#BTS_SCENARIO_QRF ❓Құпия❗️ Мектеп. – Сәлем, Чимин! Қалың қалай? - мектеп ауласына енді аяқ басқан Чиминнің жанына жетіп келген досы Минджу. – Мәз емес. Бүгін де сол түсті көрдім. Құрып кеткір, түс! Түсінсем бұйырмасын. – Жә, сабыр ет. Нақты нені көріп жатқаныңды айта аласың ба? - Минджу досының жайсыз түсіне қызығушылық білдіре. – Түсініксіз, қорқынышты әлем. Оны қойшы, сабаққа кеттік, - деген Чимин, қолын қалтасына сала, мектепке кіріп кетті. Бүгінгі күн Чимин үшін оңай болмады. Оны мазалайтын тек бір ғана сұрақ “неге бұл түс?”. Чиминнің осы бір қорқынышты әрі түсініксіз түсті көріп келе жатқанына осымен төртінші күн. 17 жасқа толған күннен бастап осы бір жайсыз түс Чиминді күндіз күлкіден, түнде ұйқыдан айырған еді. Өмірде көңілді, үнемі күліп жүретін жігіт, бір түннің ішінде күрт өзгеріп шыға келді. Бұрынғыдай әзілдеу, жарқын-жарқын күлкілер Чиминге жат болып бара жатқандай. Чимин қанша тырысса да бұл түстің нені білдіретінін ұғына алар емес. Үнемі қайталанатын бір түс. Сол бір түсте Чимин ылғи да бір қараңғы бөлмеде отырған адамды көретін. Түрі көрінбейтін. Бұл кескін Чиминге бір нәрсені айтқысы келетіндей түйілетін. Ол үн қатқанда дауыстың әйел адамға тиесілі екенін байқауға болады. Бірақ не айтып жатқаны түсініксіз, жаңғырық тәріздес анық емес сөздер болатын. Осылай бүгінгі сабақтар да өз мәресіне жетіп, Чимин сөмкесін арқалай, үйіне жол тартты. Жолай Чиминге ата-анасы қоңырау шалып, бүгін Пусандағы туыстарының үйіне жол жүріп бара жатқандарын айтты. Чимин үйге келе, бірден Минджуге қоңырау соғып, оны өзінің үйіне қонуға шақырады. Көп ұзамай есік қоңырауы да соғылып: – Мен ойлағаннан да тез келдің ғой. Үйіңе бармағансың-ау, киіміңді ауыстырмапсың. Минджу Чиминнің сөзіне күліп: – Иә, анама бүгін сенің үйіңде қонатынымды айттым да, тайып тұрдым. – Жақсы болды ғой. Бүгін қалағанымызша компьютер ойындарын ойнайық. Бірге ойнамағалы көп болды, - Чимин компьтерді қоса, Минджуды ойынға шақырды. Осылай Чимин мен Минджу түні бойы кино көріп, ойын ойнап, Чиминнің бөлмесінде қызықты уақыт өткізіп отырады. Кенет Минджу Чиминнің сөреде тұрған кішкентай кезіндегі суретті байқап: – Мәссаған, Чимин! Сен сүйкімді болыпсың ғой. Беттерің топ-томпақ. Құдайым-ау! - суретті қолына ала, сүйсіне қарап тұрды. – Мен қазірдің өзінде сүйкімдімін ғой. Несіне таң қаласың? - деді Чимин күле. – Айтасың-ау. Айтпақшы, мына артыңдағы үй маған таныс, - Минджу суреттегі үйді меңзеп. – Қайдан таныс болсын? Ол біздің Пусандағы үйіміз болатын. – Жоқ. Рас айтамын. Мен бұл үйді көрдім. – Сен Пусанда болмағансың ғой. Қайдан көресің? Бұл үйді әкем баяғыда сатып жіберген. Қирап, түгі қалмаған шығар ендігі. – Пусанда емес, мен дәл осы үйді Сеулде көрдім. Қателеспесем 1 апта бұрын ғана. – Мүмкін, ұқсас дизайндағы үйлер болар, - деді, Чимин телефонынан көз алмай. Ал Минджу ойлана, суретке ұзақ қарап, қайта орнына қоя салды. Минджуға Чиминнің бөлмесі қызық болғаны сонша ол әр бір затты ұстап, қарап шығып жүріп, сөрелердің бірінің астынан шаң басқан, белгісіз қорапшаны тауып алады. – Оу, бұл не қорап, Чимин? - тауып алған қорапты Чиминге көрсете. – Ей, оны қайдан алдың? Орынына қой. Оны менен басқа ешкім көруге болмайды, - Чимин орнынан атып тұрып, Минджудың қолындағы қорапты тартып алып: – Мұнда менің балалық шағымдағы естеліктерім бар. Арман дәптерлерім және... тағысын тағы. Қысқасы, көруге болмайды. – Ондай менде де бар. Қаласаң келесі жолы әкелейін. Қане, көрейікші. Оның несін жасырасың? - Минджу қояр да қоймай, Чиминді көндіріп, әлгі қорапты бірге ашып қарайды. Айтқанындай онда Чиминнің армандары жазылған 3-4 дәптерлер мен ойыншықтар болды. Ең түбінде белгісіз бір түсініксіз суреттер тұр екен. Онда қыз балаға тән қорқынышты суреттер болды. Бәрі қаламмен сызылып тасталынған. Және кейбірінде түсініксіз сөздер де жазылыпты. Минджу Чиминге бұл суреттерді кім сызғанын сұрағанда, ол ұзақ ойланды да: – Есімде бары, бұларды бөлмемдегі тесіктен алатынмын. Еденнің бұрышында кішкентай тесік болатын. Әр таңда оянғанымда сол жерде қағаз тұратын. Минджу біртүрлі көз қарасымен Чиминге қарап: – Саған күдікті көрінбей ме? - деп, суреттегі жазуларды оқи бастады. Ондағы әрбір суреттерде "Менімен дос бол. Мен сондай әдемімін", "Адамдар екі жүзді, олардан қорық", "Сен менен аумайсың. Екеуіміздің кескініміз өте ұқсас", "Балақай, еденге құлағыңды тос. Біз бірге бола аламыз", "Айналаңда толған құбыжықтар. Сен мені тыңда. Мені құтқарсаң, біз оларды құтқарамыз", "Екеуіміз өте ұқсаймыз", "Жертөлеге түс. Мен саған ойыншықтар беремін" деген сөздер жазылған болатын. Минджу Чиминге: – Сен жертөлеге түсіп пе едің? - дегенде Чимин: – Жоға, мен бұл қағаздарды алғанда жазу мен оқуды әлі білмейтінмін, - деді. #HobiLopi Жертөледе біреудің бар болғаны ма? Чиминнің ата-анасы бұл жайлы біледі ме екен?
Другие записи сообщества
#BTS_SCENARIO_QRF ❗️Құпия❓ 4-бөлім Таң. Әдетінше мектеп формасын киген Чимин, сөмкесін арқалай, үйден шығып кетті.. Саябаққа келген Чимин, бүгінгі көрген түсін ойлап, ол түстің мағынасын түсіне алмай әлек. Бұл түсініксіз түс, оны әбден қажытып жіберген де еді. Әбіржіп, өңі де қашып кеткен Чиминнің бұл түрі ата-анасын әзірге еш алаңдатпауда. Осы бір кезде Чиминнің телефонына бір сәтте екі бірдей хабарлама келіп түсті. Оның бірі анасынан келген болса екіншісі досы Минджудан келген екен. Анасының хабарламасын ашқан Чимин ата-анасының тағы да Пусанға кетіп бара жатқанын біледі. Ал Минджудың хабарламасында өзіне тым таныс үйдің суреті болды. (Пікірден ол үйді көре аласыздар) Иә, бұл үй Чиминнің бала кезінде тұрған үйі. Яғни Пусандағы үй болуы керек. Артынша Минджудан “Мені кешке күт, үйіңе барамын” деген хабарлама келіп түсті. Кеш ауған уақыт, Минджу жаяулатып жаңбыр астында Чиминнің үйіне жол тартты. Үсті басы малмандай су болған Минджуды беймәлім қыздың дауыс тоқтатты. Бұл дауыстың нақты қай жақтан шығып жатқандығы белгісіз, бірақ тым жақыннан естіліп жатты. Минджу сасқалақтай, абыржулы күймен айналасына көз жүгіртіп, әлгі дауыстың кімге тиесілі екендігін анықтамақ болды. Бірақ өкінішке орай, айналасында ешкім болмады. Бойын қатты үрей басқан Минджу, алды-артына қарамастан жүгіре жөнелді. Чиминнің үйі. Екі дос көптен бері кездеспей де сөйлеспей де кеткені бізге мәлім. Чимин көрген түсін Минджуге айтқалы екеуі бірде бір рет кездесіп, сөйлескен емес. Минджудан ондайды күтпеген Чиминнің досына деген өкпесі де қара қазандай еді. Минджу ананы бір мынаны бір айтып, әйтеуір дегенде Чиминнен кешірім сұрап, артық ренжімеуін өтінді. Артынша екеуі бәз баяғыша күліп, сөйлесіп отырды. Кенет Минджу мұнда келгенінің басты себебіне көшуді ұйғарып, Чиминмен оның түсі жайлы сөз қозғады. – Айтпақшы Чимин, мына үйді таптым. Қарашы, дәл сол үй ғой,- қолына сөредегі суретті алып, телефондағы суретпен салыстыра. – Шынында да сол үй. Ұқсастық па әлде сол үй ме? – Меніңше сол үй, қарашы, әрі ескіріп те қалған. Мүмкін барып көрерміз?- Минджу досына сұраулы жүзбен қарап. – Барып көргеніміз дұрыс деп ойлайсың ба? Ол үйде басқа адамдар тұрса ше? Олар бізді үйіне кіргізе қоймас. – Мен үйді біраз бақыладым Чимин. Үйде адам жоқ, кіріп не шығып жатқан адамды көрмедім. Болған күннің өзінде де ол үйдегі адамдар қонақта болды немесе өзге қалада тағысын тағы. Мен үйді екі күн бойы аңдыдым. – Ендеше ертең таң ата салысымен сол үйге барайық. Ешкім жоқ екендігіне көз жеткізгесін бәлкім үйге кіріп көрерміз. – Иә, солай істеп көрейік. Айтпақшы Чимин ата-анаң көрінбейді, олар қайда? – Олар тағы да Пусанға кетті. Соңғы кездері сол қалаға жиі барғыштап кетті өздері. Кімдер шақыра беретінін?!? – Қызық екен,- деді, Минджу ойлана. Осылай екі дос тағы да біраз әңгімелесіп, сосын ұйқыға жатты. Таң. Сағат 5:32, Чимин мен Минджу жуынып-шайынып, киімдерін кие үйден шығып кетті. – Әжептеуір алыс екен ғой. Әлі жетпедік пе? Автобуспен 40минут жүрдік, ендігісі міне,- жаяулатып үйлер арасымен жүріп келе жатқан Чимин Минджуге қарап. – Міне аз қалды, тездетейік,- Минджу, қолымен әлде бір жерді нұсқап, жүріп кетті. Енді жеттік дегенде Чимин жерге отыра қалып: – Құрып кетсінші, шаршадым ғой. Ары қарай жүрмеймін, осында қала берем,- ах-ух деп, терең тыныстап, отыра берді. Ал Минджу болса оның қылығына қарап, күліп тұрды. – Алла-Алла, сені мұндай деп ойламаппын Чимин. Жас баланың қылығын жасап отырсың. – Шаршадым ғой енді, бұншалықты алыс екенін білгенімде үйдегі мотоциклды айдап шығушы едім ғой. Неге ескертпедің?