсің? Шамаң жетсе, кел бері. Жұдырығымның дəмін көр! Се Яң: — Қойшы болды! Қайтайықшы, жүрші. Се Яңның сөзіне қарамай, екеуі жұдырықтасып кетті. Чонгуктың мұрнынан қан кетіп жатты. Сокджиннің есе ерні қанап, көзі ісіп тұрды. Екеуін Се Яң əрең ажыратты. Қайсысының болса да, жарасы Се Яңның жанына батып барады. Екеуін ажыратқан соң, Се Яң Сокджинді бірден сыртқа алып кетті. Екеуі көлікке отырып, кетіп қалды. Чонгук болса өзі қалды. Се Яңның басқамен кеткені оның ызасын келтірді. Қызғаныш отына өртеніп барады. Жол бойы Сокджин да қатты ашуланып, Се Яңды сұрақ астына алды. — Ол саған не істеді? Бірдеңе деді ма? Артық дүние жасамаған шығар, иə? Саған тиісті ма? Қол көтерді ме? - ашумен дауысы қатты шығып жатты — Қайсы сұрағыңа жауап берейін? — Ол оңбаған саған тиісті ме?! — Жоқ! — Шыныңды айт! - Сокджиннің қызғанғаны көздерінен байқалды. Тіпті көлікті зымыратып жүргізіп келе жатқанын байқамайды. — Неге маған дауыс көтеріп сөйлеп жатырсың? "Тиіспеді" дедім ғой саған! — Сен оның жанында түні бойы болдың. Білесің бе? Ал мен барған уақыт, сен оның құшағында тұрдың. Оның қолдары сені сыйпалаумен болды. Не ойлауым керек, Се Яң?! - тап бір өзің Чонгукқа келіп, оның құшағына енгендей ашуланып, айқайға салып отырды. — Оны таңертең ғана көрдім. Уайымдаудың еш қажеті жоқ. Енді жай жүрші. Сонуға алаңдап отырмын мен, - деп Сеяң өзінің сөздерінің бəрібір пайдасыз болып жатқанын біліп, ақталғысы келмеді. Сөзін аяқтап, жай ғана терезеден жан-жағына қарап отыра берді. Сокджиннің оған сенбей қараған көзқарасы жанына қатты тиіп кетті. Ренжігені көрініп тұрды. Мейлі, оны жақсы көрмейтін шығар. Бірақ қанша уақыттан бері ешкім сенбеген кезде, Се Яңға риясыз сенген, оған қамқорлық жасаған адам еді. Солай екі тарап та үнсіз қалды. Бірде Сокджин Се Яңның ренжіп қалғанын байқап, тыныштықты бұзып, сөз бастады. — Білесің бе? - өте сабырлы үнмен. — Нені? - деді Се Яң көздерін жолдан алмай. — Сенің маған қатты ұнайтыныңды. Се Яң жолдан көзін тайдырып, Сокджинге бір қарады да, үнсіз отыра берді. — Се Яң... - тағы да үнсіздік, — Мен сені қатты қызғандым, Се Яң. Сол үшін... — Сен кімсің сонша маған дауыс көтеретіндей? Маған сенбитіндей кімсің!? - көзіне жастар жинала, көздерін тарс жұмып алды. Тап бір тағы бір сөз айтса, тұншығып қалар еді. Кеңірдегіне өксік толып барады. Джин: — Кешірші, - көлікті жол шетіне тоқтатты да Се Яңның қолынан ұстай: — Мен саған дауыс көтергім келмеді. Тек əлгі жексұрын Чонгукқа ашуланғанымнан солай болды, - жастарын сүртпек болып еді, Се Яң басын тартып: — Көлікті тезірек қайта жүргізші. Анда Сону жалғыз. Сенімен сөйлескім келмейді, - деп қолын тартып алды. Сокджин енді ғана "көңілін өзіме аудардым-ау" деп болашақтарынан үмітті еді. Бұл оқиға қуанышын су сепкендей басты. Се Яңға Чонгукты ұмыттырып, өзін сүйгізгісі келетіні, жасаған іс-əрекеттерінен айқын білінеді. Қазір Сокджин да Се Яңды ұстап қалу үшін көмектестін жалғыз нәрсе Сону. Ал Чонгукта оның махаббаты. Се Яң мың жерден Чонгукты жек көремін десе де, естеліктерді ұмыту оңай ма? Оны іштей əлі күнге дейін сағынар еді. Бар болғаны оған деген сезімін тұншықтырумен жүр. Солай Се Яң үнсіз ренжіген күйі үйге де жетіп келді. Сонуға алдын Се Яң босанар уақытта көмектескен əже қарап тұрыпты. Ішке кіре салысымен Се Яң Сонуға қарай жүгірді. — Балапаным, менің. Күнім сол. Жарық жұлдызым, сені қатты уайымдадым. — Сонуды тамақтандыра бер. Мен саған таңғы ас əзірлеймін, - деп Сокджин бөлмеден шығып кетті. Ал сен сол күйі үнсіз болдың. Сокджин таңғы асқа омлет дайындап жатты. Се Яң болса, Сонуды құшағына алып, кешегі күнді ойлап отырды. — Менің анық есімде. Мен өз төсегімде жатқан едім. Бірақ... Бірақ мен ол үйде қалай тап болдым? - деп өзімен өзі күбірлеп отырды. Расымен бұл сұраққа жауап табу қиын еді. Мун Бёл бұны қалай жасай алғанын Сокджин көп ойланды. Жəне өзі осы жерде қалса, кешегіге қарағанда жақсы болады деп ойлады. Таңғы ас дайын болғанда, Се Яңды үстел басына шақырды. Се Яң тамақтанып отырды. Сокджин оған қарап отырып: — Мен бүгіннен бастап осында қалсам... - деп қалып еді, Се Яң жеп отырған тамағына қақалып қалды. — Бəрі дұрыс па? Міне, су ішші, - деп Сокджин Се Яңның арқасынан қаға сөйледі. Се Яң біраз жөтеліп отырып, қайта өзіне келе: — Ақылың орынында ма? Қалай менің үйімде қаласың? — Солай, сонда ғана сен қауіпсіз боласың. — Болмайды, - арықарай тамағын жей бастағанда Сокджин: — Болады, мен саған "Мун Бёл қауіпті елес" дедім! - деп сөзін жалғастырмақ болғанда, Се Яң сөзін бөле: — Сен қазір даусыңның көтерілгенін байқадың ба?! - Се Яңның төзімі де таусылғандай, ашуланды. — Не дейсің? — Неге қожайын болып жатырсың? Кім едің сен сонша? — Се Яң, қате түсініп қалдың. Олай сені ренжіткім келмеген. — Жетер. Мені тағы Чонгукке кетіп қалады деп ойлап отырсаң, қателесесің! Мен онда өзім барғаным жоқ! Оның қалай болғанында білмеймін. Қалай ол жерге тап болғаным есімде жоқ! Мен онда өзім бармадым! - Се Яң қатты ашуланып, тіпті Сокджинге ауыз аштырмады. Өзіне сенбейді деп ойлады. — Жоқ, жо-жоқ. Мүлдем олай емес, Се яң, - орынан тұрып, Се Яңның алдына келді де Се Яңның шашынан сипай: — Маған сенбейсің ғой! Чонгукқа сенгендей маған сенбейсің, - үлкен əңгіме бастау алары сөзсіз . Арықарай үнсіз тұра қайтадан сөзін бастады. — Мен сені қорғағым келеді. Чонгукқа бергім келмейтіні рас əрине. Бірақ бұл саған сенбеймін деген сөз емес. — Мені қорғау үшін мұнда қалудың қажеті жоқ қой енді. Сенбегендіктен қалғалы тұрсың. — Құдайым-ау! Мун Бёл сені сонда апарды. Сені дəл уақытында қорғап қала аламадым. Осында болсам, ол жағдай енді қайталанбайды. Кеше сені қорғай алмағаным үшін, өзімді қалай кінəлі сезініп тұрғанымды білсең ғой. — Не? Мун Бёл?! Ол бұны не үшін жасайды? — Тағы бір жоспар құрған болар бəлкім. — Сонуға ештаңа жасамайтын шығар, иә? — Жоқ, əрине. Ол менің ұлым, менікі. МЕНІҢ ҰЛЫМ. Осыны есіңнен шығарушы болма. Ал сені ренжіткенім үшін кешірші, - Се Яңның алдына тізерлей отырды, содан соң кішкене нəзік, əрі əдемі жүзікті қалтасынан шығара: — Бұның реті емес əрине. Бірақ мен осында қалуым үшін кемінде саған ұсыныс жасағым келді. Се Яң, менімен бір бүтін отбасы болуға келісесің бе? — Ы-ым... Не десем екен, Сокджин? Тым ерте секілді əлі, - отырған орнынан тұрып кетпекші болып еді Сокджин тоқтатып: — Ерте емес. Менің сүйіктім емес, Сонудың əкесінің жұбайы боласың. Саған “ мені сүй, жақсы көр ” деп асықтырмаймын. — "Сонудың əкесінің əйелі" дейсің ба? - бұл сөзге күлмей тұра алмады. — Иә. Келісесің ғой, иә? — Хмммм, Сонудың əкесіне əйел болу, мен үшін жақсы ұсыныс. Келісе салайын. Мен келісемін, - шаштарын артқа қайыра, кербезденіп Сокджинге қолын созды. Се Яңды көндіру үшін тек Сону жеткілікті болды. Сокджин оның келіскенін көріп жүрегі атша тулады. Қолына жүзікті тақты да Се Яңды қатты құшақтады. Се Яң кішкене шегініп: — Мен Сонудың əкесінің əйелімін. Сокджиннің сүйіктісі емес, - деді дауыстап күліп. — А, ойбай! - Сокджинде қолын бірден алып, күле бастады. Хи Ра кеше түндегі оқиғадан соң əлі ес-түссіз Мун Бёлдің қолында. Мун Бёл тап бір кек алып жатқандай. Хи Раны өлтіргісі келеді, Чонгук пен Се Яң үшін тырысып жатқандай. Хи Ра есін жинап: — Чон, құтқаршыыы - деп жылай жөнелді. — Сұрқия неме, жап аузыңды - қараңғы бөлмеге Мун Бёл енді. — Өтінем, уа..қыт берші.. — Мені алдамақ болдың, білмей қалады, мені ақымақ деп ойлайдың ба? — Не жасадым сонша? Сені алдамадым.. — Əлгі сұр жыланның ұрпағы деп таныстырған Се Яңның оған мүлде қатысы жоқ екен ғой. — А!? Мун Бёл.... саған бəрін түсіндіремін. - дірілдей Мун Бёлдің аяғына келіп жығылды. — Қажеті жоқ. Бəрі түсінікті, неге өзіңнің орныңды Се Яңға бергеніңді білемін. Мен зұлым шығармын, бірақ қателік жібермеймін. - аяғында жатқан Хи Раны бір тепті де қайтадан кеткелі жатыр еді. — Сен дұрыс түсінбедің.. Бəрі мүлде басқаша. - еңіреп жылап кетті. Мун Бёл тоқтап кері бұрылды да: — Сен өз ісің үшін жауап бересің, уайымдама жаным..- зұлым күлкі, жаңғырық, қызыл көздер, қараңғы бөлме атмосфера азапты. Қорқынышты. Мун Бёл кек алуы үшін қажет болған адам Се Яң емес Хи Ра болды. Мүмкін сол үшінде Сокджин пайда болған болар. Чонгук пен Се Яңның махаббатына келген сынақ тым ауыр өтіп жатты. Мун Бёл өз жоспарында енді Хи Раның кесірінен, Се Яңды азаптағаны үшін, бірден Хи Раны өлуге лайықты деп білді. — Алло! Хи Ра! Қайдасың сен?! — Алло, Се Яң саған қайтып оралғанын қалайсың ба? - деп сөзін аяқтамай жатып Чонгук сөйлей жөнелді. — Сіз кімсіз? Се Яңды қайдан танисыз? - Се Яң туралы естіген Чонгук, Хи Раны ұмытып кетті. — Онда ********* мекен-жайына кел. - деді деп телефонды қойып қойды. — "Сіз кімсіз?" дедім! Қап қырсық-ай, құрып кеткір! Чонгук тез-тез жиналып, жолға шығып кетті. Жол... Чонгук көлікті көз жетпес жылдамдықта жүргізіп келеді. Се Яңды өзіне қайтаруға мүмкіндік туғанына қатты қуанып, қоңырау шалған адам "кім екен?" депте алаңдамады. Қоңырау соғылғанына 15 минут болғанда, Чонгук межелі жерде болды. Ескі құрылыс алаңы. Кішкене қаладан тыс орналасқан. Құрылысы аяқталмай қалған үйлерде, көшедегі қайыршы, үйсіз адамдар тұрады екен. — Чон Чонгук! - көп қабатты үйлердің, ең биік қабатынан Мун Бёл айқайлады. Чонгук жоғары қараған сəтте, оның жанындағы шашы жалбырап, түрі бозарған Хи Раны көрді. — Чон Чонгук, саған тосын сыйым бар! Қара мына албастыны, - арамы күлкісімен күле төменге қарады. — Кешірерсіз, оны неге ол жерге алып шықтыңыз? Ол менің əйелім. Жіберіңіз оны! — Жо-жоқ, бұл мыстан! Білесің бе? Се Яңды опасыз еткен осы! Оны сенен ажыратқан осы мыстаан! - бұны Чонгук мүлде түсіне алар емес. Ал Мун Бёл, Хи Раны тізерлетті де: — Қара Чон Чонгук! Сен үшін оны жазалаймын! Рахмет айтпасаңда болады! - Хи Раны тізерлеп отырған күйі бір тепті де, төменге қарай сүңгітіп жіберді. Хи Ра айқайлаған күйі құлап бара жатты Хи Ра құлап бара жатқанын қарады да, Чонгук теріс қарай бұрылып, көзін жұмды. Қатты жылдамдықпен Хи Раның денесі жерге гумп ете құлады. Даусы тым қатты шықты. Чонгук қайта бұрылып жерде қансырап жатқан Хи Раны алыстан байқады. Жанына баруға жүрегі дауаламай тұрды. Мун Бёлге қарап еді, ол ендігі орнында болмады. Се Яңды сұрағысы келседе, Чонгук оны таба алмады. Ақырын басып Хи Раның жанына келді. Оның сонша биіктіктен құлаған соң тірі қалуына еш үміт жоқ еді. Түрі адам қаралық болмады. Чонгук жедел жəрдем мен полиция қызметкерлерін шақыртты. Хи Раның денесі шашылып қалағандай көріністе еді. Мəйітті жедел жəрдем қызметкерлері алып кетті. Ал Чонгук болған оқиғаны офицерлерге баяндап берді. Олар əлгі адамды іздестіретінін айтып, оқиға орынын қоршауға алды. Арада 3 апта уақыт өтті. Полиция Мун Бёл туралы ешқандай ақпарат таба алмады. Əрине ол елес қой, елес туралы ақпарат қай жерде бар дейсің. Əуелі Чонгуктен күдіктенді, содан соң бұл істі "өз-өзіне қол жұмсау" деп жаба салды. Сокджин мен Се Яң кішігірім етіп некелесу тойын жасады. Солай Се Яң, Сонудың əкесінің əйелі атанды. Чонгук бұны естіп одан əрмен ішкілікке салына берді. Мун Бёлдің сөзін естігенде үміт оты жанғандай болғанымен, неке бəрін быт-шыт етті. Түс. Сокджин мен Се Яң ауруханаға келді. Сонуды кішігірім тексерістен өткізді. — Се Яң, қарашы ұлымыз күлуді үйренді. - қолындағы ұйықтап жатқан бөпенің бетін тыржитып қойып. — Əй, қойсаңшы! Ауыртасың бетін, сосын қызарып қалады. - Сокджиннің қолына салып қалды. — Айщ, Се Яң ауыртың ғой! - деп байғұс бола қалды. — Ыыы, ауырады ма? Менің балама тиіспе онда! — Менің балама?! Менше кіммін сонда? - көзі бақырайып кетті. — Танымаймын сені - екеуі де күліп жіберді. Екеуіне Чонгук қарап тұрды. Олардың бірін-біріне қарағаны оны буындырып жатты. Бірден Се Яңның алдына келді де... 4 бөлімнің соңы. Келесі бөлім трагедия болады шамасы..