- бұрқылдай сөйлеп. – Сенің оның қорқынышты, сосын айтпадым. Айтпақшы жаныңа қара, бұл сол үй,- деп көрсетіп жатып, кілт тоқтай қалды. Чимин де артына қарап еді, көзі бірден үйдің алдында тұрған көлікке түсті. – Чимин, бұл көлік? – Бұл көлік… – Әкеңнің көлігіне ұқсайды екен. – Бұл… ұқсайды емес сол-ау деймін. Номеріде әкемдікіндей. Бірақ олар Пусанға кетті ғой,- Чимин ойлана, орынын тұрды. – Сонда олар сені алдаған ба? Пусанға кеттік деп мына үйге келіп жүрген бе? – Түк түсінсем бұйырмасын. – Демек мұнда бір құпия бар Чимин. Бұл анық, ата-анаңның сенен жасырғандары бар. Мен сенімдімін егер шыныменде жертөледе адам бар болса, онда олар сол белгісіз адамға келіп жүр деген сөз. – Басым қатып кетті ғой, олардың менен жасырған құпиялары не? Не себепті мені балаша алдап жүр? Қарғыс атқыр, не болып жатыр өзі?!? Чимин жынауға шақ тұр. Осы бір кезде әлгі үйден күткеніміздей Чиминнің әкесі шығып келді. Мұны бірінші болып байқаған Минджу, Чиминнің киімінен тарта, жол бойындағы көлік артына жасырына қалды. Екеуі сырттан сығалай, әкесін бақылауға кірісті. Чиминнің әкесі көлігінің ішінен әлде бір сөмкелерді көтеріп, қайта үйге кіріп кетті. – Сөмкедегі не зат, көре алдың ба?- Чимин, Минджуге қарап. – Меніңше азық-түлік сияқты, нанның барын анық байқадым. Көп ұзамай, Чиминнің ата-анасы үйден шығып, есік алдында біраз сөйлесті. Жәй ғана сөйлесіп тұр деуге келмес, бір нәрсеге келіспей, ұрсысып тұрғандары іс қимылдарынан-ақ байқалып тұрды. Артынан анасы қолымен ауызын баса, жерге отыра қалды. Шамасы жылап жатқан сияқты, ал әкесі болса белін таяна, қабағын түйіп, теріс қарап тұрды. Содан әкесі анасының қолынан ұстап, бір нәрселерді айтып, екеуі бірге көлікке отырып, жүріп кетеді. Ал Чимин мен Минджу олар кете салысымен үйге беттеді. – Минджу, үйде басқа ешікм жоқ па екен? Біреулер бар болса ше? Мүмкін ата-анам, бұл үйді сатып алған адамдармен жақын араласатын шығар. – Солай ойлайсың ба? Бұл жайлы мүлдем ойламаппын. Шынында да солай болуы әбден мүмкін Чимин. Сөзіңнің жаны бар. – Бір жағынан жаңағы айтқан сенің сөздеріңде рас сияқты. Мен дәл қазір не істерімді білмей тұрмын Минджу. – Не істейміз? Үйге кіреміз бе әлде, үйге қайтып, ата-анаңнан астарлап сұрап көресің бе? – Үйге қайтқанымыз дұрыс сияқты. Бір жағынан мына үйді де көргім келеді, бірақ жүрегім дауаламай тұр. – Келіп тұрып, көрмей кеткеніміз жарамас. Не дегенмен біраз жол жүрір келдік қой. – Ия, үй ішіне кірмесекте, тым құрымағанда сыртынан, терезе арқылы бақылап кетейік,- деп екеуі ақыры дегенде үйді сырттай бақылап шығуды ұйғарды. Алдымен үйде өзге біреулердің жоқтығына көз жеткізбек болған жігіттерді әлде кімнің тамағын кернеген дыбысы тоқтатты. #HobiLopi
#BTS_IMAGINE_QRF #Елестетші, әпкең қайтыс болғаннан кейін, Чонгук саған көңіл білдірді. 3 - бөлім. Өткен бөлім төменде⬇️ Чонгук Шиюнді үйіне дейін көлігімен алып келді. Қақпа алдына тоқтап: — Келдік, - деді. Шиюн Чонгукке қарап: — Саған бүгінгі кеш ұнамады ма? — Кешіріңіз, маған көңіл көтеру аса ұнай бермейді. — Білмедім, - деп көліктен әлі түспеді. Ал Чонгук оның түскенін күтіп отыр. Шиюн ақырын Чонгукке жақындап: — Ішке кір. Саған бір нәрсе көрсетейін, - деді тосыннан. Чонгук түсінбей: — Мен бе? — Қорқамысың? — Жоқ. Мені балам күтіп отыр. — Балам? - деп артқа қарай қайырылды да, — Үйленгенсің бе? — Иә, - деді, Чонгук қысқа қайырып. Шиюнның үміті де көңілі де су сепкендей басыла: — Өкінішті. Бәрі басқаша болғанда, мүмкін сен маған ұнаған болар едің, - деп, күле көліктен түсіп кетті. Чонгук Шиюннің өзіне қалай қарап жүргенін біраздан сезуші еді. Бүгін анық көзін жеткізгендей. Тэхённың Чонгукты үлкен мысалға келтіргені ойыңнан кетпей қойды. Ақша, жұмыста көтерілу үшін беделді әйелмен көңіл қосады деген ойыңа да кіріп шықпағаны анық. Арасында сенімен болған жайттан кейін “ отбасын асырау үшін сондай қадамға барды ма? ” деген негізсіз ойлар да келе бастады. Арада бірнеше күндер өтті. Чонгукты да Ёнды да әлі бір көзің шалмады да, хабар алмадың да. Бәрінен бұрын Ёнға алаңдаулысың. Әйтеуір бір хабарласып, халін білуіңе де болар еді. Чонгуктан іштей ұяласың. Бар батылыңды жинап, кешкісін Чонгукке хабарластың. Бір көтермеді, күттің. Екі көтермеді күттің. — Мүмкін, сөйлескісі келмеген болар? - деп енді тұтқаны сөндіргелі жатқанда, тұтқа артынан: — Тыңдап тұрмын, - деген дауыс шықты. Сасқаныңнан: — Сәлем, Чонгук. — Бұл кім? - деген әйел кісінің дауысы шықты. Жүрегің тарсылдап: — Кешіріңіз, - деп көңілің су сепкендей басылды. Әлгі тұтқаны көтерген әйел: — Чонгук, саған хабарласып жатыр, - деп Чонгукті телефонға шақырды. Чонгук телефонын алып: — С/а? Жүрегің әрі қарай сөйлеуге дауаламай, тұтқаны қойып тастадың. Чонгук экранға бір қарап, “ Не себепті хабарласты екен? ” деп ойланы қалды. — Чонгук жалғыз емес екен ғой. Мезгілсіз уақытта хабарласқаным дұрыс болмады... Жұмыс күндердің бірі. Кадр бөліміндегі қызметкерлер жиналыстан шығып келеді. Ең соңында жиналыс үстеліндегі қағаздарды жинап жүрдің. Бірде: — Әлі осындамысың? - деген Тэхённың дауысы шықты. Сен оның тіпті қайта кіргенін де сезбей, сілк ете қалдың. — Сізге не керек? — Мм? Қашаннан бері бастыққа сыпайы формадағы дөрекі сөз айтылатын болған? Жүргім келді, жүрмін. Сен іштей тістене, соңғы қағазыңды алып шығып кетпек болғанда, Тэхён жолыңды кескестеп: — Тоқтаңыз, Кан ханым. — Жолдан былай тұрыңыз, жұмысыма барайын. — Жұмыс күте тұрар. Өзім босатамын. Бұны бір өз құзыреттілігін асыра пайдалану секілді сезіндің. — Мүмкін болса, тездетсеңіз. — Маған тез деп айтпашы. Мен басқаша түсініп қаламын. Өткен жолғы кеш туралы... — Не жайында айтып тұрғаныңызды түсінсем бұйырмасын. — Өте жақсы. Қытайлық деллегациыны күтіп алуға сіздің бартыныңызды айтқым келген. Бұл сіз үшін үлкен мүмкіндік. — Мүмкіндік? Делегацияға тек басшылар барушы еді ғой. — Өте дұрыс. Сіз менімен барасыз, - деді де кетіп қалды. Сен түсінбей орныңда біраз тұрдың да Тэхённың соңынан жүгіре: — Ким мырза, мен сізбен бара алмаймын. Мүмкін, Ынбёльді өзіңізбен ертерсіз? — Ынбёль? Оның басы бос емес, - деді де жедел сатыға кіріп кетті. Ал саған түсініп ал. — Ынбёльдің басының мұнда не қатысы бар?.. Сингапурлық деллегацияларды күтіп алуға әуежайға жиналған TQ ONE банк өкілдері ұшақтың қонғанын күтіп тұр. Мұнда жиналғанның барлығы сондай беделді, әр филиальдардың бір-бір басшылары. Арасында сен ғана жай қызметкер. Енді не болар екен деп қобалжып тұрсың. Бірде Тэхён қолдарыңнан ұстап қала: — Жарар енді. Сонша дірілдедің ғой. Сен қолыңа қарап қала: — Мер қобалжып тұрмын. Тэхён қолыңды босатып: — Сенің міндетің жай ғана күлімсіреп, әдемі сәлемдесу, - деді де әуежайдың келесі бетін қолымен нұсқады. Көптен күткен Сингапурлық деллегациялар келе жатыр екен. Тэхён саған бір жымиды да: — Жүр, - деп өзімен ертіп кетті. Барлықтарың бір нүктеде кездесіп, сәлемдестіңдер. Тоқырлаған еркектің арасынан сұңғақ бойлы бойжеткен көзге бірден ілікті. Бір ағылшын, бір кәріс тілінде сәлемдестің. Келген делегацияның жүздері жадырағандарынан хоть сәлемің дұрыс болды деп ойладың. Тэхён саған “ жарайсың ” дегендей көздерін қысты. Компанияны жоғарыдан көз тастай, бақылап тұрға Шиюнның жанына Чонгук келді де: — Шақырдыңыз ба, ханым? — А, Чонгук? Кел. Қарашы, сондай үлкен, иә? Чонгук компанияны сырттай алғаш көруі. Барлығы құмырсқалардай еңбек етуде. Чонгук: — Барлығы өз бас қамдары үшін, өмір заңдылығымер еңбек етуде, - деді мағыналы сөйлей. Шиюн Чонгуктың бұл сөзіне дән риза болғандай: — Дұрыс айтасың. Осынша дүниені уысымда ұстап тұру маған қиын. Түсінесің бе? - деп Чонгукке бір көзінде мұң бардай қарады. Шиюн үнемі қатал, жұмысына берілеген болаттай берік әйелдің көрінісінде байқалатын. Ал дәл қазір ол еркек атаулының алдында өз әлсіздігін мойындағандай болды. Чонгук Шиюнге қарап, екеуі үнсіздікте тілдесті. — Балаң барын айттың. Демек... әйелің де бар ғой. С.