#BTS_FANFIC_QRF ♨️ ҮШІНШІ КӨЛЕҢКЕДЕ ♨️ Басты рөлдерде: Чон Чонгук, Ким Се Яң, Мун Бёл, Ан Хи Ра, Ким Сокджин. Жанр: романтика, драма, фантастика. Бөлім саны: mini 6. Автор: #FlowerFly {3-бөлім} —Ұлымды көруге....- деп ыңғайсызданып қалды. — "Ұлым" деймісіз? Кешірерсіз, сіз расымен жаңылысып кеттіңіз. — Жоқ, Се Яң мен дəл осы жерге келіп тұрмын. Жаңылыпта, адасыпта тұрғаным жоқ. — Сіз менің есімімді қайдан білесіз? Тұра тұрыңыз, түсінбедім, демек сіз..- деген күйі дауысы шыкпай, сөйлей алмай қалды. — Мен өз ұлымды көруге келдім. — Сіз, əкесі боласыз ба? Ой, жоқ! Сия рухымысың? — Сия рухы емес, Сокджин деп айта берсең болады. — Расымен, Сия рухысың ба сонда? - таң қалғаны соншалық, ауызы ашылып қалды. — Ия, сен айтқандай болсын. Сия рухымын. — Шынында солай болса, онда айтшы, баланың əкесі кім? — Əкесі ме? Ол мен, менің балам. — Қумашы, есің дұрыспа? — Неге олай дейсің? Неге маған сенгің келмей тұр? Сену тым қиынға соғама. — Сен рух болсаң, əкесі қалай сен. Рух пен адам арасында бала болады деп ойлайсың ба? — Əрине, дəлелі міне қолыңда ғой. Сен рух дегенге мені тым қорқынышты елес секілді деп ойлама. — Елес емес, несің енді? — Сен секілді адаммын. Ет пен сүйектен жаралған, жаны бар, күліп тіпті жылай алатын қарапайым адам. — Адам екенсің, қайда болдың осы уақытқа дейін? Мен "баланың əкесі кім?" деп сонша ойланғанда, қайда едің? — Сону үшін, жақсы əке болуға тырыстым. Қарапайым адам болып, сенің жаныңда болу үшін оралдым. — Енді Сия рухы емессің бе? — Жоқ, - деп басын сүйкімді шайқады. — Маған бəрін айтып беруің керек, ұмытып кетпе, - деп уақытша əңгімені тоқтатты. Сокджин, баланы қолына алды. Əдетте ерлер жаңа туылған сəбиді ұстауға қорықса, Сокджин керісінше оны қолынан тастамайды. Се Яң əліде күдіктеніп жүр. Расымен ол əкесіме, расымен Сия рухыма деген ой маза бермеді. Сокджин баланы қатты күткені көрініп тұр, иісіне тоймай тіпті, Се Яң тамақтандырып жатсада қасынан бір елі шықпай, бірге болуда. Сырттай керемет отбасы көрінісі. Бала мен ананың жағдайы жақсы болған соң, ауруханада 3 күн жатсада жеткілікті болған еді. Сол 3 күнде Сокджин өте керемет əке болатынын дəлелдеп шықты. Түнімен де, күнімен де қасынан мүлде шыққан жоқ. Бала жылағанда Се Яң емес, өзі қарады. Қысқасын айтқанда баланы сүтпен тамақтандыра алмағаны болмаса, анасы өзі болды. Балаға қарап қоймай, жас анағада қамқорлық жасады. Се Яңның көңілі жібігендей болды. Ауруханадан шығатын күні: — Құжаттарды толтыруыңыз керек ханым, - деді мейірбике. — Жарайды, — Негізі барлығын өзіміз реттеп едік, əкесінің есімі ғана қалды. Соны жазсаңыз болды. — Əкесінің есімі ме?...Оны жазбасаңыз болмайма? — Неге жазбаймыз? Маған беріңіз өзім толтырып беремін. - деп Сокджин құжаттарды қолына алып бəрін толтырды. Баланы заңды түрде өз тегіне тіркеді. — Сен расымен əкесі екеніңді білмеймін ғой. Неге олай жасап жатырсың. — Оны біліп, сенудің қажеті жоқ. Қарасаңшы, ол менен айнымайды. - кішікене ыржиып. — Саған мүлде ұқсамайды! Өзіме тартқан балам. — Ким Сону, Ким Се Яң мен Ким Сокджиннің ұлы. Керемет үйлесімділік. — Ия, үйлесімді. Кетсек қайтеді? Өзім кетемін десемде қоймадың "жеткізіп саламын" деп. — Жарайды, айтсаң болды ғой қымбаттым. - "қымбаттым" деген сөзді естіп Се яң кішкене біртүрлі болып қалды. — "Қымбаттым" дегенің не? Олай атаушы болма мені.! Көлік іші. Сону тəп-тəтті кейпінде ұйықтап жатыр. Се Яң да үнсіз отыр, Сокджин жаймен Чонгук пен Хи ра туралы əңгіме бастап келе жатыр. — Ия, білемін сен олар туралы айтқың келмейді. Меніңде олар туралы сөйлесуге құмартып тұрғаным жоқ. — А? Кімдер туралы айтып отырсың? — Сенің жігітің болған жарымес пен сатқын құрбың. — Ааа, айта бер. Олар ендігі мені алаңдатпайды. Болар іс болды. Солардың арқасында осындай ғажайып ұлым дүниеге келді. — Расыменде бұл сені ренжітпейме? — "Жоқ" дедім! — Сен не болғаны туралы білесің бе? — Сен жəне бала олардың жоспарында болмағанын білемін. Хи раның Чонгукты ұнатып, оны менен тартып алғысы келгені үшін қайдағы жоқ жынмен өмірімді тас-талқан еткенін білемін. — Бəрі сен ойлағандай емес, сен білмей қалған жерлерде бар. — Білгім келмейді. — Хи Ра жайдан-жай Чонгукқа есі кеткен жоқ. Чонгук... — Саған "білгім келмейді" дедім емеспе?! — Бірақ мен өзім жайлы саған бəрін айтып бергім келеді. Өзіңде бəрін айтып беруді сұрап едің. Мені қабылдағаныңды қалаймын. Ол үшін істің мəн-жайын біліп алуымыз керек қой. - деп өз сөзін жалғастырды. Се Яң да үндеми тыңдай берді. Хи Ра мен Чонгук жақсы қарым қатынаста болғандығы үшін Хи ра оны өзіне қаратып алғанын, яғни Хи Раны үміттендірген Чонгуктың өзі еді.. Ал Мун Бёл есе қайтаруға келген елес қана емес, зұлым күшке ие елес екенін, оның осы өмірге қайтып оралғысы келетінінде айтты. Се Яңды əр жігітке апармақ болған сайын, өзінің кедергі жасап отырғанында қалдырмай баяндады. Мун Бёл, Се Яңның ішіне еніп жаман істерге бастағанда əрдайым жанынан табылған өзі екенін жеткізді. Солай барлық затты ретімен айтып берді. Құтқаруының себебі, өзінің рух болғанында емес адам ретінде ұнатып, сүйіп қалуы екенін ашып айтты. Көлікті аз уақытқа тоқтаттыда, сезімінің шынайы екенін, оған ешқандай қиянат жасамағанын айттып берді. Се Яңның қолынан ұстап оны ешқашан жылатпауға сөз берді. — Мен сені аспан айналып жерге түсетін болсада тастамаймын, - деп Се Яңды ернінен сүйіп алды. — Қуасың ба? — Өз сезімімді білдіріп жатырмын - жымидыда, көлікті ары қарай жүргізді. — Ал, балаға келетін болсақ, əлгі мыстан екеуі сені бір жігіттің құшағына кіргізбей қоймады. Сол уақытта басқа амалым болған жоқ. Сені одан кейінде қорғау үшін, саған сауыт кигізгім келді. Ал кішкентай сəби таптырмас қорғаныш еді. — Ия түсінікті, оның енді маңызы жоқ. Үйгеде келіп қалдық. Ойланып қарасам өткенді қазбалай бергеннен пайда жоқ. Анау жерге тоқтайсың, ішке кіретін шығарсың. — Ия білемін, осында қалсам ше? — Сен тым қатты кетіп жатырсың. Осы жерден қайт, ішке заттарды кіргізіп кете берсең болады. — Жай əзілдеп жатырмын ғой. Жай бір шай ішіп кетсем болатын шығар, - көздерін жыпылықтатып, мейрімділік сұраған күшік тəрізді. Се Яң келіскендей болып басын изеді. Үй ішіне кірген сəтте, Се Яң үй іші шашылып жатыр деп ойлаған еді. Алайда, үй іші шарлармен сəнделген екен. Жатын бөлмеге ұл балаға арналған жиналмалы бесікте қойылыпты. Қабырғаға "ҚОШ КЕЛДІҢ БІЗДІҢ ЖАРЫҚ ЖҰЛДЫЗЫМЫЗ" деп жазу ілініпті. Жас анаға керек барлық жабдықтармен, сөрелерде толып тұр. Се Яң бұл затты мүлдем күтпеген еді, көзінен мөлтілдеп жастар ағып түсе берді. Барлығы Се Яң мен Чонгук армандағандай еді. Барлығын Сокджин жасасада, тап бір Чонгук Се Яңға қайта оралғандай көрініс тапты. Сокджин Се Яңды жылы құшағымен қысып, үйге ертіп кірді. Се Яң Сокджиннің орнында Чонның болғанын қатты қалағаны көрініп тұр. Сонуды жаңа кереуетіне жатқыздыда, екеуі бірге бір-бір кесе кофе ішті. — Жалпы, менің рух болғанымды білесің. Бірақ қазір мен қарапайым адаммын. — Ол қалай? Ондай мүмкіндігің барма? — Негізі жоқ, бірақ Сону менің рух ретіндегі өмірімді аяқтады. — Енді расымен, менің қасымда боласың ба? Сонуды бірге өсіреміз ғой иə? — Егер сен келіссең əрине. Мені ұнатпайтыныңды білемін. Сону үшін үйленсек қалай қарайсың? — Ыыыыым, білмедім. Оның əкесіз өскенін қаламаймын. Мүмкін үйленсек, үйленейік. — Расымен келіссең, барлығын өзім дайындаймын... Солай қаламасада Сокджин өз үйіне қайтты. Зəулім, үш қабатты үй.. сағат: 21:35 еді. — Чооон, қашан келесің? — Шаруаң болмасыншы! Қашан қалаймын сол уақытта өзім барамын. — Мен саған тосынсый дайындап жатыр едім. — Керек емес, мазамды алмашы. - телефонды қоя салды. Телефонның артында қыздардың күлген дауыстары жап-жақсы естіліп тұрды. Хи Ра бұл жауапқа не күлерін, не жыларын білмей қалды. Үйленгендеріне бір апта енді болғанда, өзіне опасыздық жасағанына сене алар емес. Чонгук түнгі клубтардың вип кəбинетінің бірінде отырған еді. Се Яңның сəбилі болғанын естіп қайғыға салынып отырды. Се Яңды мүлде сүймеген секілді, алайда өзіне тиесілі заттан айырылып қалғандай. Шынына келсек Се Яңды сүйіп ұнатқан болатын. Бірақ болған жайттардан соң, өз сезіміне секем алып қалды. Хи Раға қалай үйленгенін байқамайда қалып еді, бəрі ашу-ызаның кесірінен деп өзін ақтап алуға тырысуда. Чонгук мүлде өзгерген еді, адал жəне тəрбиелі жігіт енді жоқ. Се Яңмен бірге болғысы келседе қолынан келмейтініне қатты қиналып, жүрегі қан жылап тұрады. Хи Ра ол үшін қызықсыз, жасанды ойыншықтай болып қалды. Хи Ра есе оның сезімдері расымен шынайы деп қабылдап қалған болатын. Қазір ол Чонгук екеуінің бөлмесінде, қаптаған қара түтінге тұншығып, дем ала алмай қиналып жатыр. — МАҒАН! Маған бер! - ащы айқаймен, зұлым дауыс тым қорқынышты болатын. — М..м..Мун Бёл тоқташы, а..а..аз уақыт қана берші, сағанн Се Яңның денесін б..бер..емін. — Оны күтуге уақытым жоқ, сен керексің!!! - деп бас салып қылқындыра бастады. — Өтініш, мүмкіндік берші!!! — ӨЛ! ӨЛ ДЕДІМ САҒАН. ОПАСЫЗ ӨЛСЕҢШІ ҚАНЕ! МЕНІ АЛДАП СОҚПАҚ БОЛДЫҢ СОЛАЙМА?! — Ж..жоқ, сен қа..те түсіндің...- деп сөзін аяқтай алмай есінен танып қалды. — Сұрқия неме! Мені алдаудың қандай боларын көр енді. - Хи Раның жансыз жатқан денесіне сиқыр жасады. Содан соң арада бірнеше сағат өтті. Чонгук есіктен кіріп келді. Үй тып-тыныш, ешкім жоқ тəрізді. Чонгук бөлмеге қарай қабырғаны жағалай жаймен барды. Бөлме іші қап-қара, атмосферасы үрейлі болды. Жарықты қосып қалып еді, төсек үстінде Хи Ра ұйықтап жатыр екен. Чонгук оны ренжіген екен деп, басқа бөлмеге ұйықтауға кетті. Тым көп ішкені сонша аяғында əрең жүріп, көрінген төсекке құлай кетті. Түс уақыты. — Айщ, басым-ай. - су құйылған ыдыс ішін қарап еді, су қалмаған екен. — Хи Ра! Су əкелші!..... Хи Раа! - ешқандай жауап қайтпаған соң, өзі тұрып бөлмеге қарай барды. Бөлме іші əлі қараңғы болып тұр екен. Терезе пердесін ашып, Хи Раны оятпақ болғанда, Хи Раның орнында Се Яңның жатқанын көріп таңырқап қалды. Мүмкін тым көп ішкенімнен деп ойланды. Бірақ бұл шынайы еді. Жанына отырып, сұлу болып ұйықтап жатқан Се Яңның шашынан сыйпап, оған деген сағынышын басқысы келді. Бетінен жеңіл сыйпап жатып, еріндеріне көзі түсті. Бұл мүмкіндіктей көрінді, жаймен ерніне жақындап сүйе бастады. Тым қатты беріліп кетті, ал Се Яң бұл əрекеттен шошып оянды. Чонгукты итермек болсада оған шамасы келер емес. Чонгук мүлде есін білмейді, ісін əрмен қарай жалғастырып жатты. Се Яң қанша ұрғылап, итерседе оны сезіп жатқан жоқ. Киімін шешуге кірісіп жатыр еді, Се Яң басынан жарық шамымен ұрып қалды. Кішкене басы айналып, есін жиғандай болды. Өзінің істеген ісі үшін кешірім сұрап, алдында қорықыныштан жылап жіерген Се Яңға қарай алмай шығып кетті. — Мен не-не істеп қойдым, есің дұрыспа ақымақ, ақымақ - деп басын ұра берді. Се Яң: — Мен мұнда не істеп жатырмын. Сону, ол қайда? Сонуым, қазір барамын, қазір. Се Яңның бөлмеден атып шыққанын көріп, Чонгук оны қорыққаннан қашып бара жатыр деп ойлады. — Тоқта, кешірші Се Яң - деп қолынан ұстап тоқтатып алды. — Чонгук! Мен кетуім керек жіберші. — Кешірші мені жаным, өтінем кетпеші. Мен жан-тəніммен, сені қалаймын. — Мен ұлыма баруым керек. Жіберші енді, қарны ашқан шығар. — Мен сені жібермеймін. Сен мендіксің, сен біреудің баласына қамқорлық жасамайсың. Жүрші сөйлесейік, мен сені сағындым. — Есіңнен алжастың ба?? Тұршы былай жолымнан! Сен маған бір тиынғада керек емессің! — Тоқта! Ашуыма тиме, мен не істей алатынымды білесің бе?! Қазір сені кім құтқара алады, біреу келіп құтқара алама, жаңағы ісімді жалғастырар болсам?! Сокджин: — Қолыңды тарт қане одан! 3 бөлімнің соңы. Кешіктірілген уақыт үшін кешірім сұраймын!