Солай ма? Алғашында Чонгук түсінбей қалды. Кейін мұны жай сұрақ ретінде қабылдап, одан арыға сұрау себебін саралап жатпады. — Әйелім жарты жыл бұрын қаза болды, - деді ауыр күрсініп. Шиюн үшін бұл бір қуанышты жауап болғанымен, қазаның аты қаза, өкінішін де білдірді. — Кешір. Арты қайырлы болсын. Чонгук жай ғана басын изеп қоя салды. Шиюн Чонгуктан баласы жайында сұрастырып, іштей өзінің ниетін білдіргісі келгендей болды. Кешкісін жұмыстан қайтар жолда, Ённың бала бақшасына тоқтадың. Ёнды көрмегеніңе көп болып еді. Оны өзіңмен алып кетуге келген едің. Бала бақшадан Ёнды алып шығып келе жатқаныңда, Ён: — Әке? Ённың алғаш “ Әке ” дегенін естіп, иіліп отыра: — Ён, жаңа ғана не дедің? Әке дедің бе? — Әке! — Әке! Иә, жарайсың, Ёён! Өзің тәп-тәттісің! Мына сөзіңді әкең естісе ғой. Балапаным, - деп құшақтап тұрғаныңда, жандарыңа расыменде Чонгук келді: — С/а? Артыңа қарап қалсаң, Чонгук тұр екен. Бірақ жалғыз емес. Жанында Шиюн бар. Ақырын орныңнан түрегеліп: — Сәлеметсіз бе! - деп иілдің де, — Ёнды көрмегеніме көп болды. Оны өзіммен алып кетсем бе деп едім. Саған қоңырау шалсам көтермедің. Сондықтан... — Кешіріңіз, бірақ Ён балақай бүгін сізбен бара алмайды. Чонгук Шиюнге қарап қалғанда, Шиюн үндемей қалды. Чонгук: — Егер қаласаң, бүгінше Ён сенікінде болсын. Ол да сені сағынып қалған болар. Сен Шиюн екеуін бірге көргенде ішің бүріп сала берді. Ёнға ақырын қарап: — Жүреміз бе, Ён? - Чонгукке артық сөйлемедің. Бірақ Чонгук мұны іштей қалайтындай, Ёнды сылтауратып сенімен тағы-тағы сөйлескісі келетіндей саған қарайлаумен болды. Бірақ сен Ёнды алдың да кетіп қалдың. Шиюн Чонгукке қарап: — Сендер таныс па едіңдер? Чонгук үндемеді. — Бұл қыз, өткен кештегі мейрамханадағы қыз емес пе? — Кеттік пе? - Чонгук көлігіне кетіп қалды. Шиюн таңданып қалғандай. Ёнды алып, кешкі асқа кафеге алып бардың. Тәтті тағамдар алып беріп жатқаныңда, апаң қоңырау шалып қалды. Біраз сөйлесіп, Ённың жаныңда екенін айттың. Немересімен біраз сөйлесіп, іске көшкендей: — С/а, сенімен бұл тақырыпта сөйлесемін деп ойламаппын. Мүмкін, өзің ойланып, бір шешімін айтасың деп күткен едім. — Апа, сенің не жайында айтқың келіп отырғанын түсінемін. Біраз күт, апа. Мен саған өзім айтатын боламын. Сау бол, - деп сөндіріп салдың. Терең күрсініп, апаңның да айтып жатқанын түсіністікпен қарауға болатыны жайында ойландың. Бірде сол маңнан өтіп бара жатқан Тэхён, сендерді көріп қалды да дереу сендер отырған жерге жетіп келді. Сенің жалғыз отырмағаныңды көріп жандарыңа келді де: — Оу, батыр. Інің бе? - деді Ённың басын сипап жатып. Сен еш эмоциясыз: — Балам, - деп қойып қалдың. Тэхён қолдарын бірден ала, саған қарады. Сен: — Не болды? Тэхён саған бір, Ёнға бір қарайлап: — Қалжыңың болар. Мен білемін, сенің басың бос. — Менің басым бос. Дегенмен, балам жоқ деген сөз емес. Тэхён бұған расымен сеніп қалды. Ақырын жаныңа отырып: — Көп сөзді доғарайық. С/а, саған бір жақсы ұсыныспен келіп отырмын. Өзің жаққан отыңды, өзің сөндір дегім келіп отыр. Сен түсінбей: — Не? Мұнымен не айтқыңыз келіп отыр? — Сен не жайында екенін өте жақсы біліп отырсың, - деді де үстелге бір конвертті қойды. Конвертті ақырын алып, ашқаныңда ішінде сен өміріңде көрмеген сумма жазылған чек тұр. — Мұныңыз не? Ұялмайсыз ба?! - ашуланып кеттің. Тэхён: — Мен әлі сөзімді аяқтаған жоқпын, алтыным. — Мен сізді түк түсінбедім! Және түсінгім де келмейді. Ён, тұр. Кетеміз, - дегеніңде Тэхён сені ұстап қала: — Егер маған көмектессең, мына чек сенікі, С/а. — Сізге не керек өзі? — Кан Шиюн. —?? — Ол менің әйелім. Расында...біз ажырасқанбыз. — Не? — Егер оны маған қайтаруға көмектессең, қалаған суммаңды да шеніңді де көтеруге дайынмын. — Мені не үшін айналшықтап жүргеніңіз түсінікті болды. Өткен кештегі кездесу де, мені таныстыруыңыз да бәрі сол үшін болғаны ма? — Дәл солай. — Онда мұныңыз бос әурешілік. Ол енді басқа біреуді тауып та алған шығар. — Мүмкін емес. Мен оны білемін. — Мен көрінгеннің ортасына түсетін біреу емеспін. Олай болса, өзіңіз жаққан отыңызды өзіңіз сөндіріңіз. Сау болыңыз! - дедің де кетіп қалдыңдар. Тэхён сенің сөздеріңе вах*й деп, ол да кетіп қалды. Шиюн кештетіп Чонгукты үйіне кіргізуге көндірді. Чонгук Шиюнның өзі айналшықтап жүргенін ойлап, мүмкін ол расымен мені баламмен қабылдағысы келген болар деп Шиюн жайындағы ойын 145 градусқа өзгертіп салады. Шиюн қара түсті атыласты халаты мен қызыл шарапты бөтелкені көтеріп келе жатты. Чонгук оны байқаған бойда: — Менің қызыл шарапқа аллергиям бар, - дегенде Шиюн еш саспастан: — Ах, мұны білмедім. Менде аққайнар да бар, - деді бейне бір бұл кешті әйтеуір бір ішімдіксіз өткізбейтінін қалағандай. Чонгук екеуі аққайнарды періп отырғанда Шиюн еріксіз әдейі жылап қалды. Чонгук одан себебін сұрағанда, Шиюн Чонгуктің тізесіне басын қоя: — Чонгук, мен қыз баласы болғандықтан бұл тұрғыда үлкен батылдығымды жиып келдім, - деп сөздің соңын үнсіздікке ұластырғанда, Чонгук них*я себе уже басталып кетті ма не деп батылдығын жия бастады. — Бәрін тасташы, - деп Шиюн нәзік қолдарын Чонгуктың кең кеудесіне ақырын жібергенде, Чонгуктың еркектік бойы дір ете қалды. Мұндайды жарты жыл шамасында сезінбеген еркек, бірден реакция берді де Шиюнның қолдарын ұстаған күйі ұйықтап кетті. Шиюн ваху* болып қала, Чонгукты есі дұрыс емес пе немене деп ойлап қалды. Сонша дайындалып отырғанда, Шиюн өз ойының іске аспай қалғандығына қапа болса да, на всяки случ деп Чонгуктың түймелерін ағытып, жартылай жалаңаш бірнеше фотоларды түсіріп алды. Аоаоао жоқ болып кеткенім рас. Білмеймін, жазбаларды жалғастырудың енді мәні бар ма жоқ па?.. #Calvin_Klein
#BTS_IMAGINE_QRF #Елестетші, кеш ауған уақыттан бастап су басына барма! Ымырт түскен уақыт. Қалың орманды жаяу кезген екі жолаушы, алыстан бір лашықтың әлсіз жарығын байқады. Көзге көлегелеу, тастан тасалау орналасқан лашықтың әлсіз жарығы, қанағатсыз бір жанып, бір өшуде. Екі жолаушы аяңдап, қырдың төбесінен маңдайына қолдарын қырлап, алыстан көз тастады. Кеш қарайып, бет ұшын үстіріп үлгерер суық ызғарға қалың тұман хош дегескендей, бірінің артынан бірі міңгесіп, төніп келе жатты. — Осы жерге аялдағанымыз дұрсы секілді, - дей арқасындағы жолсөмкесін жерге тастаған Лео. Бірде алыстан қасқырдың ұлыған дауысы желмен еміс-еміс есіле естілді. Бірден жан-жағана жалтақтай бастаған Тэхён: — Сен де естідің бе? — Қасқырдың дауысы. — Жазық далада ма? — Тездетіп анау үйшікке жетіп алайық, - деді қадамын жеделдете басқан Лео. Тэхён айналасына біраз қарап тұрды да ай сәулесінен көлеңкесі түскен Леоның ізімен жүріп отырды. Кішігірім лашық сыртына ілінген қолшам ендігі сөнгелі жатыр. Лашықтың есігі де көрер жарығы біткендей шиқылдап, үф десең ұшып түсердей болып тұр. Іштен әлде кімнің бір дыбысы шықпайды. Тэхён: — Іште біреу бар ма? — Шамның сөнгелі жатқанына қарағанда бірер күн бұрын бұл жерден кетіп қалғанға ұқсайды,- деп өз тұжырымын жасаған Лео, еш саспастан ішке кіріп кетті. Сонау жердің бір түкпірінен “ Көл ортасындағы арал ” атты аңызға айналған жерге келіп тоқтаған екі зерттеуші жігіттер, өздерін алда не күтіп тұрғандарын еш болжап болмады. Бұл әдеттегі күн секілді, езіле тапқан лашықтарын қоныс тұтты. Сонша жолдан шаршап-шалдығып, азықтары да таусылыпты. Екеуінің қарындары шұрылдап, осы зерттеу ісіне кіріспес бұрын қалай рахаттанып