#BTS_SCENARIO_QRF ❗️Құпия❓ 4-бөлім Таң. Әдетінше мектеп формасын киген Чимин, сөмкесін арқалай, үйден шығып кетті.. Саябаққа келген Чимин, бүгінгі көрген түсін ойлап, ол түстің мағынасын түсіне алмай әлек. Бұл түсініксіз түс, оны әбден қажытып жіберген де еді. Әбіржіп, өңі де қашып кеткен Чиминнің бұл түрі ата-анасын әзірге еш алаңдатпауда. Осы бір кезде Чиминнің телефонына бір сәтте екі бірдей хабарлама келіп түсті. Оның бірі анасынан келген болса екіншісі досы Минджудан келген екен. Анасының хабарламасын ашқан Чимин ата-анасының тағы да Пусанға кетіп бара жатқанын біледі. Ал Минджудың хабарламасында өзіне тым таныс үйдің суреті болды. (Пікірден ол үйді көре аласыздар) Иә, бұл үй Чиминнің бала кезінде тұрған үйі. Яғни Пусандағы үй болуы керек. Артынша Минджудан “Мені кешке күт, үйіңе барамын” деген хабарлама келіп түсті. Кеш ауған уақыт, Минджу жаяулатып жаңбыр астында Чиминнің үйіне жол тартты. Үсті басы малмандай су болған Минджуды беймәлім қыздың дауыс тоқтатты. Бұл дауыстың нақты қай жақтан шығып жатқандығы белгісіз, бірақ тым жақыннан естіліп жатты. Минджу сасқалақтай, абыржулы күймен айналасына көз жүгіртіп, әлгі дауыстың кімге тиесілі екендігін анықтамақ болды. Бірақ өкінішке орай, айналасында ешкім болмады. Бойын қатты үрей басқан Минджу, алды-артына қарамастан жүгіре жөнелді. Чиминнің үйі. Екі дос көптен бері кездеспей де сөйлеспей де кеткені бізге мәлім. Чимин көрген түсін Минджуге айтқалы екеуі бірде бір рет кездесіп, сөйлескен емес. Минджудан ондайды күтпеген Чиминнің досына деген өкпесі де қара қазандай еді. Минджу ананы бір мынаны бір айтып, әйтеуір дегенде Чиминнен кешірім сұрап, артық ренжімеуін өтінді. Артынша екеуі бәз баяғыша күліп, сөйлесіп отырды. Кенет Минджу мұнда келгенінің басты себебіне көшуді ұйғарып, Чиминмен оның түсі жайлы сөз қозғады. – Айтпақшы Чимин, мына үйді таптым. Қарашы, дәл сол үй ғой,- қолына сөредегі суретті алып, телефондағы суретпен салыстыра. – Шынында да сол үй. Ұқсастық па әлде сол үй ме? – Меніңше сол үй, қарашы, әрі ескіріп те қалған. Мүмкін барып көрерміз?- Минджу досына сұраулы жүзбен қарап. – Барып көргеніміз дұрыс деп ойлайсың ба? Ол үйде басқа адамдар тұрса ше? Олар бізді үйіне кіргізе қоймас. – Мен үйді біраз бақыладым Чимин. Үйде адам жоқ, кіріп не шығып жатқан адамды көрмедім. Болған күннің өзінде де ол үйдегі адамдар қонақта болды немесе өзге қалада тағысын тағы. Мен үйді екі күн бойы аңдыдым. – Ендеше ертең таң ата салысымен сол үйге барайық. Ешкім жоқ екендігіне көз жеткізгесін бәлкім үйге кіріп көрерміз. – Иә, солай істеп көрейік. Айтпақшы Чимин ата-анаң көрінбейді, олар қайда? – Олар тағы да Пусанға кетті. Соңғы кездері сол қалаға жиі барғыштап кетті өздері. Кімдер шақыра беретінін?!? – Қызық екен,- деді, Минджу ойлана. Осылай екі дос тағы да біраз әңгімелесіп, сосын ұйқыға жатты. Таң. Сағат 5:32, Чимин мен Минджу жуынып-шайынып, киімдерін кие үйден шығып кетті. – Әжептеуір алыс екен ғой. Әлі жетпедік пе? Автобуспен 40минут жүрдік, ендігісі міне,- жаяулатып үйлер арасымен жүріп келе жатқан Чимин Минджуге қарап. – Міне аз қалды, тездетейік,- Минджу, қолымен әлде бір жерді нұсқап, жүріп кетті. Енді жеттік дегенде Чимин жерге отыра қалып: – Құрып кетсінші, шаршадым ғой. Ары қарай жүрмеймін, осында қала берем,- ах-ух деп, терең тыныстап, отыра берді. Ал Минджу болса оның қылығына қарап, күліп тұрды. – Алла-Алла, сені мұндай деп ойламаппын Чимин. Жас баланың қылығын жасап отырсың. – Шаршадым ғой енді, бұншалықты алыс екенін білгенімде үйдегі мотоциклды айдап шығушы едім ғой. Неге ескертпедің?- бұрқылдай сөйлеп. – Сенің оның қорқынышты, сосын айтпадым. Айтпақшы жаныңа қара, бұл сол үй,- деп көрсетіп жатып, кілт тоқтай қалды. Чимин де артына қарап еді, көзі бірден үйдің алдында тұрған көлікке түсті. – Чимин, бұл көлік? – Бұл көлік… – Әкеңнің көлігіне ұқсайды екен. – Бұл… ұқсайды емес сол-ау деймін. Номеріде әкемдікіндей. Бірақ олар Пусанға кетті ғой,- Чимин ойлана, орынын тұрды. – Сонда олар сені алдаған ба? Пусанға кеттік деп мына үйге келіп жүрген бе? – Түк түсінсем бұйырмасын. – Демек мұнда бір құпия бар Чимин. Бұл анық, ата-анаңның сенен жасырғандары бар. Мен сенімдімін егер шыныменде жертөледе адам бар болса, онда олар сол белгісіз адамға келіп жүр деген сөз. – Басым қатып кетті ғой, олардың менен жасырған құпиялары не? Не себепті мені балаша алдап жүр? Қарғыс атқыр, не болып жатыр өзі?!? Чимин жынауға шақ тұр. Осы бір кезде әлгі үйден күткеніміздей Чиминнің әкесі шығып келді. Мұны бірінші болып байқаған Минджу, Чиминнің киімінен тарта, жол бойындағы көлік артына жасырына қалды. Екеуі сырттан сығалай, әкесін бақылауға кірісті. Чиминнің әкесі көлігінің ішінен әлде бір сөмкелерді көтеріп, қайта үйге кіріп кетті. – Сөмкедегі не зат, көре алдың ба?- Чимин, Минджуге қарап. – Меніңше азық-түлік сияқты, нанның барын анық байқадым. Көп ұзамай, Чиминнің ата-анасы үйден шығып, есік алдында біраз сөйлесті. Жәй ғана сөйлесіп тұр деуге келмес, бір нәрсеге келіспей, ұрсысып тұрғандары іс қимылдарынан-ақ байқалып тұрды. Артынан анасы қолымен ауызын баса, жерге отыра қалды. Шамасы жылап жатқан сияқты, ал әкесі болса белін таяна, қабағын түйіп, теріс қарап тұрды. Содан әкесі анасының қолынан ұстап, бір нәрселерді айтып, екеуі бірге көлікке отырып, жүріп кетеді. Ал Чимин мен Минджу олар кете салысымен үйге беттеді. – Минджу, үйде басқа ешікм жоқ па екен? Біреулер бар болса ше? Мүмкін ата-анам, бұл үйді сатып алған адамдармен жақын араласатын шығар. – Солай ойлайсың ба? Бұл жайлы мүлдем ойламаппын. Шынында да солай болуы әбден мүмкін Чимин. Сөзіңнің жаны бар. – Бір жағынан жаңағы айтқан сенің сөздеріңде рас сияқты. Мен дәл қазір не істерімді білмей тұрмын Минджу. – Не істейміз? Үйге кіреміз бе әлде, үйге қайтып, ата-анаңнан астарлап сұрап көресің бе? – Үйге қайтқанымыз дұрыс сияқты. Бір жағынан мына үйді де көргім келеді, бірақ жүрегім дауаламай тұр. – Келіп тұрып, көрмей кеткеніміз жарамас. Не дегенмен біраз жол жүрір келдік қой. – Ия, үй ішіне кірмесекте, тым құрымағанда сыртынан, терезе арқылы бақылап кетейік,- деп екеуі ақыры дегенде үйді сырттай бақылап шығуды ұйғарды. Алдымен үйде өзге біреулердің жоқтығына көз жеткізбек болған жігіттерді әлде кімнің тамағын кернеген дыбысы тоқтатты. #HobiLopi