өмір сүріп жүргендерін еске ала бастады. Желкесіне қолын жастанып жатқан Лео, арадағы үнсіздікті бұзды. — Елге оралған бойда, босс бізді сияқысыз қалдырмас. Не дегенмен қаншама зерттеушілердің арасынан суырылып, алғаш болып бағалы тасты тапқан біз ғой! - деді ішін қуаныш кернеп. Тэхён жай ғана басын изеп қоя салды. Себебі, расында бағалы тасты тапқан Леоның өзі еді. Лео: — Елге қайта оралсам, еш нәрсеге қарамастан Ёнджиге сөз салатын боламын! - деді жымия. Мұны үнсіз тыңдап жатқан Тэхён, ауыр күрсінді де: — Әкесі саған қызын береді деймісің? — Берсе қолынан, бермесе жолынан. Егер бастартатын болса, мына тасты өзімде қалдырамын, - деп қойнынан бір зүбәржат тәрізді тасты алып шыққан еді, есіктің жырықтарынан түскен айдың болмашы сәулесіне де жылтырай кетті. Тэхённың көздері тасты көргенде қобалжып сала берді. Лео оған бір қарап: — Не болса да мен жерде қалмаймын, - деп жымия, тасты қайта қойнына салып қойды. Тэхён енді ғана есін жиғандай: — Лео, егер Ёнджидің өзі сенің бетіңді қайтарса ше? — Бәрі бір. Мен оған қол жеткізгенше, өз сөзімнен қайтпаймын, - ер жігіттік ақырғы сөзін айтқан ол, сол жағына қарай ауысып жатты. Тэхён: — Жолға таңертең шығамыз ба? — Иә, темірқазықтан солтүстік батысқа қарай жол тартамыз. Қазір бұлттар сейілгенде мен бағытты анықтап қоятын боламын, - деп өзі ұйқыға кетті. Тэхён Леоның өзіне деген сенімділігіне қайран қалғандай, әлдебір көзіндегі көлегелеу көңілімен қарады да сыртқа шығып кетті. Бұл түн жапан далада ас сусыз қалған екі жан үшін тым ұзаққа созылды. Тэхён сыртта отырып, өз өмірін саралай бастады. Осы жасына дейін еш нәрсеге қол жеткізбеген жас жігіттің өмірі тек көлеңкеде өтумен болды. Не жұмыстан жеткен жетістігі жоқ, не сүйген қызын өзіне қарата алмады. Ата-анасы баласының лас істерде жүретінін естігенде, ұлдарынан бас тартты. Бұл Тэхённың сағын сындырған күйде сындыра беретін. Тэхён осы тасты іздеуде өзінің бастықтары қомақты қаржы тіккендігін оған қоса істе жоғарылайтындарын алдын ала айтқан болатын. Бұл істе қаншама жалданғандар қаза болды, не қайта оралмады. Сонша уақытта тасты тапқан Лео болғандықтан Тэхённың көз алдында өз досының жоғарылап, бастықтың көңілінен шығып қана қоймай, екеуінің бірдей сүйген қыздары Ёнджиға сөз салатындығын ойлағанда, Тэхённың ішінде бір нәрсе бүлк ете қалды. Қолы қалтыраған күйі лашыққа қайта оралған Тэхён, өз-өзіне мүлдем ұқсамайды. Көздері ойнақтап, қарашығы алақ-жұлақ етеді. Тура Лео жатқан жерге келіп, жүрек тұсынан шырт ұйқыда жатқан Леоға қанжарын сұғып-сұғып алғанда, Леоның жан дауысы шықты. Тэхённың қолдарын қапсыра қыса ұстаған күйі: — С.Сен... Н.Не үшін? - көздері қанталап, тынысы тарылып жатыр. Тэхённың көздері жасқа тола: — Кешір, Лео. Кешір... Мен де Ёнджиді сүйемін. Менің басқа амалым жоқ. Мен де бақытты өмір сүргім келеді...- деп Леоның қолдарын ысырып тасады да қойнына тығып қойған тасты алып алды. Лео ақтық сапарға шығып бара жатып: — Тэ.хён, мен сені бауырымдай көрдім ғой...- көздерінен жастар сырғып өте. Тэхён артына бір қайрылды да дорбаларын алып, лашықтан шығып кетті. Лео кетіп бара жатқан Тэхёнға қараған күйі көздері ашық қалды. Тэхён дірдектеп, есінен адасардай басы ауған жаққа қашып барады. Қайта-қайта артына қарайлап, тап бір Лео артынан келіп қалатындай қарайлаумен болды. Бірде құлағына нәзік әуен естіле бастады. Тым нәзік, жіңішке, өте жағымды. Құлақ жарғақшаңнан өтіп, өн бойыңды ұрлап жатқандай. Тэхён біраз жүріп отырып, белгісіз бір көлдің жағасына келіп, әлсіздіктен сылқ құлады. Дорбасын тастаған күйі көлдің жағасына келіп, беттерін салқын сумен шайып-шайып қалғанда, көл бетінен өзінің жүзін көрді. Қанышер, баукеспенің нақ өзі қарсы алдында тұр. Тэхённың бойынан ток жүріп өткендей, өңі сұрланып кетті. Сол сәтте әлгіндегі нәзік қыз баласының дауысы қайта естілді. Бұл жолы тым жақын, әрі тым таныс. Ол тура Тэхённың құлақ түбінен сыбырлағандай “ Кел, кел Ким Тэхён ” деумен болды. Тэхён жан-жағына жалтақтап: — Ёджин? Ёджин! “ Кел, менің батырым! Сен ерлік жасадың! Мен сені мақтан тұтамын. Кел... Кел... ” деумен Тэхённың көңілін балқытып жіберді. Ай сәулесі көл ортасындағы шағын аралдың үстінде отырған бұрымды бикешті анық көрсетті. Су бетіндегі таста сылаң қағып отырған бикеш, Тэхёнды өзіне шақырумен болды. Біресе сықылықтап күліп, біресе нәзік жылап қояды. Тэхён бір орнында тұра алмай, әлгі дауыспен еріп, суды кешіп отыра аралға қарай бетті. Су деңгейі тізеден көтеріліп, бара-бара белден асты. Тас үстіндегі бикештен көздерін бір елі ала алмай, жанарына тамсанып кете берді. “ Кел, Тэхён! Кел, сүйіктім! ” есіңді арбап әкететін дауысымен Тэхён да көл ортасына жүзіп жетті. Әлгі бикеш Тэхёнды тасқа шығуға көмектесіп, бір-біріне бетпе-бет қарасты. — Ёджин! Ёджин! - көз алдында өзі сүйген Ёджинді елестетті. Өзін ұстай алмаған Тэхён, алдындағы сұлбаның еріндеріне жанасқанда, көздері бұлдырап, өзі көрген Ёджиннің бейнесі көз алдында жоғала бастады. Ары қарай ащы айқай күлкіге айналған бикеш, қарқылдап күліп-күліп Тэхёнды суға сүңгітіп әкетті. Тэхёнға дем жетпей, су бетіне қарай ұмтылғанымен екі аяғы жансызданып, тартылып қалды. Көз алдында су бетіндегі жарық бара-бара алыстай берді. Сырттан қарасаң, сондай терең емес көрінген көлдің Тэхён тұңғыиығына тартыла берді. Бірде құлағына Леоның сөздері естіле бастады. — Тэхён, мен сені бауырымдай көрдім ғой... #Calvin_Klein
#BTS_FANFIC_QRF ♨️ ҮШІНШІ КӨЛЕҢКЕДЕ ♨️ Басты рөлдерде: Чон Чонгук, Ким Се Яң, Мун Бёл, Ан Хи Ра. Жанр: романтика, драма, фантастика. Бөлім саны: mini 6. Автор: #FlowerFly {2-бөлім} — Ішімдегі суықтан өлетін зат, ол не? Сия рухы ма? — Жоқ, ол бала... — "Бала"? Есіңізден алжастыңыз ба? Бала кəдімгі бала ма? — Иә, бала! — Баласы несі тағы... Бір минут, бұлай мүмкін емес кой! — Неге?! Мүмкінн, бəріде мүмкін. Сен күтпеген дүниенің бəрі мүмкін. — Сіз жалған айтып жатырсыз! — Олай деме, сенің қорғаушың бұл. Ол болмағанда сен Мун Бёлдің құрбаны болар едің. — Қайдағы Мун Бёл, ол кім тағы. Онда шаруам жоқ! Бұл бала қайдан пайда болды? — Мун Бёл сені пайдаланушы! Зұлым елес.. Сенің дүние келгеніңді əжең дүниеден өткен уақыттан бері күтуде. — Кім болсада маған бəрібір! Бала кімнен? Сіз менің жігітімнің қандай қызғаншақ екенін білесізбе? Бала туралы естісе кіммен төсектес болдың деп мені аямасы анық! — Мун Бёл саған неге жабысып қалғанын білгің келмейме? — Жоқ! Бала кімдікі? Чонгуктен емеспе? — Жоқ. Саған дəл қазір сол қызықпа — Ия, Бұл бала адам ба өзі?? — Ия адам, жай ғана өзің шамалас жігіттен. Əкесін құрбыңнан сұра. Сол біледі, сен қанша дегенмен өзі апарды ғой! — Неме? Мен келесіде келемін. Сау болыңыз ханым! - деп жүгіре жөнелді. Хи Ра үй сырттында күтіп тұрған болатын. Се Яңның ойының бəрі, бала кімнің баласы. Мүлбе бақсыларға сенбитін қыз, тіпті расымен жүктіме оны тексерми жатып бала кімдікі деген оймен арпалысып келеді. Көзінен сырғып жастары түсуде. Сүйіктісіне қалай қараймын деп іштей қынжылып, бар ашуын Хи Радан алмақшы болды. Солай жүгіріп келген күйі Хи Раға бас салды: — Сен мені кімге апардың?! Кімнің құшағына салдың! Айт жаныңның барында!! Айт деймін саған, мен кіммен төсектес болдым! — Се Яң есің дұрыспа? Кіммен жатып, кіммен тұрғаныңды мен қайдан білемін. Сені ешқайда апармадым. — Не? Неге өтірік істеп тұрсың сен? Қалайша білмейсің? — Сен онда өз аяғыңмен барғансың. Өзің айтың емеспе түсіңде біреулермен түніңді өзкізгеніңді көргеніңді. — Ия, бірақ сол жерлерге сенің апарғаныңды айтты! Сен істедің солайма? — Қайдағы жоқ біреудің кесірінен екеуіміздің достығымызға сызат түсірмекшісің бе? — Не? — Есіңді жинашы, неге мені жасады деп ойлайсың. Мен саған солай жасайды дегенге қалай сеніп жатырсың. — Бақсы солай деп айтты. — Қойшы сен мүлде сенбеуші едің ғой. — Енді сенемін! Болды ма, енді менің сұрақтарыма жауапты қашан бересің? — Мен сені ешкімге апарғаным жоқ! — Онда мен неге жүктімін? — Не, не жүктісің бе? - кішкене ыржиып қалды. — Солай деді, білмеймін. Сенің апарған адамың əкесі деді. — Расымен жүктісің бе? - ішіндегі қуанышын жасыра алмады. Көптен күткен өз сəбиі секілді өмірне риза. — Ия дедім ғой! — Жүр ауруханаға тексеріл, сосын барып тезірек Чонгукке айтайық. — Не! Қайдағыны айтпашы оған не бетіммен айтамын. Оны білесің ғой, мен сол уақытта керек қылмай тастап кетеді. — Ия ол өзіне пəк, таза қыз керек екенін үнемі айтушы еді. Сол себептіде саған мүлде жақындамайтын солай емеспе?. — Міне солай ғой. — Мағанда керегі сол ғой, - деп сыбырлады. — А, не деп мұрныңның астынан мыңғырлап тұрсың? — Ештеңе жай ғана, ауруханаға барайық кəне. — Қорқып тұрмын, рас болса не болады. — Ештеңеде болмайды. Аурухана: — Сізде шамамен 16 апталық сəби. — Не?- Се Яң есінен танып қалды. — Медбике, медбике мұнда адам есінен танып қалды тездетіңдер!! Се Яң өзінің жүкті болып шыққанына күйзеліске түсіп қалды. Чонгуктен айырылып қаламын деп сəбиден құтылғысы келді. Бірақ түсік жасату мүмкін емес деді дəрігерлер. Егер түсік жасатса мүлде сəбилі бола алмай қалатын еді. Нағыз тығырыққа тірелу осы болса керек. Чонгук өзінің көп балалы болғысы келетінін айтқан болатын. Хи Ра бұл үшін өте қуанышты. Ол бұны тиімді пайдаланып кетті. Се Яң есін жинай алмай жатқанда, Чонгукке барып қайдағы жоқ біреулермен төсектес болып жүкті болып қалғанын айтып салды. Чонгук есе мың жерден сүйіп тұрсада өз ұстанымдарынан асып кетпеді. Се Яңды өзіне қиянат жасады деп білді. Онымен тіпті мəн жайды білу үшін кездеспедіде. Хи Ра қу түлкі болып шықты. Құрбысына сатқындық жасап, оның жігіттіне көз салыпты. Бақсы өтірік айтпаған екен. Се Яң кездесулерге де Хи Ра апарғанына сенімді болды. Барлық сұрақтың жауабы табылғандай. Бірақ зұлым елес Мун Бёл неге Се Яң таңдады, Хи Раның оған қатысы барма белгісіз болып қалды. Арада 5 ай өтті...... Хи Ра қандайда бір белгісіз адаммен телефон арқылы сөйлесіп жүр. Ары бері теңселіп жүрісінен қатты қобалжып жүргені көрінеді. — Ия, оны өлілер əлеміне қайтару керек. Жоқ, жоқ ол ондайға көне қоймайтын елес. Бар күшіңізді салу керек. Бұл жерде əңгіме басқада. Тез құтылуым керек. Се Яңның ай күні жақындап қалды. Чонгукпен айырылысып кеткен соң, аздап қиналды. Бірақ оның тіпті не жағдай болғанын сұрамағаны үшін оны жек көріп кетті. Сол кезден кейін бақсыға барып Мун Бёл ден құтылды. Сия рухы сыйға берген бала оның өмірінен жаман адамдарды шығарып салды. Сол кезде бақсының айтқаны: — Мун Бёл Чосон дəуірінде сенің төртінші атаңның əйелі болған екен. Ал əжең олардың арасына түсіп отбасын бұзған. Сол себепті кек алу үшін сені өлтірмек болыпты. Оның өзімен тілдесіп көресің бе? — Ол мүмкін бе?-деді Се Яң — Əрине, сен босанар сəтің келгенде, өлілермен тірілер арасында қаласың. Сол уақыт онымен тілдесіп көр. Балаңның əкесі кім екенінде біліп аласың. — Расымендеме? Бұдан артық қуанышты жаңалық болама.- деп қуанышы қойнына сыймай ай күні жетіп босанар күнін ынтыға күтіп жүр. Чонгук пен Хи ра өздерінше махаббат болып жүр. — Чооон, біз қашан үйленеміз.. — Хи Ра айттым ғой, келесі аптаға бəрін дайындап жатырмын деп. — Не болды, бəрі дұрыспа жаным.. — Се Яңды ойлап отырмын. Ол неге маған сатқындық жасады. Менен қателік кеттіме? — Ол саған сай емес. Бар болғаны сол. — Ал сен ше? — Мен сенің нағыз бағыңмын, - деп ернінен сүйіп алды. Се Яңның қолынан ғана ұстап, оған жақындамайтын адамда өзгерді. Бұл бір қарағанда Чонгуктың Се Яңды сүйгені, жай ғана көзбояушылық болғанға ұқсап кетеді. Хи ра оның басын айналдырып алдыма, əлде Чонның өзі оған ынтық болдыма, ол тек өздеріне аян. Се Яң мен Чонгуктың бірге өткізген қаншама естелігі болсада оны бірден ұмыта салды. Ұнату оңай болсада, ұмыту қиын еді ғой.. Ал Се Яң мың жерден оны жек көрседе, кейде оны ойлап жылап алушы еді. Ішіндегі өксік онын жанын тұншықтырып, азапқа салушы еді. Екі бірдей жақынының сатқындығы ауыр соқты. Өз сүйгенінен емес бала болсада оны жайменен қабылдап өмірнің мəніне айналды. Бірақ көп жылай беретін болды. Түн ауасы жаңбыр қатты жауып жатыр. Тап бір аспан тесіліп қалғандай. Жол қозғалысы қиын. Жедел жаңалықтарда кейбір жерлерде су тасқыны туралы хабарлауда. Хи Ра мен Чонгуктың бүгін ғана тойлары өтті. Олар өз неке түндерімен бос емес. Се Яң босану алдында.. — Тездетіңіздерші!! — Ханым, жолла жүру тым қиын. Аздап шыдаңыз жетіп қаламыз. — Сендер жеткенше мен өліп қаламын!! Аййй! — Ханым, жағдайыңызды түсінемін. Жедел жәрдем шамамен 20 минутта болады. — Өліп барамын! Ауырып барады, бала ше ол өліп қалмайдыма? — Ханым қасыңызда күйеуіңіз барма, тұтқаны бере аласыз ба? — Жоқ! Жоқ күйеуім. — Ал қасыңызда кім бар? — Ешкім жоқ! АААААААААА... — Ханым, бəрі дұрыспа? — Су кетті, су су кетті!! — Біз жете алмайтын секілдіміз, шыдаңыз. Босанып қоймаңызшы.. — Кетші-ей, өзімнің қолымда болса күтер едім... — Алло, ханым? Алло, алло? Се Яңның айқайы, барлық ауданға естілерліктей. Бір кезде есік ашылды. Дəрігерлерме деп үміттене қарап еді, үлкен қарт əже екен. Се Яңның қиналып жерде жатқанын көріп, дереу көмектесе бастады. Əже өзін біоінші қабатта тұрамын деп таныстырды. Жылы су əкеліп, сүлгілер дайындады. Се Яң ұзақ қиналды, бірде ол есінен танып қалды. Жедел жəрдемдегілерде келіп жетті. Олар оның есін жиғызбақшы болды. Бірақ Се Яң тап бір жансыз адамша ес түссіз болды. Дəрігерлер баланы тездедіп дүниеге келтіріп алды. Се Яң тап бақсы айтқандай өлілер мен тірілер арасында қалды. — Мун Бёл!! Осындасың ба? — Қош келдің, кішкентай. — Сіз Мун Бёлсізбе? - Се Яң өзі күткендей елес көрмеді. Ол тым əдемі жəне дене бітіміде келіскен, жақсы киінген сұлу əйел еді. — Ия, Бан Мун Бёл. Танысқаныма қуаныштымын Се Яң. Өліп қалдыңба? — Жоқ, мен өлуім мүмкін емес. Мен сізбен сөйлесу үшін келдім. — Менімше сен өлдің. Мен сенің өлгеніңді қаламаған едім. — Расымен бе? Мен арқылы кек алмақшы болдыңыз деп естідім. — Ия шынымен солай. Бірақ сені өлтіру арқылы емес, құрбыңа көмектесу арқылы. — Жасырын сөйлеуді қойыңыздаршы! Шындық ашып айтыңыздар. — Ата-əжең туралы естідің бе? — Ия, атам сіздің күеуіңіз болыпты. — Ия, ал əжең менің ең жақын құрбым болатын. Əжең мен тұрмысқа шыққалы, үйіме көп келетін болды. Солай күйеуімнің басын айналдып алды. Қара дуаның күшімен əрине. — Оның менің жағдайыма не қатысы бар? — Себебі əжең соны қалады. — Менің əжем дейсіз бе? — Ия, өзінің жазасын солай өтеймін деді. Ал құрбың сенің жігітіңді тартып алғысы келді. Мен оған көмек бердім. — Ал балаше? — Бала, сені чонгуктан алыстатушы, жай ғана солай. — Əкесі ше? Ол кімнің баласы? — Сенің жəне Сия рухының. — Сия рухы оны мені құтқару үшін сыйлағанын білемін. Əкесінің есмін айтыңызшы. — Сия рухы! Ол сені ұнатып қалған көрінеді. Біздің жоспарда ешқандай бала болған емес. Жай ғана сені опасыздық жасады деп көрсеткіміз келген. Ол өзі араға түсті. — Мүмкін емес.. — Болды өз əлеміңе оралатын уақыт келді. Саған қиянат жасағаным үшін кешірім сұраймын.Ұлыңа жақсы ана бол - деп басын ищеп құрмет көрсетіп қоштасты. Се Яң есін жинағанда ауруханада болдың. Қасында кіп-кішкентай періштесə тəп-тəтті болып ұйықтап жатты. Ол оны қатты уайымдап еді. Аман қалғаны үшін қуанып көзінен жастары сырғып түсе берді. Алғаш ана атану сезім бойын жылып, ерітіп барады. Сəбиін қолына алып: — Сону, ұлым менің, жарық жұлдызым. Найзағай ойнаған түнде, өмірме жарық сыйлаған күнім менің. Сонуым, өмірімнің мəні. - деп бетінен жұмсақ сүйіп, иісіне тоймай құшақтап отырды. Есіктен бойы ұзын, иығы кең, сұр түсті күртеше киген, сымбатты, қолында гүл шоғы жəне балаға қажет заттары бар ер адам кіріп келді.. — Рұқсатпа? - деп жымыйды. — Ия, кіріңіз сізге кім керек? — Сен, - жүзінен тап бір шуақ шашп тұрғандай жарқырап тұрды — Кешіріңіз? Мен бе? - жаңылысып келіп тұр деп ойлап қалған еді. — Ия, болады ғой ия. — Жарайды болады. Алайда сіз кімсіз? Не үшін келдіңіз? — Ұлымды көруге... 2 бөлімнің соңы..