#BTS_IMAGINE_QRF #Елестетші, әпкең қайтыс болғаннан кейін, Чонгук саған көңіл білдірді. 3 - бөлім. Өткен бөлім төменде⬇️ Чонгук Шиюнді үйіне дейін көлігімен алып келді. Қақпа алдына тоқтап: — Келдік, - деді. Шиюн Чонгукке қарап: — Саған бүгінгі кеш ұнамады ма? — Кешіріңіз, маған көңіл көтеру аса ұнай бермейді. — Білмедім, - деп көліктен әлі түспеді. Ал Чонгук оның түскенін күтіп отыр. Шиюн ақырын Чонгукке жақындап: — Ішке кір. Саған бір нәрсе көрсетейін, - деді тосыннан. Чонгук түсінбей: — Мен бе? — Қорқамысың? — Жоқ. Мені балам күтіп отыр. — Балам? - деп артқа қарай қайырылды да, — Үйленгенсің бе? — Иә, - деді, Чонгук қысқа қайырып. Шиюнның үміті де көңілі де су сепкендей басыла: — Өкінішті. Бәрі басқаша болғанда, мүмкін сен маған ұнаған болар едің, - деп, күле көліктен түсіп кетті. Чонгук Шиюннің өзіне қалай қарап жүргенін біраздан сезуші еді. Бүгін анық көзін жеткізгендей. Тэхённың Чонгукты үлкен мысалға келтіргені ойыңнан кетпей қойды. Ақша, жұмыста көтерілу үшін беделді әйелмен көңіл қосады деген ойыңа да кіріп шықпағаны анық. Арасында сенімен болған жайттан кейін “ отбасын асырау үшін сондай қадамға барды ма? ” деген негізсіз ойлар да келе бастады. Арада бірнеше күндер өтті. Чонгукты да Ёнды да әлі бір көзің шалмады да, хабар алмадың да. Бәрінен бұрын Ёнға алаңдаулысың. Әйтеуір бір хабарласып, халін білуіңе де болар еді. Чонгуктан іштей ұяласың. Бар батылыңды жинап, кешкісін Чонгукке хабарластың. Бір көтермеді, күттің. Екі көтермеді күттің. — Мүмкін, сөйлескісі келмеген болар? - деп енді тұтқаны сөндіргелі жатқанда, тұтқа артынан: — Тыңдап тұрмын, - деген дауыс шықты. Сасқаныңнан: — Сәлем, Чонгук. — Бұл кім? - деген әйел кісінің дауысы шықты. Жүрегің тарсылдап: — Кешіріңіз, - деп көңілің су сепкендей басылды. Әлгі тұтқаны көтерген әйел: — Чонгук, саған хабарласып жатыр, - деп Чонгукті телефонға шақырды. Чонгук телефонын алып: — С/а? Жүрегің әрі қарай сөйлеуге дауаламай, тұтқаны қойып тастадың. Чонгук экранға бір қарап, “ Не себепті хабарласты екен? ” деп ойланы қалды. — Чонгук жалғыз емес екен ғой. Мезгілсіз уақытта хабарласқаным дұрыс болмады... Жұмыс күндердің бірі. Кадр бөліміндегі қызметкерлер жиналыстан шығып келеді. Ең соңында жиналыс үстеліндегі қағаздарды жинап жүрдің. Бірде: — Әлі осындамысың? - деген Тэхённың дауысы шықты. Сен оның тіпті қайта кіргенін де сезбей, сілк ете қалдың. — Сізге не керек? — Мм? Қашаннан бері бастыққа сыпайы формадағы дөрекі сөз айтылатын болған? Жүргім келді, жүрмін. Сен іштей тістене, соңғы қағазыңды алып шығып кетпек болғанда, Тэхён жолыңды кескестеп: — Тоқтаңыз, Кан ханым. — Жолдан былай тұрыңыз, жұмысыма барайын. — Жұмыс күте тұрар. Өзім босатамын. Бұны бір өз құзыреттілігін асыра пайдалану секілді сезіндің. — Мүмкін болса, тездетсеңіз. — Маған тез деп айтпашы. Мен басқаша түсініп қаламын. Өткен жолғы кеш туралы... — Не жайында айтып тұрғаныңызды түсінсем бұйырмасын. — Өте жақсы. Қытайлық деллегациыны күтіп алуға сіздің бартыныңызды айтқым келген. Бұл сіз үшін үлкен мүмкіндік. — Мүмкіндік? Делегацияға тек басшылар барушы еді ғой. — Өте дұрыс. Сіз менімен барасыз, - деді де кетіп қалды. Сен түсінбей орныңда біраз тұрдың да Тэхённың соңынан жүгіре: — Ким мырза, мен сізбен бара алмаймын. Мүмкін, Ынбёльді өзіңізбен ертерсіз? — Ынбёль? Оның басы бос емес, - деді де жедел сатыға кіріп кетті. Ал саған түсініп ал. — Ынбёльдің басының мұнда не қатысы бар?.. Сингапурлық деллегацияларды күтіп алуға әуежайға жиналған TQ ONE банк өкілдері ұшақтың қонғанын күтіп тұр. Мұнда жиналғанның барлығы сондай беделді, әр филиальдардың бір-бір басшылары. Арасында сен ғана жай қызметкер. Енді не болар екен деп қобалжып тұрсың. Бірде Тэхён қолдарыңнан ұстап қала: — Жарар енді. Сонша дірілдедің ғой. Сен қолыңа қарап қала: — Мер қобалжып тұрмын. Тэхён қолыңды босатып: — Сенің міндетің жай ғана күлімсіреп, әдемі сәлемдесу, - деді де әуежайдың келесі бетін қолымен нұсқады. Көптен күткен Сингапурлық деллегациялар келе жатыр екен. Тэхён саған бір жымиды да: — Жүр, - деп өзімен ертіп кетті. Барлықтарың бір нүктеде кездесіп, сәлемдестіңдер. Тоқырлаған еркектің арасынан сұңғақ бойлы бойжеткен көзге бірден ілікті. Бір ағылшын, бір кәріс тілінде сәлемдестің. Келген делегацияның жүздері жадырағандарынан хоть сәлемің дұрыс болды деп ойладың. Тэхён саған “ жарайсың ” дегендей көздерін қысты. Компанияны жоғарыдан көз тастай, бақылап тұрға Шиюнның жанына Чонгук келді де: — Шақырдыңыз ба, ханым? — А, Чонгук? Кел. Қарашы, сондай үлкен, иә? Чонгук компанияны сырттай алғаш көруі. Барлығы құмырсқалардай еңбек етуде. Чонгук: — Барлығы өз бас қамдары үшін, өмір заңдылығымер еңбек етуде, - деді мағыналы сөйлей. Шиюн Чонгуктың бұл сөзіне дән риза болғандай: — Дұрыс айтасың. Осынша дүниені уысымда ұстап тұру маған қиын. Түсінесің бе? - деп Чонгукке бір көзінде мұң бардай қарады. Шиюн үнемі қатал, жұмысына берілеген болаттай берік әйелдің көрінісінде байқалатын. Ал дәл қазір ол еркек атаулының алдында өз әлсіздігін мойындағандай болды. Чонгук Шиюнге қарап, екеуі үнсіздікте тілдесті. — Балаң барын айттың. Демек... әйелің де бар ғой. С.