#BTS_IMAGINE_QRF #Елестетші, маған ешқандай кектің керегі жоқ. Тек сен жанымда болсаң болғаны, Тэхён... #Елестетші, көңілді күйде отбасы дастархан басында отыр. Кішкене қыз ата-анасына мәз болып қарауда. Қайдан білсін дәл қазір көз алдында ата-анасының өлігін көретінін. Қыз тым аңғал. Әрі тым кішкентай. Бірақ бұл оның өміріндегі алғашқы сынағы. Бұл кішкене қыз Кю С/а болады. Әкесі Кю Мунхо. Анасы Ли Дживон. С/а әкесін қатты жақсы көреді. Олсыз ешқашан ұйықтай алмайды. Әкесі қасында болмаса ол истерика шығарады. Ал әкесі қасында болса ол тыныш әрі көңілді болады. — Қане, ханшайым, свичаны үрлеп жібер, - Кю мырза, кішкене ханшайымының алдына тортты қойып. Күлімдеген С/а свичаны үрлеп өшірген кезде үй есігі қағылды. Кю мырзаның жүзі өзгеріп: — Дживон, С/а-ны тық. Ол туралы ешкім білмеуі керек. Тезірек! - деп, есікке қарай беттеді. Дживон ханым қызын сол жерде орналасқан сенің тығылатын жеріне отырғызып: — С/а, алтыным, осы жерден шықпай отыр, жарай ма? — Жарайды, апа, - күлімдеп. Дживон қызына күле қарап есікті жапты. Мунхо мырза есікті ашқан сәтте оның басына оқ тиді. Бұл дауыс бүкіл жерге жетті. Көшеде асығыс жүгіріп келе жатқан жас әйел көз алдында болған жайтты көріп: — Ме... Мен кешіктім. Аға... - жерге отыра қалды. Тағы да оқтың дауысы шықты. Олардың кетіп бара жатқанын көрген әйел, олар ұзап кеткенше сол орыннан қозғалмады. Тіпті тұруға шамасы болмады. Бірақ ол жылай алмайды. Бұл әу баста ағасының жоспары болды. #Еске_түсіру Қонақ бөлмеде отырған төрт адам. Мунхо мен Дживон. Мунхоның қарындасы Санни. Саннидың күйеуі Чимин. — Сонымен аға, сенің жоспарын қандай? — Кешкі уақыттарда ол келуі мүмкін. Сол кезде біз С/а-ны ас үйде орналасқан қара шкаф ішіне тығып қоямыз. Егер біз анау болып жатсақ, олар кетісімен жарты сағаттан кейін С/а-ны алып кет. Есімін өзгерт және ол он сегіз жасқа толған сәтте менің компаниям, қонақ үй, мектеп оның атына жазылуы керек. Ал қазір мен оларды сенің атыңа жазамын. Осы жерге қолынды қой, - төрт қағазды оның алдына қойып. Санни үш қағазға қолын қойып, төртінші қағазды оқып тоқтап қалды. Ағасына қарап: — Бұл... — Кезінде әкемізге тиесілі болған аурухананы қайта өзімізге қайтарып алдым. Сен мұны басқаруды қалап едің ғой. Бұл менің саған сыйлығым болсын, қарындасым, - деп күлді. #Аяқталды Санни орнынан тұра ағасының үйіне жүгірді. Ағасының өлі денесін көріп: — Аға... — Санни, уақыт аз. Тез С/а-ны алып кетіңдер. Олар кетпес бұрын бұл жерге бомба қойып кетті. Тезірек бол! - Чиминнің дауысы оның құлағындағы құлаққапта сөйледі. Санни тез қадамдарымен С/а-ны шкаф ішінен алып: — Түш, жылама күнім, - көтеріп ала ол жерден кетіп қалды. Он үш жыл өткен соң. Таңғы уақытта Сеул қаласына мотоциклмен жеткен бойжеткен. Басында шлемі жоқ екенін байқаған детектив жігіт: — Ереже бұзушылар тым көбейіп кетті, - көлігін оталдыра мотоцикл артынан қуды. Мотоциклдегі қыз оны байқап күлді. Көлік дабылын басқан жігіт: — Мотоциклдегі бойжеткен дәл қазір тоқтаңыз. Бірақ оны тыңдап тұрған қыз жоқ. Одан сайын жылдамдығын көбейтіп келесі көшеге бұрылып кетті. Шамамен жарты сағат бойы мотоциклді қуған көлік ақыры үлкен үй алдына мотоциклден кейін келіп тоқтады. Көліктен түскен жігіт: — Жоқ, сен неге ережені бұза бересің, Эмили? - мотоциклден түсіп жатқан Эмилидің қасына келіп. С/а күліп: — Сонхо аға, қазір қала ұйқыда. Шлемсіз айдасам сенің жынына тию үшін ғана ғой, - дедің. Сонхо терең тыныс алып: — Екі жыл өтсе де бұл мінезің дым өзгермепті, Эмили. Қазір сағат алтыдан кетті. Барып демал, - дей, басыңнан сипап үйге кірді. Сен күлдің. #Елестетші, бетіне жылы қол тигенін сезіп ояндың. Өзіне күлімдеп қарап отқан тәтеңді көрдің. — Оятып жібердім бе? - көзіне түсіп тұрған шаштарды артқа жинап. Сен басыңды шайқадың. — Бүгін 18-ге толдың. Эмили, маған мынаны айтшы. Сен әкең үшін кек аламысың? — Тәте, маған ешқандай кек керек емес. Қолымды қанға бояғым келмейді. Оның үстіне менің әкемді өлтірген адамның кеше ғана бақилық болғанын білдім. Сондықтан маған кек алып керек емес. — Ал егер сенің оның баласын ұнатып қалсаң ше? — Оған оның еш қатысы жоқ. Ол емес қой менің әкемді өлтірген. Және ол кінәлі емес оның әкесі қанішер болғанына. Дұрыс айттым ба, тәте? — Дұрыс айтасың, күнім. Сендей жиенім болғанына шүкір деймін, - бетіңнен шымшып. — Бүгін сені бір сыйлық күтіп тұр. Жуынып болған соң, төменге түс. — Жақсы, тәте, - дей орныңнан тұра жуынатын бөлмеге жол тарттың. Төменге түсіп келе жатырсың. Дастархан басында отырған көкеңді көріп: — Чимин көке! - баспалдақтан жылдам түсіп. Сенің дауысыңды естіген Чимин: — Эй, асықпай түс. Құлайсың қазір, - өзіне қарай жүгіріп келе жатқан саған ұрыса. Бұған дастархан басында отқан және қызметкерлер күлді. Сен оны қатты құшақтап алдың. — Дым өзгермеген екенсің ғой, тентек қыз. Асықпай түс десем сен бүкілін керісінше істеп. — Әке, ол адамды уайымдатпаса Эмили болмайды ғой, - Сонхо сені мазақ қылып. — Қазір саған мазақ қылғанды көрсетемін. — О, жоқ! - сенен қашып. Сендердің қылықтарын үйді бақытқа толтырды. Бұл қашанға дейін созылады екен? Жалғасы бар... #j_fla - ұзақ уақыт өте салып тұрған жазбам.
#BTS_SCENARIO_QRF ❓Құпия❗️ 2-бөлім Өткен бөлімде: – Сен жертөлеге түсіп пе едің? - дегенде Чимин: – Жоға, мен бұл қағаздарды алғанда жазу мен оқуды әлі білмейтінмін, - деді. Минджу мен Чимин әлгі қағаздар жайлы түнімен әр нәрсені бір, ой елегінен өткізіп, ұзақ пайымдау жасаған еді. Осылай Минджу Чиминнен сол бұрынғы үйдің мекен-жайын сұрайды. Чиминнің есінде бары тек қана үйдің номері болатын, ол номері 9-ыншы үй. Минджу Чиминге бұл қағаздарды оған жертөледе біреу бергенін, онда біреудің қамаулы болғанын және оның түсіне кіріп жатқан адам да сол болуы әбден мүмкін екенін жеткізеді. Чимин Минджуге қарап: – Қарғыс атқыр, ойлашы бұл шынымен болса? – Әрине, шын. Өзің ойлап қарашы, жертөледе ешкім болмаса жайдан-жай әлгі бұрышта қағаз тұрмаушы еді ғой. – Мүмкін емес. Егер онда біреу болса, ата-анам білуші еді ғой. – Міне, әңгіме сонда жатыр, Чимин. Ол үйдің жертөлесінде адам болғанын білгендіктен, ата-анаң ол үйді сатып, бәледен аулақ болғысы келгені анық. – Менің білгім келетіні, әлгі адам онда әлі де бар ма? Әлде ол өліп қалып, әруағы мені мазалап жатқан болар ә, мен оны құтқармағаным үшін? Айщ, щиб*ль! – Қайдағыны айтпашы, қайдағы әруақ? Түннің бір уақытында ондай нәрсе айтпашы, мен қорқамын, Чимин-щи, - Минджудың түрі өзгеріп сала берді. Осыдан соң екеуі де үн қатпады. Минджу қорыққаннан ба әйтеуір төсектің астына кірді де, сілесі қатты. Ал Чимин болса әлгіндегі жағдайды ойлап, біразға дейін көз ілмеді. Таң. Ұйқысынан ерте оянып алған Минджу, кешегі қағаздарды алып, қайта қарап отырды. Суреттерден бір белгі іздеген Минджу, бұл қағаздарды расымен де жертөледегі белгісіз қыз баланың бергеніне сенімді болды. Қағаздағы салынған қорқынышты суреттерді үлкен адамның салмағанына да сенімді болған Минджу, Чиминді оятуға беттейді. Дәл осы сәтте су терге түскен Чимин, сандырақтай бастаған еді: – Жоқ, олай етпе... Өтінемін, жоооқ. Чимин орынынан атып тұра, ентігін баса алмай жатты. Оның мұндай түрін көрген Минджудың өзі Чиминнің қорқынышты түсін, сезінгендей күйде болды. Үстелде тұрған стақанға салқын су құя, Чиминге ұсынып: – Тағы да сол түсті көрдің бе? – Мен тіпті ұйықтауға қорқамын, Минджу. Мен.. Сен.. Сені..? - Чимин өте жайсыз түрде Минджуға қарап, бір нәрсені айтқысы келуде. Бірақ ол әлі де өз-өзін қолға ала алмай, сөздің соңын жұтып қоюда. Минджу да оны асықтырмады. Өзіне келіп алғанша оны күтті. Артынан Чимин салқын душ қабылдап, бір жеңілдеп қалғандай болды. Оның бұл жолы дәл сол түсті көрмегені, оның ұйықтап жатып айтқан, түсініксіз сөздерінен аян еді. Минджу мен Чимин таңғы астарын ішіп болғасын, бүгін сабаққа бармай, асықпай отырып сөйлесуді ұйғарды. Минджу Чиминге әлгі үйді табуға ұсыныс білдіреді. – Бірақ біз ол үйді Пусанның қай бұрышынан іздеп табамыз? Ол үйді табу оңай болмасы анық. – Оңай болған да қандай. Ата-анаң келгенде әкеңнен сол үйдің мекен-жайын сұрайық. – Айтады деп ойлайсың ба? Бір сөзіңде жертөледе адам барын білгендіктен, ата-анамның ол үйді сатып бәледен құтылуы мүмкін екенін айтып едің ғой. – Дұрыс айтасың. Айтпаулары да әбден мүмкін. Бірақ, Чимин, сен мына түсің жайлы оларға айтқың келмей ме? – Оларға айтқанмын, бірақ олар мұны менің кешке көшеде көп қаңғитынымның кесірі деп отыр. Баса мән берген жоқ. – Түсінікті. Айтпақшы, бүгін түсіңде не көргеніңді айтқың келмей ме? - Минджу таңертеңгісін Чиминнің сандырақтап айтқан сөздерін есіне ала. Чимин де ұзақ ойланбай, көрген түсін есіне алып: – Иә, бүгін басқаша түс көрдім. Сенесің бе, түсімде сені де көрдім. – Мені? Мен не істеп жүрдім? Әлгі әйелге менің қатысым жоқ екеніне сенімдімін, - Минджудың түрі өзгеріп, тұла бойы дір ете түскендей болды. – Онысын білмедім, бірақ ол сені өлтірді. Сосын мені өлтіруге ұмтылды, бірақ мен оянып кеттім. – Мені өлтірді? Чимин сен өзіңнің былығыңа мені араластырмақсың ба? Хаха, күлкілі. Мұныңды қалай түсінуіме болады, қарғыс атқан түсіңе мені неге араластырасың? Менің кінәм сенің жаныңда бір күн қонғанымда ма, құрып кеткір. Минджу дәл қазіргі сәтте шокта болды және ол өзінің жан досына не айтып жатқанын да ұғынбады. Оның бар ойы әлгі түске өзінің де бір қатысы бар екендігінде сене алмай қорқынышта болды. Ал Чимин болса шыны керек Минджудан бұндай сөздерді күтпеген еді. Оның да дәл қазіргі сәтте ойы сан-саққа кетіп жатты. Чимин ойын жинақтай, Минджуге қарап: – Кешір! Мен бұлай болады деп ойламадым. Сені көремін деп ойламадым. Үйіңе қайт, кеше қасымда болғаныңа рақмет! - деген күйі бөлмесіне көтеріліп кетті. Ал Минджу болса сараң күйінде үнсіз ғана үйді босатты. Чимин бөлмесіне келе, жаңағы қағаздарды алып, әр қайсысына үңіле ұзақ қарады. Және ондағы сөздерді түсінуге тырсуда. – “Айналаңдағылар екі жүзді, олардан қорық” неге? Менің айналамдағылар кімдер болды? Ата-анаммен және кімдер? Кішкентай күнімде менің айтарлықтай достарым да болмады ғой. “Сен менен аумайсың, екеуіміздің кескініміз өте ұқсас” бұл қалай? Ол мені көрген бе? Біз қай жағынан өте ұқсас болуымыз мүмкін? Өте жұмбақ… “Еденге құлағыңды тос, біз бірге бола аламыз” сонда ол менімен тілдескісі келген бе? Жо-жоқ, ол мені көрмеген, көрген болса ол менің әлі әріп танымайтындай кішкентай екенімді білген болушы еді ғой. Әлде ол оқуды үйренген күні осы хаттарды оқып, мені құтқаруға келеді деп үміттенген ба екен? Айгуу, басым қатып кетті ғой. "Біздің кескінім өте ұқсас" дегенін қалай түсіне аламын, ол маған ұқсай ма? Ол неліктен қорқынышты қыздың суреттерін сызған? Неге? Менде сұрақ көп бірақ жауап жоқ… #HobiLopi
#BTS_MESSAGE_QRF Тақырыбы: Біреудің күйеуін интернет арқылы “ тексеріп беремін ” деп, сол күйеуіне өзің ғашық болып қалдың. 3 bolim Мүмкін іш пыстырарлық болды. Келесі бөлімде бір жақты ететін боламын. Интрр~р~рига! 4-ші бөлім 140 лайк 35 комм #Calvin_Klein
#BTS_IMAGINE_QRF #Елестетші Тэхён екеуің сəби күтіп жүрсіңдер, дəрігерлер сендерде егіз болатынын айтты. #Елестетші екеуің үйленгендеріңе 3 жыл өтіп кетті. Ал Тэхён болса əке болуды армандайды. Бірақ əлі сендерде бала болмай жатыр. Қанша əрекет етсеңдерде пайдасы болған жоқ. Сен Тэхённың əке атанғанын қалайсың сол себепті онымен ажырасқың келеді. Бірақ Тэхён сені шын сүйгендіктен барлығынада дайын, тіпті ұрпақсыз өтугеде. Сен ажырасу үшін сылтау іздеп ұрыс шығаруды əдетте айналдырдың. Тэхён əрдайым сенің айтқаныңды дұрыс деп, сені жеңіп кете беретін. #Елестетші тағыда ұрыс шығарып бастадың. Бұл жолы Тэхёнды басқа қызбен көріп қалдың. Қызығы Тэхён ақталуға тырыспайды. Сен бұл рас деген ойға сенгің келмейді. Ажырасқың келгенімен одан сатқындыты күтпеп едің. — Тэхён! Менімен өміріңнің соңына дейін бірге боламын дегенің қайда? Баламыз болмасада, мені тастамаймын деп едің ғой. — С/е, бастамашы тағы. Шаршап тұрмын, басымда ауырып тұр. Сенімен ұрысқым келіп тұрған жоқ. Өзің емеспе ажырасам деп қоймайтын. Міне саған мүмкіндік, кет енді! — Не? #Елестетші сен оның кет деп айтқанын мүлде күтпеп едің. Бұл сөз жаныңа қатты батып кетті. Тэхёнды ұрғылай бастадың. — Опасыз, мені осылай қорлайын дедің бе енді?! — Кім сені қорлап жатыр? Қайдағыны айтпашы. — Сатқын неме бəрі өтірік болды ғой сонда. Мен бала туа алмайтынымды пайдалып жатырсың ба? Осы үшін сенде бала болмай жатыр. Сенің ойың арам себеі түсіндің бе! - деп қатты сөздер айтып тастадың. Бұл сөзді күтпеген Тэхён, саған қол көтеріп, бетіңнен салып қалды. #Елестетші сен есіңнен танып қалдың. Есіңді жисаң ауруханадасың. Тэхён сенің жаныңда жылап оянғаныңды күтіп отыр екен. Ол сені ұрғаннан есінен танып қалды деп қорқыпты. Сен ес-түссіз жатқаныңда дəрігер сенің жүкті екеніңді айтқан екен, Тэхён балаша жылап əлі көз жасын тоқтата алмай отыр. Саған жаңалықтыда айтуға шамасы жоқ. Дəрігер келіп сіз жүктісіз деп еді, сенде Тэхёнға қосылып жылай кеттіңдер. #Елестетші екеуің жылап отырғандарыңа біраз болды. Тіпті бір бірлеріңе тіл қата алмай отырсыңдар. Айтқан сөздерің үшін кешірім ғана сұрай алдыңдар. Содан соң дəрігер жүктілік мерзімі 4 апта екенін жəне арнайы құрылғымен жүрек соғысын естугеде болып қалады деп айтты. Сендер ол жайлы білуге асықпадыңдар. Бірақ оны көруді дұрыс деп шештіңдер. Тэхён жүрек соғысын естігісі келді. #Елестетші дəрігер сендерде егіз деп сүйіншілетті. Тэхён: — Егіз? Расыменбе? ханым, шатасып отырған жоқсыз ғой ия. — Жоқ, əрине. Менің қате айтқан кезім болмаған. Сіздерде расыменде егіз болады. — О құдайым, мен расымен əке боламын солайма. Рахмет С/е, рахмет жаным. Сен тек қана жылап, жүрегіңнің астында тағы тіршілік бар екеніне қуанып отыра бердің. — Тэхён, құттықтаймын біздің балаларымыз болады - деп жылы көз қараспен қарап қойдың. Тэхён бұл көздерге еріп кетердей күй кешті. #Елестетші жерік болған затыңды Тэхён екі айтқызбай, қалағаныңды əкеліп беруде. Қыс түсіп қалды. Ал сен құлпынай жегің келіп жүр. — Тэхёёён, — Ия ханым, бұйырыңыз. — Тууу, ойнамашы. Құлпынай жегім келіп жүр. Бір аптадан асты. Сені ойлап айтқым келмеген еді, бірақ қатты жегім келіп жатыр. — Неге ертерек айтпайсың, ұлдарым өзіме ұқсаған əдемі болу үшін сен жегің келген затты тойып жеуің керек қой. — Пах, шіркін-ай. Сен əдемісің бе... — А? — Сен расымен сымбаттысың. Ұлдарым дедің бе? Расымен бізде ұл болатын секілді. #Елестетші сəбилерің дүниеге келді, егіз ұлдарың болды. Екеуінде Тэхён туғандай, əкелерінен аумайды. Сенің жерігің қанғандықтан ұлдарың сүп-сүйкімді, жəне сымбатты. Тэхённың қуанышында шек жоқ. Енді екеуің ата-ана атандыңдар. Бір-бірлеріңе деген сезімдерің күшейе түсті. Ұлдарың 3 жасқа келгенде сен тағы жүкті екеніңді білдің. Бұл жолы егіз ханшайымдар екен. Тэхён саған ұқсаған қыздары болуды, екеуің кездесе бастағаннан армандап еді. Міне арманы орындалып жатыр. Солай екеуің үлкен отбасы болдыңдар.... #FlowerFly
#BTS_MESSAGE_QRF Тақырыбы: Біреудің күйеуін интернет арқылы “ тексеріп беремін ” деп, сол күйеуіне өзің ғашық болып қалдың. 2 bolim 3ші бөлім 140 лайк 35 комм #Calvin_Klein