Солай ма? Алғашында Чонгук түсінбей қалды. Кейін мұны жай сұрақ ретінде қабылдап, одан арыға сұрау себебін саралап жатпады. — Әйелім жарты жыл бұрын қаза болды, - деді ауыр күрсініп. Шиюн үшін бұл бір қуанышты жауап болғанымен, қазаның аты қаза, өкінішін де білдірді. — Кешір. Арты қайырлы болсын. Чонгук жай ғана басын изеп қоя салды. Шиюн Чонгуктан баласы жайында сұрастырып, іштей өзінің ниетін білдіргісі келгендей болды. Кешкісін жұмыстан қайтар жолда, Ённың бала бақшасына тоқтадың. Ёнды көрмегеніңе көп болып еді. Оны өзіңмен алып кетуге келген едің. Бала бақшадан Ёнды алып шығып келе жатқаныңда, Ён: — Әке? Ённың алғаш “ Әке ” дегенін естіп, иіліп отыра: — Ён, жаңа ғана не дедің? Әке дедің бе? — Әке! — Әке! Иә, жарайсың, Ёён! Өзің тәп-тәттісің! Мына сөзіңді әкең естісе ғой. Балапаным, - деп құшақтап тұрғаныңда, жандарыңа расыменде Чонгук келді: — С/а? Артыңа қарап қалсаң, Чонгук тұр екен. Бірақ жалғыз емес. Жанында Шиюн бар. Ақырын орныңнан түрегеліп: — Сәлеметсіз бе! - деп иілдің де, — Ёнды көрмегеніме көп болды. Оны өзіммен алып кетсем бе деп едім. Саған қоңырау шалсам көтермедің. Сондықтан... — Кешіріңіз, бірақ Ён балақай бүгін сізбен бара алмайды. Чонгук Шиюнге қарап қалғанда, Шиюн үндемей қалды. Чонгук: — Егер қаласаң, бүгінше Ён сенікінде болсын. Ол да сені сағынып қалған болар. Сен Шиюн екеуін бірге көргенде ішің бүріп сала берді. Ёнға ақырын қарап: — Жүреміз бе, Ён? - Чонгукке артық сөйлемедің. Бірақ Чонгук мұны іштей қалайтындай, Ёнды сылтауратып сенімен тағы-тағы сөйлескісі келетіндей саған қарайлаумен болды. Бірақ сен Ёнды алдың да кетіп қалдың. Шиюн Чонгукке қарап: — Сендер таныс па едіңдер? Чонгук үндемеді. — Бұл қыз, өткен кештегі мейрамханадағы қыз емес пе? — Кеттік пе? - Чонгук көлігіне кетіп қалды. Шиюн таңданып қалғандай. Ёнды алып, кешкі асқа кафеге алып бардың. Тәтті тағамдар алып беріп жатқаныңда, апаң қоңырау шалып қалды. Біраз сөйлесіп, Ённың жаныңда екенін айттың. Немересімен біраз сөйлесіп, іске көшкендей: — С/а, сенімен бұл тақырыпта сөйлесемін деп ойламаппын. Мүмкін, өзің ойланып, бір шешімін айтасың деп күткен едім. — Апа, сенің не жайында айтқың келіп отырғанын түсінемін. Біраз күт, апа. Мен саған өзім айтатын боламын. Сау бол, - деп сөндіріп салдың. Терең күрсініп, апаңның да айтып жатқанын түсіністікпен қарауға болатыны жайында ойландың. Бірде сол маңнан өтіп бара жатқан Тэхён, сендерді көріп қалды да дереу сендер отырған жерге жетіп келді. Сенің жалғыз отырмағаныңды көріп жандарыңа келді де: — Оу, батыр. Інің бе? - деді Ённың басын сипап жатып. Сен еш эмоциясыз: — Балам, - деп қойып қалдың. Тэхён қолдарын бірден ала, саған қарады. Сен: — Не болды? Тэхён саған бір, Ёнға бір қарайлап: — Қалжыңың болар. Мен білемін, сенің басың бос. — Менің басым бос. Дегенмен, балам жоқ деген сөз емес. Тэхён бұған расымен сеніп қалды. Ақырын жаныңа отырып: — Көп сөзді доғарайық. С/а, саған бір жақсы ұсыныспен келіп отырмын. Өзің жаққан отыңды, өзің сөндір дегім келіп отыр. Сен түсінбей: — Не? Мұнымен не айтқыңыз келіп отыр? — Сен не жайында екенін өте жақсы біліп отырсың, - деді де үстелге бір конвертті қойды. Конвертті ақырын алып, ашқаныңда ішінде сен өміріңде көрмеген сумма жазылған чек тұр. — Мұныңыз не? Ұялмайсыз ба?! - ашуланып кеттің. Тэхён: — Мен әлі сөзімді аяқтаған жоқпын, алтыным. — Мен сізді түк түсінбедім! Және түсінгім де келмейді. Ён, тұр. Кетеміз, - дегеніңде Тэхён сені ұстап қала: — Егер маған көмектессең, мына чек сенікі, С/а. — Сізге не керек өзі? — Кан Шиюн. —?? — Ол менің әйелім. Расында...біз ажырасқанбыз. — Не? — Егер оны маған қайтаруға көмектессең, қалаған суммаңды да шеніңді де көтеруге дайынмын. — Мені не үшін айналшықтап жүргеніңіз түсінікті болды. Өткен кештегі кездесу де, мені таныстыруыңыз да бәрі сол үшін болғаны ма? — Дәл солай. — Онда мұныңыз бос әурешілік. Ол енді басқа біреуді тауып та алған шығар. — Мүмкін емес. Мен оны білемін. — Мен көрінгеннің ортасына түсетін біреу емеспін. Олай болса, өзіңіз жаққан отыңызды өзіңіз сөндіріңіз. Сау болыңыз! - дедің де кетіп қалдыңдар. Тэхён сенің сөздеріңе вах*й деп, ол да кетіп қалды. Шиюн кештетіп Чонгукты үйіне кіргізуге көндірді. Чонгук Шиюнның өзі айналшықтап жүргенін ойлап, мүмкін ол расымен мені баламмен қабылдағысы келген болар деп Шиюн жайындағы ойын 145 градусқа өзгертіп салады. Шиюн қара түсті атыласты халаты мен қызыл шарапты бөтелкені көтеріп келе жатты. Чонгук оны байқаған бойда: — Менің қызыл шарапқа аллергиям бар, - дегенде Шиюн еш саспастан: — Ах, мұны білмедім. Менде аққайнар да бар, - деді бейне бір бұл кешті әйтеуір бір ішімдіксіз өткізбейтінін қалағандай. Чонгук екеуі аққайнарды періп отырғанда Шиюн еріксіз әдейі жылап қалды. Чонгук одан себебін сұрағанда, Шиюн Чонгуктің тізесіне басын қоя: — Чонгук, мен қыз баласы болғандықтан бұл тұрғыда үлкен батылдығымды жиып келдім, - деп сөздің соңын үнсіздікке ұластырғанда, Чонгук них*я себе уже басталып кетті ма не деп батылдығын жия бастады. — Бәрін тасташы, - деп Шиюн нәзік қолдарын Чонгуктың кең кеудесіне ақырын жібергенде, Чонгуктың еркектік бойы дір ете қалды. Мұндайды жарты жыл шамасында сезінбеген еркек, бірден реакция берді де Шиюнның қолдарын ұстаған күйі ұйықтап кетті. Шиюн ваху* болып қала, Чонгукты есі дұрыс емес пе немене деп ойлап қалды. Сонша дайындалып отырғанда, Шиюн өз ойының іске аспай қалғандығына қапа болса да, на всяки случ деп Чонгуктың түймелерін ағытып, жартылай жалаңаш бірнеше фотоларды түсіріп алды. Аоаоао жоқ болып кеткенім рас. Білмеймін, жазбаларды жалғастырудың енді мәні бар ма жоқ па?.. #Calvin_Klein

#BTS_IMAGINE_QRF #Елестетші, кеш ауған уақыттан бастап су басына барма! Ымырт түскен уақыт. Қалың орманды жаяу кезген екі жолаушы, алыстан бір лашықтың әлсіз жарығын байқады. Көзге көлегелеу, тастан тасалау орналасқан лашықтың әлсіз жарығы, қанағатсыз бір жанып, бір өшуде. Екі жолаушы аяңдап, қырдың төбесінен маңдайына қолдарын қырлап, алыстан көз тастады. Кеш қарайып, бет ұшын үстіріп үлгерер суық ызғарға қалың тұман хош дегескендей, бірінің артынан бірі міңгесіп, төніп келе жатты. — Осы жерге аялдағанымыз дұрсы секілді, - дей арқасындағы жолсөмкесін жерге тастаған Лео. Бірде алыстан қасқырдың ұлыған дауысы желмен еміс-еміс есіле естілді. Бірден жан-жағана жалтақтай бастаған Тэхён: — Сен де естідің бе? — Қасқырдың дауысы. — Жазық далада ма? — Тездетіп анау үйшікке жетіп алайық, - деді қадамын жеделдете басқан Лео. Тэхён айналасына біраз қарап тұрды да ай сәулесінен көлеңкесі түскен Леоның ізімен жүріп отырды. Кішігірім лашық сыртына ілінген қолшам ендігі сөнгелі жатыр. Лашықтың есігі де көрер жарығы