#BTS_FANFIC_QRF ♨️ ҮШІНШІ КӨЛЕҢКЕДЕ ♨️ Басты рөлдерде: Чон Чонгук, Ким Се Яң, Мун Бёл, Ан Хи Ра. Жанр: романтика, драма, фантастика. Бөлім саны: mini 6. Автор: #FlowerFly [1-бөлім] — Оның бойында мен сүйетін қасиеттер жоғалып барады. Мен оған қалай үйленбекпін. Бізде бəрі бұрынғыдай болар емес. Сезіміміз суығанда қалай үйленбекпін, Хи Ра.... Түс ауған уақыт. Хи Ра: — Ей, құрбым. Жаңалықты естідің бе? Се Яң: — Қандай жаңалық? Сен ғана елден алдын біліп алатын. — Бақсы, көріпкелдер көбейіп жатыр екен. — Содан? — Ей, ақымақ! "Неге" деп сұрасай. Елестер жаны тынышталмай, барлық бақсылардың қасиеттері оянып жатыр. — Хмм... Оларға не болыпты жаны тынышталмай? Неге қайдағы жоқты айтып жатырсың?! — Туф, сенде бір, тыңдасай. Айтып жатырмын ғой! — Ал айтыңыз, бақсы ханым. Елестер не деп жатыр? — Мен ешқандай да бақсы емеспін. Тек қана елестерді көріп қаламын... — Иә, елестерді көріп келе жатқаныңа 2 жылдан асты ғой, білемін. — Бақсы əйел айтты, бір елес бар екен. Əйелдің рухы. Өз ғашығы той үстінде тастап кеткен көрінеді. Сол үшін кек алмақ болыпты, нəтижесінде із-түссіз жоғалыпты. Қазір барлығы сол елесті іздеуде. — Расымен бе? Сонда қайда кеткен? — Білмеймін... — Туууф, айтсаң толық айтпайсың ба?! — Өзің ойланып көр... - деп, Хи Ра автобусқа мініп жүріп кетті. Се Яң ойға батып отырып қалды. Солай өз автобусын өткізіп алды. Ол өзінің айналасында өзгерістердің орын алып жатқанын сезген болатын. Тылсым дүниелер болып жатса да көңіл аудармауға тырысатын. Өз сүйіктісінің бейнесі құбыжықтай көріне бастағанда ғана, бұл дүниеге шынайы қарай бастады. Арада бір аптадай уақыт өтті. Се Яң күннен күнге тым ерсі қылықтар жасай бастады. Əлі өз сүйіктісі құбыжық бейнесінен арылмады. Бұл жайлы Хи Ра білгенін дұрыс деп ойлады. — Хи Ра... - деп, жылап жіберді, — Əйй, не болды? Тағы қандай өнер көрсете бастадың? — Хи Ра, бұл мен емес, бұл мен емес, - деп, өксіп жылай берді. — Не болды? Неге жылайсың? Жай əзілдедім ғой, сенің барлық күлкілі қылықтарыңды менен артық кім білсін. — Хи Раа... қиналып кеттім. Өзім жалғыз қалған уақыттардың бірі де есімде жоқ. Ал, ал Чонгук болса, құбыжыққа айналып барады. Оны көргенде қалай өзгергенімді байқамай да қаламын. — "Құбыжық" дегенің не? Ол саған қол көтеріп жүрме, əлде сені ұнатпай қалды ма? - деп, Чонгуктың айтқандарын елемеуге тырысты. — Жоқ, мүлдем олай емес. Оның бейнесі, оның əдемі сұлу жүзі... Ол сайтанға ұқсап барады. Оның алдында өз-өзімді ұстай алмай жатырмын. Қалай оны ұрып жібергенімді, оның сөздерін елемей қалай кетіп қалғанымды сезбей қалудамын. — Немене? Неліктен? Əзілдеп тұрсың ғой, иә? Елестер туралы айта бергенім үшін, осылай айтып тұрсың солай ма? — Жоқ... Рас айтамын. — Бәлкім жай ғана шаршаған шығарсың. Демалсаңшы, университеттегілерге өзім айтамын, ертең сабаққа барма. — Бірақ көмектеспейді-ау. — Ертең Чонға айтамын, келіп сенімен сөйлеседі. — Жарайды, мен енді үйге барайын. Қараңғы түспей жетіп алсам жақсы. — Уайымдама, бəрі жақсы болады. Се Яң қалай қараңғы көшеге кірді, солай есін жоғалтты. Үйге жеткенше не болғаны есінде жоқ. Анасының алдына келгенде ғана ұйқыдан оянғандай болды. Анасына тіл қатпай ұйықтауға кетіп қалды. Анасы үшін бұл ендігі қалыпты жағдайға айналған еді... Таң, сағат 11 шамасы болып қалды, Се Яң əлі ұйықтауда. Есік қоңырауы естілді. Анасы жұмысқа кетіп қалғандықтан, есік ұзақ уақыт шырылдап тұрды, Се Яң амалы жоқ ұйқыдан оянды. Барып есікті ашты. Чонгуктың түрін көріп, шошынғаннан ұйқысы лезде ашылып кетті. Оның қорыққан түрін көріп Чонгукты еріксіз күлкі қысты. Əрине, Хи Раның айтқан әңгімесі күлкілі болғандықтан оған сене қоймады. Алайда, Се Яңды шын сүйгендіктен, оны барынша өзініңкі етіп ұстап қалғысы келді. Чонгук: — Жақсымысың? Се Яң: — Иә-иә, тəуірмін. — Əліде мені құбыжық етіп көріп тұрсың ба? — Эм... мені қате түсініп қалма, мен расымен қиналып кеттім. — Олай деме, мен сені шынымен жақсы көремін. Қандай жағдайда да бірге боламыз. Арамызда түсініксіз жайттармен сезіміміз суып кетті. Бір-бірімізден қаншалықты алыстап кеттік. Бəрібір де сенімен бірге болғым келеді, - осы уақытта Се Яңның көзіне Чонгук баяғы қалпында көрінді. — Мен де сені жақсы көремін, мені кешірші. Сені көп қинадым ба? — Бəлкім, ішке кірермін, - деп, махаббатпен жымиды. — Ааа, ойбай. Кір иә, байқамай қалыппын. — Иә, киіміңді де байқамадың ба? — А? — Тым ыстық киім немесе өте сүйкімді, - деп, күліп ішке кіріп кетті. — Үстімдегі түнгі киім ғой. Несі ыстық, сүйкімді дегеніңді түсінемін. Көзіңе не болған? — Сені түнгі сүйкімді киіммен көру ыстық. Екеуі осылай күліп, ойнап барлық түсінбестікті шешкендей болды. Чонгук та өз сезімдері базы қалпында екені үшін қатты қуанды. Осылай Чонгуктың бейнесі құбыжықтан адамға айналды. Бір-біріне сезімін ашық айтқанда, Чонгук сұлу жүзде көріне бастады. Кішкене ұрыс болса құбыжыққа ұқсап кете берген еді. Бұл жұп бұның сырын түсіне алмады. Се Яң есін жиғандай болып жүр еді, бір күні түсінде қорқынышты оқиғаға куə болды. Бұл жалғыз қалғанда ұмытып қалған естеліктері еді. Ол жеңіл жүрісті қыздардың ауданында жүргенін көрді. Жəне бірнеше рет бір жігіттермен төсектес болып жатқанын да көреді. Бұл түстен ауыр зіл басып қалғандай оянды. Өз-өзіне сене алар емес. Бұл жағдайлар туралы бірінші Хи Раға айтуды ойлады. Бұл жағдайды Хи Ра естігенде, сеніңкіремеді. — Қойшы, жай ғана түсің ғой. Өзің ойыңнан шығарып алған шығарсың. — Солай ойлайсың ба? — Иә, солай. Неге өзіңе сенбисің? — Бұл жайлы Чонға айтсам қалай? — Солай істесең "сезімдерің суып кетеді" деп қорықпасаң, айт. Чонгук: — Қалайсыңдар, қыздар? Се Яң жағдайың жақсы ма? Түрің бозарып тұр ғой. — Не ғой, Чон... — Се Яң, бақсыға барып емделгісі келеді екен. Қайта жағдайы қиындап жатырған секілді. — Не болып қалды? Жағдайың нашар ма? — Жоқ, жаным. Бəрі жақсы, қорқынышты түс көріп жүрмін. — Жақсы, барып емдел, жақсы болсаң болды. Хи Ра өзінің таныс бақсысына апарды. Се Яң бақсыға қаралғысы келмесе де, өзінің түсінен кейін қорыққан соң бəріне көнді. Бақсының қараңғы бөлмесі. Адамның бас сүйектері мен қанның иісі адам шошырлық. Се Яң естен танарлық күйге енді. Бөлме есігін аттағаннан бері ойланып келеді. Көз алдында түрлі көріністер болып жатыр. Адамды өлтіріп жатқан сəт, қыздарды зорлап жатқандағы айқайлаған дауысы құлағын керең етердей. Тылсым дүние оның бойынан бір затты сыртқа тартып тұрғандай. Денесі құрысып, бақсы келемін дегенше тар ыдысқа түскендей сезімде болды. Бақсы ішке кіріп келді. — Ішіңдегі дүниені сезесің бе? Се Яң: — Не деп жатырсыз? Қандай дүние айтып жатырсыз? - осы сəтте Хи Ра тыныш деп ымдады да, бақсыны тыңдауды жалғастырды. — Суық! Тым суық, сенің ішің суық. Ол сені тоңдырады. От жанғанын күтесің бе? От жануын күтсең, үсіп өлесің, не ішіңдегіні өлтіресің! Ол сені жаулап алуда! Ол не екенін білесің бе? Ол Сия, соның ісі! - Сия есімі туралы айта бастағанда, бақсы тұншыға бастады, құрбыларға кетуін талап етіп, есінен танып қалды. Се Яң: — Енді не істеймін? Ол Сия деген не? Хи Ра: — "Кім" деп сұра. — "Кім" дегені несі? Ол туралы білесің бе? — Естуімше, ол — рух. — "Рух"? Кинодағыдай əзəзіл, вампир дегендей ме? — Жоқ, олар секілді жауыз емес. Ол жылулық пен махаббат нышаны ретінде айтылады. — Онда... мен неге қорқынышты дүниелер көріп жатырмын. — Білмеймін ғой... — Басқа бақсыға барып көрсек ше? — А? Сен айтып тұрсың ба осыны? — Туйй, иә. Мына мəселеден құтылмасам болмайды. — Жақсы, жарайды. Жүрші ал! - осылай тағы бір жақсы білетін бақсыға баруды шешті. Бұл жолғы бақсы Се Яңның анасының танысы еді. Қараңғы бөлмеге тек қана Се Яң кірді. Бақсы: — Сен бұл бақытқа қуансаңшы. Бұндай бақыт ешкімге бұйырмайды. Ол — сенің қорғаушың. Одан құтылуға ұмтылма! Одан да құрбыңның арам ойынын тоқтат! Се Яң: — Немене? Сіз өзі кім туралы айтып отырғаныңызды білесіз бе? Менің жалғыз ғана құрбым бар! Арам ойын дейсіз бе? Қайдағы жоқты айтпаңыз, аузыңызға қарап сөйлеңіз! — Жарайды, өзің біл. Шындыққа тіке қарап көрсеңші. Əлі өкінесің. Қорқынышты тылсым дүниелер жайдан-жай емес екенін білесің ғой. — Мен ешқашан өкінбеймін! Маған тек қана мына дүниелерден құтылуға көмектесіңіз! — Сезіміңе шынайы бол! Бақытты болуға ұмтылма! Қасыңдағы суықтан құтыл! — "Қасыңдағы"? Оны ішімде деп еді ғой! — Жооқ, ол қателескен. Суық сенің жаныңда! Ессіз істерді істетуші сол суық. — Маған ол суық мені үсіреді де... — Білемін, білемін одан қорықпа, ол саған ештеңе де істей алмайды. Себебі, сені Сияның қорғанышы қорғап тұр. — Сия деген не? — Махаббат нышаны. Суық ол — Мунбёл, сен арқылы кек алмақшы болып жатыр. — Ішімдегі суықтан өлетін зат, ол не? Сия рухы ма? — Жоқ, ол бала... Бірінші бөлімнің соңы.