біткендей шиқылдап, үф десең ұшып түсердей болып тұр. Іштен әлде кімнің бір дыбысы шықпайды. Тэхён: — Іште біреу бар ма? — Шамның сөнгелі жатқанына қарағанда бірер күн бұрын бұл жерден кетіп қалғанға ұқсайды,- деп өз тұжырымын жасаған Лео, еш саспастан ішке кіріп кетті. Сонау жердің бір түкпірінен “ Көл ортасындағы арал ” атты аңызға айналған жерге келіп тоқтаған екі зерттеуші жігіттер, өздерін алда не күтіп тұрғандарын еш болжап болмады. Бұл әдеттегі күн секілді, езіле тапқан лашықтарын қоныс тұтты. Сонша жолдан шаршап-шалдығып, азықтары да таусылыпты. Екеуінің қарындары шұрылдап, осы зерттеу ісіне кіріспес бұрын қалай рахаттанып өмір сүріп жүргендерін еске ала бастады. Желкесіне қолын жастанып жатқан Лео, арадағы үнсіздікті бұзды. — Елге оралған бойда, босс бізді сияқысыз қалдырмас. Не дегенмен қаншама зерттеушілердің арасынан суырылып, алғаш болып бағалы тасты тапқан біз ғой! - деді ішін қуаныш кернеп. Тэхён жай ғана басын изеп қоя салды. Себебі, расында бағалы тасты тапқан Леоның өзі еді. Лео: — Елге қайта оралсам, еш нәрсеге қарамастан Ёнджиге сөз салатын боламын! - деді жымия. Мұны үнсіз тыңдап жатқан Тэхён, ауыр күрсінді де: — Әкесі саған қызын береді деймісің? — Берсе қолынан, бермесе жолынан. Егер бастартатын болса, мына тасты өзімде қалдырамын, - деп қойнынан бір зүбәржат тәрізді тасты алып шыққан еді, есіктің жырықтарынан түскен айдың болмашы сәулесіне де жылтырай кетті. Тэхённың көздері тасты көргенде қобалжып сала берді. Лео оған бір қарап: — Не болса да мен жерде қалмаймын, - деп жымия, тасты қайта қойнына салып қойды. Тэхён енді ғана есін жиғандай: — Лео, егер Ёнджидің өзі сенің бетіңді қайтарса ше? — Бәрі бір. Мен оған қол жеткізгенше, өз сөзімнен қайтпаймын, - ер жігіттік ақырғы сөзін айтқан ол, сол жағына қарай ауысып жатты. Тэхён: — Жолға таңертең шығамыз ба? — Иә, темірқазықтан солтүстік батысқа қарай жол тартамыз. Қазір бұлттар сейілгенде мен бағытты анықтап қоятын боламын, - деп өзі ұйқыға кетті. Тэхён Леоның өзіне деген сенімділігіне қайран қалғандай, әлдебір көзіндегі көлегелеу көңілімен қарады да сыртқа шығып кетті. Бұл түн жапан далада ас сусыз қалған екі жан үшін тым ұзаққа созылды. Тэхён сыртта отырып, өз өмірін саралай бастады. Осы жасына дейін еш нәрсеге қол жеткізбеген жас жігіттің өмірі тек көлеңкеде өтумен болды. Не жұмыстан жеткен жетістігі жоқ, не сүйген қызын өзіне қарата алмады. Ата-анасы баласының лас істерде жүретінін естігенде, ұлдарынан бас тартты. Бұл Тэхённың сағын сындырған күйде сындыра беретін. Тэхён осы тасты іздеуде өзінің бастықтары қомақты қаржы тіккендігін оған қоса істе жоғарылайтындарын алдын ала айтқан болатын. Бұл істе қаншама жалданғандар қаза болды, не қайта оралмады. Сонша уақытта тасты тапқан Лео болғандықтан Тэхённың көз алдында өз досының жоғарылап, бастықтың көңілінен шығып қана қоймай, екеуінің бірдей сүйген қыздары Ёнджиға сөз салатындығын ойлағанда, Тэхённың ішінде бір нәрсе бүлк ете қалды. Қолы қалтыраған күйі лашыққа қайта оралған Тэхён, өз-өзіне мүлдем ұқсамайды. Көздері ойнақтап, қарашығы алақ-жұлақ етеді. Тура Лео жатқан жерге келіп, жүрек тұсынан шырт ұйқыда жатқан Леоға қанжарын сұғып-сұғып алғанда, Леоның жан дауысы шықты. Тэхённың қолдарын қапсыра қыса ұстаған күйі: — С.Сен... Н.Не үшін? - көздері қанталап, тынысы тарылып жатыр. Тэхённың көздері жасқа тола: — Кешір, Лео. Кешір... Мен де Ёнджиді сүйемін. Менің басқа амалым жоқ. Мен де бақытты өмір сүргім келеді...- деп Леоның қолдарын ысырып тасады да қойнына тығып қойған тасты алып алды. Лео ақтық сапарға шығып бара жатып: — Тэ.хён, мен сені бауырымдай көрдім ғой...- көздерінен жастар сырғып өте. Тэхён артына бір қайрылды да дорбаларын алып, лашықтан шығып кетті. Лео кетіп бара жатқан Тэхёнға қараған күйі көздері ашық қалды. Тэхён дірдектеп, есінен адасардай басы ауған жаққа қашып барады. Қайта-қайта артына қарайлап, тап бір Лео артынан келіп қалатындай қарайлаумен болды. Бірде құлағына нәзік әуен естіле бастады. Тым нәзік, жіңішке, өте жағымды. Құлақ жарғақшаңнан өтіп, өн бойыңды ұрлап жатқандай. Тэхён біраз жүріп отырып, белгісіз бір көлдің жағасына келіп, әлсіздіктен сылқ құлады. Дорбасын тастаған күйі көлдің жағасына келіп, беттерін салқын сумен шайып-шайып қалғанда, көл бетінен өзінің жүзін көрді. Қанышер, баукеспенің нақ өзі қарсы алдында тұр. Тэхённың бойынан ток жүріп өткендей, өңі сұрланып кетті. Сол сәтте әлгіндегі нәзік қыз баласының дауысы қайта естілді. Бұл жолы тым жақын, әрі тым таныс. Ол тура Тэхённың құлақ түбінен сыбырлағандай “ Кел, кел Ким Тэхён ” деумен болды. Тэхён жан-жағына жалтақтап: — Ёджин? Ёджин! “ Кел, менің батырым! Сен ерлік жасадың! Мен сені мақтан тұтамын. Кел... Кел... ” деумен Тэхённың көңілін балқытып жіберді. Ай сәулесі көл ортасындағы шағын аралдың үстінде отырған бұрымды бикешті анық көрсетті. Су бетіндегі таста сылаң қағып отырған бикеш, Тэхёнды өзіне шақырумен болды. Біресе сықылықтап күліп, біресе нәзік жылап қояды. Тэхён бір орнында тұра алмай, әлгі дауыспен еріп, суды кешіп отыра аралға қарай бетті. Су деңгейі тізеден көтеріліп, бара-бара белден асты. Тас үстіндегі бикештен көздерін бір елі ала алмай, жанарына тамсанып кете берді. “ Кел, Тэхён! Кел, сүйіктім! ” есіңді арбап әкететін дауысымен Тэхён да көл ортасына жүзіп жетті. Әлгі бикеш Тэхёнды тасқа шығуға көмектесіп, бір-біріне бетпе-бет қарасты. — Ёджин! Ёджин! - көз алдында өзі сүйген Ёджинді елестетті. Өзін ұстай алмаған Тэхён, алдындағы сұлбаның еріндеріне жанасқанда, көздері бұлдырап, өзі көрген Ёджиннің бейнесі көз алдында жоғала бастады. Ары қарай ащы айқай күлкіге айналған бикеш, қарқылдап күліп-күліп Тэхёнды суға сүңгітіп әкетті. Тэхёнға дем жетпей, су бетіне қарай ұмтылғанымен екі аяғы жансызданып, тартылып қалды. Көз алдында су бетіндегі жарық бара-бара алыстай берді. Сырттан қарасаң, сондай терең емес көрінген көлдің Тэхён тұңғыиығына тартыла берді. Бірде құлағына Леоның сөздері естіле бастады. — Тэхён, мен сені бауырымдай көрдім ғой... #Calvin_Klein